ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΑ ΑΠΟΤΕΤΟΙΑ

         Μπορεί και στρατιωτικά απαυτά. Δεν ξέρω τι ακριβώς θα γράψω για τις 24 μέρες που έπηξα στο κέντρο. Θα γράψω κάποιες ατάκες, κάποια συμβάντα, κάποιες μίνι ιστορίες, μίνι κούπερ, μίνι μάους και μίνι ότι έχει απομείνει. Γι’ αυτό και ο τίτλος λέει αποτέτοια και αν μου πείτε πως δεν μπορώ να γράψω ένα τίτλο της προκοπής σας φτύνω, σας χέζω και σας κλάνω! Με αυτή τη σειρά.


Ας ξεκινήσω από το βασικότερο. Είχα να βάλω αλκοόλ στο στόμα μου 24 μέρες και χτες το ξεφτίλισα λίγο πίνοντας μερικά κρασιά, μετά μερικές τσικουδιές, μετά μερικές μπύρες και για επιδόρπιο ένα μπουκαλάκι βότκα για να έρθουμε όλοι στα ίσια μας.

Καταρχάς το κέντρο που ήμουν ήταν πολύ τέντα με αποτέλεσμα να μας πρήζουν τις μπάλες κάθε λίγο και λιγάκι.

Οτιδήποτε και να κάναμε έπρεπε να πάρουμε αναφορά. Αναφορά όταν ξυπνάμε, πριν πάμε για πρωινό, όταν γυρνάμε από το πρωινό, όταν πάμε για εκπαίδευση, στη μέση της εκπαίδευσης για απροσδιόριστο λόγο, όταν γυρνάμε από την εκπαίδευση, πριν πάμε για μεσημεριανό, όταν γυρνάμε από το μεσημεριανό, το απόγευμα, ξανά το απόγευμα, πριν πάμε για βραδινό, όταν γυρνάμε από το βραδινό και πριν κοιμηθούμε. Καμιά δεκαριά αναφορές κάθε μέρα. Αλλά το πιο ηλίθιο, βλαμμένο και πρηξοπούτσικο ήταν ένα. Ας πούμε Σαββατοκύριακο που ξυνόμασταν και δεν κάναμε τίποτα. Αναφορά στις 3 για να πάμε για ύπνο. Μας ξυπνάνε στις 5 να πάρουμε αναφορά και τι μας λένε; Ελεύθερο χρόνο μέχρι τις 7. Εεεεεεεεε πσιτ, εσείς εκεί, όταν είχατε έξοδο ξεχάσατε να γαμήσετε!

«ΜΠΕΙΤΕ ΑΝΑ ΘΑΛΛΛΛΑΜΟΥΣ!».

Φυσικά και υπάρχουν άτομα που από τις 10 λέξεις που λένε οι 15 είναι ψέματα.

Φυσικά και οι περισσότεροι το παίζουν σκληροί και ότι τους δέρνουν όλους.

Φυσικά και πολλοί λένε ότι έχουνε γαμήσει 3 χιλιάδες γκόμενες και το παίζουν ιστορίες.

Πήξαμε στους βοσκούς εκεί μέσα.

Μπορεί στο θάλαμο να υπάρχουν ψεύτες, εκνευριστικοί, μαμούχαλοι, τρόμπες, βλαμμένοι, γελοίοι, αλλά μαζί κοιμάστε, μαζί ξυπνάτε, μαζί κάνετε αγγαρείες, μαζί χέζετε, μαζί τρώτε το σκατό και άντε να συνηθίσεις τους καινούριους στη μονάδα.

Καταλάβετε επιτέλους ότι το χιούμορ του 19χρονου και του 20χρονου είναι διαφορετικό από του 25χρονου.

Οι κλανιές βέβαια και τα ρεψίματα αποτελούν διαχρονικό αστείο και όποια γυναίκα το θεωρεί ανώριμο να πάει να ερωτευτεί το Ρουβά.

«ΜΠΕΙΤΕ ΑΝΑ ΘΑΛΛΛΛΑΜΟΥΣ!».

«Θα σας βάλω να κάνετε σημειωτόν μέχρι να βρείτε πετρέλαιο!».

«Κύριοι……… αγχωθείτε!». Ναι, αγχώθηκα, δε με βλέπεις; Σκληρύνανε οι ρώγες μου από το άγχος!

Ο άλλος μου έλεγε ότι επειδή έχει να χύσει 2 βδομάδες, μια φορά που κατουρούσε στο τέλος έβγαλε και λίγο σπέρμα! Εεεεεεεεεε, μετά τα 3-4 τινάγματα θεωρείται μαλακία!

«Τι κοιτάς; Περίεργος είσαι;». Ναι ρε μαλάκα, περίεργος είμαι, αλλιώς δε θα κοιτούσα!

Α καλά, εντάξει, ο από πάνω μου ψέλνει! Θα πάμε σουρωμένοι ένα πρωί στην εκκλησία να του πετάμε γαρύφαλλα την ώρα που ψέλνει!

Δεν είναι πολύ δύσκολο να βγάλετε το σκασμό για 3 γαμημένα λεπτά να πάρουμε μια γαμημένη αναφορά για να μη στεκόμαστε σα τους μαλάκες μες στο κρύο να κάνουμε γαμημένες μεταβολές και σημειωτόν για μισή ώρα!

«ΜΠΕΙΤΕ ΑΝΑ ΘΑΛΛΛΛΑΜΟΥΣ!».

Ο άλλος έφερε κατσίκι στο θάλαμο τη μέρα του επισκεπτηρίου να φάει!

Πάντως αν γίνει πόλεμος, το πρώτο πράγμα που θα κάνω θα είναι να στρώσω το κρεβάτι μου!

Πολλοί γιωτάδες. Αλλά πάρα πολλοί γιωτάδες. Και όχι στα χαρτιά, στο μυαλό.

Γιατί όταν κάποιος λέει ότι θέλει να του φέρουνε μια γκόμενα, πάντα λέει να είναι Ρωσίδα;

Πατήστε το καταραμένο το καζανάκι να μη βουλώνουν τα σκατά στη τούρκικη! Εσείς θα χέσετε πάλι αύριο!

Επιτέλους ξανάχεσα καθιστός!

Έκανα και μπάνιο με καυτό νερό για κάνα μισάωρο!

Μας ξυπνήσανε ένα μεσημέρι επειδή ήρθε ένας κλώνος του Λιακόπουλου να πουλήσει βιβλία για την επιβίωση στα βουνά, στα λαγκάδια, στα πηγάδια, στην αμμούτσα, ξανά στα βουνά, στα δάση, στην πόλη, στο σπίτι μας, στη χέστρα μας, στην τραπεζαρία, στο μπαλκόνι, στο γκαζόν, στο γήπεδο, στο άλλο γήπεδο και στα σιντριβάνια.

«ΜΠΕΙΤΕ ΑΝΑ ΘΑΛΛΛΛΑΜΟΥΣ!».

Το ότι η άδεια πέφτει πάνω στις μέρες όπου κάνω τελείως τον καραγκιόζη είναι καθαρά συμπτωματικό συμβάν.

Παραλίγο να κάνουμε την ορκωμοσία στα μαγειρεία επειδή έβρεχε της καραπουτανάρας, αλλά έκοψε και βγήκαμε έξω. Αλλιώς θα ορκιζόμασταν κάπου εκεί…… πιο δεξιά……… λίγο πιο μπροστά…… εκεί, ανάμεσα στη σαλάτα και τα μακαρόνια.

Και ναι, ήθελα να ορκιστούμε στα μαγειρεία γιατί θα τελειώναμε τσακ μπαμ. Ούτε πολλές ψαλμωδίες, ούτε ομιλίες, ούτε επιδείξεις, ούτε καταρριχήσεις από πύργους, τίποτα. Άκουσα πολλούς που λέγανε «Καλά ρε, τσάμπα έφαγες όλη την πούτσα αυτή τη βδομάδα;». Ήταν ανάγκη να την ξαναφάμε ρε; Ορίστε, βγήκαμε έξω, ξυλιάσαμε από το πουτσόκρυο που έκανε, στεκόμασταν μια ώρα για να ακούσουμε τους τραγόπαπες να ψέλνουν τα αλληλούια και τα πάτερ ημά και μετά κάναμε 2 ολόκληρα λεπτά παρέλαση. Φοβερό, τι να σας πω!

Κάποιοι κάνανε λες και η ορκωμοσία ήταν η σημαντικότερη στιγμή της ζωής τους.

Με το που αρχίζει να μπαίνει ο κόσμος για να δει την ορκωμοσία σταμπάρω 2-3 καλά γκομενάκια με μεγάλα βυζγγγγγιά και τρελαίνομαι. Τότε άρχισα να κοιτάω τον ουρανό γιατί αν συνέχιζα να κοιτάω τα βυζά θα έχανα όλα τα παραγγέλματα!

Ευτυχώς που υπάρχει και η τηλεόραση και θυμόμαστε πως είναι τα βυζιά! Ήταν η πρώτη φορά που έβλεπα φάσιον τιβί και μου άρεσε!

«ΜΠΕΙΤΕ ΑΝΑ ΘΑΛΛΛΛΑΜΟΥΣ!».

Ο άλλος έβαλε το ουίσκι που έφερε στο παγούρι του!

Οι εκπαιδευτές μας ήταν γαμώ τα άτομα εκτός από έναν που δεν είχε μυαλό μέσα στο κεφάλι του. Κάτι άλλο είχε, δεν ξέρω τι. Γρόθος σκέτος. Και τον γράφανε όλοι. Μια φορά στην αναφορά που μιλούσαν όλοι ως συνήθως αρχίζει αυτός τις μεταβολές. Χαχαχαχαχαχαχα από κάτω. Ξανά μεταβολές. Περισσότερα γέλια μετά χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα. «Θα ηρεμήσετε κύριοι ή θέλετε να ξαναρχίσουμε τις μεταβολές;». ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ…… «Μετα-βολή, μετα-βολή, μετα-βολή». ΑΑΑΑΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ

Μια άλλη φορά στην αναφορά πάλι και ενώ είχαμε κάνει μεταβολή και κοιτούσαμε το δρόμο, περνάει μια περίπολος από δυο παλιούς. Λέει ένας εκπαιδευτής κάτι σε έναν απ’ αυτούς, αλλά δεν άκουσε. Και πετάγεται ένας νέος και λέει «Αφού φοράει τον σκούφο στο κεφάλι, που ν’ ακούσει;». Γυρνάει ο παλιός, τον κοιτάζει με στιλ και τον ρωτάει «Ποιος είσαι εσύ;». Ο Τάδες είμαι. «Και τι είσαι;». Περίμενε τώρα αυτός να ακούσει στρατιώτης πεζικού Τάδες Ευλάμπιος 2012 Α ΕΣΣΟ. «Μανάβης είμαι», του απαντάει. Ο παλιός σκάλωσε. Κόλλησε το μυαλό του! «Και πόσο τα πουλάς;». «Ε, ανάλογα το είδος, άμα θέλεις μπορώ να σου τα δείξω». Ξανασκαλώνει ο παλιός. Αρχίζει να ξύνει τ’ αρχίδια του ο νέος. «Τι τα ξύνεις; Φαγούρα έχεις;», του κάνει ο παλιός (οι ατάκες του παλιού είναι όλες κλισέ που τις λένε επιλοχίες, εκπαιδευτές και τέτοιοι). «Ε ναι ρε, φαγούρα έχω, αλλιώς δε θα τα έξυνα!». Σκαλώνει για τρίτη φορά ο παλιός και μετά φεύγει. Παλιέ, η 318 σε τάπωσε. Παρ’ το όπλο σου και δρόμο στην περίπολο!

Ο ίδιος νέος έκανε και άλλο. Πάμε πεδίο βολής την ημέρα του αγίου Βαλεντίνου. Μετά τις βολές πάει στο διοικητή να του αναφέρει το αποτέλεσμα. «Στρατιώτης πεζικού Τάδες Ευλάμπιος 2012 Α ΕΣΣΟ…… Μηδέν!». Διοικητής: «Γιατί Τάδε δεν πέτυχες καμία βολή;». «Επειδή σήμερα είναι του αγίου Βαλεντίνου και έριξα και τις πέντε σφαίρες στον αέρα για την κοπέλα μου!».

Άσχετο. Πιο λογικό είναι να πλύνεις τα χέρια πριν πιάσεις το πουλί σου να κατουρήσεις παρά μετά που θα κατουρήσεις.

Πολλοί από εσάς χρειάζεστε επειγόντως μαθήματα πως να γράφετε τα πάντα στον πούτσο σας και να μην εκνευρίζεστε ή αγχώνεστε με το παραμικρό.

«ΠΙΕΙΤΕ ΑΝΑ ΘΑΛΛΛΛΑΜΟΥΣ!».

Οποιαδήποτε ομοιότητα με την πραγματικότητα είναι………… μπλεεεεερκ!............... μπαρδόν, ρεύτηκα!

UPDATE - ότι θυμάμαι χαίρομαι:  Πλάκα έχει που σχεδόν όλοι ρίχνουν τουλάχιστον 25 χριστοπαναγίες τη μέρα, αλλά μόλις χτυπήσει η καμπάνα της εκκλησίας κάνουν το σταυρό τους! Πρόβλημα παιδιά, μεγάλο πρόβλημα!

 Ευτυχώς που δεν έχει καφέ αναβολής. Ο καφές αναβολής είναι ο καφές που δεν πίνεται και αν στο στρατόπεδο υπήρχε τέτοιος καφές τότε ένα παιδί θα ζητούσε αναβολή γιατί δεν μπορεί να περάσει τη μέρα χωρίς να πιεί μερικούς καφέδες. Το ρεκόρ του είναι 25 καφέδες σε 2 μέρες!

Μάλλον πάω Κύπρο. Το δήλωσα, με διαλέξανε για τα ΕΛΔΥΚ και αν όλα πάνε καλά θα πάω. Και μην ακούσω κανέναν να λέει τις γνωστές παπαριές ότι είναι ακριβά εκεί και πως θα περνάω τη μέρα γιατί θα τον χέσω στο κεφάλι!  Ένας μου είχε πει "Καλά ρε μαλάκα, τι θα κάνεις εκεί; Είναι καταρχάς πολύ μακριά, πώς θα πηγαίνεις;" και του λέω "Ναι, είναι μακριά, αλλά θα πηγαινοέρχομαι με αεροπλάνα ΤΣΑΜΠΑ, οπότε θα κάνω λιγότερο χρόνο από εσένα που θα πας σε κάποιο γαμωνήσι (βλέπε Λέρο) και θα πηγαινοέρχεσαι με καράβι".

Έχουμε έναν Κύπριο στο θάλαμο. Όταν διάλεξαν τα άτομα για ΕΛΔΥΚ ήταν πολλοί που δεν το είχαν δηλώσει και άρχισαν να κλαίγονται επειδή δεν ήθελαν να πάνε εκεί. Και άρχιζε ο Κύπριος να τους δουλεύει όλους. "Μαλάκες, στην Κύπρο είναι γάμησέ τα! Θα μας πεθάνουν στην εκπαίδευση, εξόδους θα έχουμε μια φορά τις 2 βδομάδες, είναι πανάκριβα, θες ένα μισθό της Ελλάδας για να πας για ποτό και τα πάντα είναι πανάκριβα". Και άκουγες τους άλλους να μετατρέπονται σε Ευαγγελάτους και να λένε "Μαλάκες, άκουσα ότι στην Κύπρο το σουβλάκι πίτα έχει 15 ευρώ!" "Ένα μπουκαλάκι νερό έχει 5 ευρώ" και τέτοια. Πέθανα στο γέλιο!

Όποιος πάρει ετοιματζίδικα τσιγάρα υπάρχει περίπτωση να του φύγει ολόκληρο το πακέτο σε μερικά νανοδευτερόλεπτα.

Ένας, την ώρα της ορκωμοσίας και ενώ μιλούσε ο ταξίαρχος, φώναζε "ΑΚΥΡΟ ΨΑΡΑΑΑΑΑ" και ο μπροστινός του που ήταν πρώτη σειρά του έλεγε να σκάσει γιατί δεν μπορούσε να κρατήσει τα γέλια του!

"Χοντρέ, μπήκαμε στη σειρά ανά ύψος. Τώρα θα μπούμε ανά πλάτος, πήγαινε πρώτος!"

"Χοντρέ, αν βάζανε εσένα για στόχο στο πεδίο βολής όλοι θα κάνανε πέντε εικοσιπέντε!"


Υ.Γ.: Διαβάστε αυτό. Δε θα μπορούσε κανείς να το πει καλύτερα.