Για
να μη νομίζετε ότι ο κάθε άσχετος μπορεί να δημιουργήσει ένα απίστευτα υπέροχο,
φανταστικό, τιτάνιο και σπάνιας ομορφιάς μπλογκ όπως αυτό εδώ, θα σας δείξω
τώρα το βιογραφικό μου που όμοιό του δεν έχει υπάρξει ποτέ. Θα παρακαλούσα μόνο
τη ΝΑΣΑ να μη με πρήξει να δουλέψω εκεί γιατί βαριέμαι να ταξιδεύω μέχρι την
Αμερική…
Γεννήθηκα
κατά λάθος και μεγάλωσα σε ένα γραφικό χωριό που λέγεται
«Χιλιομυριοκεφαλονίτισσα», το οποίο σήμερα απαριθμεί ίσα με 6 ολόκληρους
κατοίκους και άλλους 2 που ξεχάσανε να τους θάψουνε. Είχα και πολλά κατοικίδια.
Ένα μονόκερο, ένα δίκερο, ένα τρίκερο, έναν μινώταυρο, τον οποίο έχασα σε ένα
λαβύρινθο, εφτά δράκους που για να τους κρατάμε ήσυχους τους απειλούσαμε με μια
πυροσβεστική μάνικα, έναν άλλο δράκο που τον είχα ονομάσει Λοχ Νες αλλά μου
έπεσε μέσα σε μια λίμνη και δεν τον ξαναείδα από τότε, τον Πάγκαλο και τον
Καραμανλή. Από μικρός μου άρεσε να παίζω καθημερινά με αιχμηρά και φλεγόμενα
αντικείμενα, όπως μαχαίρια στρατού, σπαθιά, σπίρτα και χειροβομβίδες. Η μάνα μου
με γέμιζε καθημερινά από αυτά τα αντικείμενα λέγοντάς μου πως ήθελε να
ξεφορτωθεί κάποιον (ποτέ δε μου είπε ποιον ακριβώς). Μου άρεσε επίσης να
πηγαίνω στη γειτονική λίμνη και να ταΐζω τις γοργόνες. Τις συμπαθούσα όλες
εκτός από μία που με έπρηζε κάθε φορά γιατί έψαχνε τον αδερφό της τον Αλέξανδρο
και δεν τον έβρισκε ποτέ.
Θυμάμαι
ότι στο χωράφι μας καλλιεργούσαμε κάτι που δεν κατάλαβα ποτέ τι ακριβώς είναι,
πάντως οι γονείς μου μου λέγανε ότι έχει κάποια σχέση με τη χούντα και με το
ρήμα βάφω. Το μόνο που ξέρω είναι ότι όποιος πήγαινε στο χωράφι, πάντα βαστούσε
έναν αναπτήρα και στο τέλος της ημέρας που τελείωνε με τη δουλειά, γυρνούσε
πάντα πίσω στο σπίτι με ένα χαμόγελο μέχρι τ’ αυτιά, γελώντας συνέχεια.
Πήγα
σχολείο, έμαθα τα κομπιούτερια και τα εξέλια για να δείξω στον πατέρα μου κάτι
συναρτήσεις κόστους, κέρδους και μεταφορικών, γιατί ήθελε να επεκτείνει την
καλλιέργεια στο εξωτερικό για περισσότερα λεφτά.
Με
τα κοριτσόπουλα στο σχολείο δεν τα πήγαινα και τόσο καλά γιατί ήμουνα κοντός,
χοντρός, άσχημος, με τεράστια γυαλιά μυωπίας, σπυριά από τη μύτη μέχρι τη
φτέρνα και μια τεράστια κρεατοελιά στο μέτωπο. Ευτυχώς, τώρα που μεγάλωσα, όπως
θα διαπιστώσετε και από τις φωτογραφίες που (δε) θα σας δείξω, είμαι ψηλός,
ξανθός, με γαλάζια μάτια και σφριγηλό και αρκετά γυμνασμένο κορμί καθώς
αθλούμαι καθημερινά στο Φάε Κβο Ντο, στη λέσχη Χαπάκιας και Σία. Μόνο μία
σοβαρή σχέση είχα στο σχολείο, αλλά δεν ένιωθα πολύ άνετα στην αρχή, γιατί η
κοπέλα μου ήταν κουτσή, μουγκή και τυφλή. Αργότερα, όμως, ησύχασα καθώς κατάλαβα
ότι ο έρωτας είναι τυφλός.
Όντας
άριστος μαθητής τελείωσα το σχολείο στα 25 μου χρόνια και πήγα πανεπιστήμιο.
Σπούδασα στο Τμήμα Εφαρμοσμένης Μίζας Για Μεγάλα Λαμόγια (Τ.Ε.ΜΙ.Γ.ΜΕ.Λ.), από
το οποίο αποφοίτησα αριστούχος με 5 πλην. Θα έκανα και μάστερ και διδακτορικό,
αλλά βαριόμουν, καθώς εκείνη την περίοδο πήγαινε για άνοδο από το Δ΄ υποτοπικό
στο Γ΄, ο Πανγαλαξιακός Κάτω Μουσμουλίας και έτσι έπρεπε να πηγαίνω καθημερινά
στο γήπεδο και στις προπονήσεις για να υποστηρίξω την ομάδα. Τότε συντηρούσα τον
εαυτό μου με το Στοίχημα και τον Ιππόδρομο.
Παράλληλα,
παρακολουθούσα τα εξής επιμορφωτικά σεμινάρια για εμπλουτισμό των γνώσεών μου:
-
Ο πολλαπλασιασμός των εξωγήινων βισώνων
-
Πώς να φτιάξετε 1287 σχέδια με μία μόνο
κόλλα Α4
-
56 τρόποι για να φοροδιαφεύγετε, 57
τρόποι για να σας πιάσουν, 58 δικαιολογίες και 59 τηλέφωνα δικηγόρων
-
Πώς πρέπει να πίνετε τη μπύρα και
-
Η σχέση που έχει το καλαμάρι με το
σαχλαμάρι.
Από
το πολύ διάβασμα αναγκάστηκα να γίνω αλκοολικός, καταναλώνοντας 17 λίτρα μπύρα
και 2 τελάρα ουίσκι ημερησίως μέχρι που αποφάσισα να εισαχθώ σε κλινική
αποτοξίνωσης, όπου τους μεθούσα όλους καθημερινά και ύστερα τους έκλεβα τα
χρήματα αφού οι ίδιοι δεν καταλαβαίνανε από το πολύ μεθύσι.
Ύστερα
πήγα φαντάρος, καθώς δεν ήμουν διατεθειμένος να βγάλω τρελόχαρτο και να τη
σκαπουλάρω. Με το που πήγα φαντάρος, ξεσπάει πόλεμος με τους Απάτσι που είχαμε
νικήσει τον προηγούμενο πόλεμο εναντίον τους και αν τώρα νικούσαν αυτοί θα
άλλαζαν το όνομα της φυλής τους σε Τωραειμαστεπάτσι. Τους πολεμήσαμε στα ίσια
με σφεντόνες και τις μαγκούρες των παππούδων μας και καταφέραμε να τους
απωθήσουμε πίσω στη ζούγκλα της Γκουανταλούμπας. Δεν είχε περάσει ένα τρίμηνο
μετά την ιστορική νίκη μας εναντίον των Απάτσι, οι οποίοι μετά την ήττα
μετονομάστηκαν σε Τωραθελουμεδυονικεςγιαναειμαστεπάτσι, και δεχτήκαμε μετωπική
επίθεση από κανίβαλους καλικάντζαρους και γριές νεράιδες από τη γειτονική χώρα
της Μαγεμένης Όσφρησης με αρχιστράτηγο τον ετεροθαλή τρισέγγονο του Ναπολέοντα,
το Χαμαιλέοντα, αλλά χάρη στα υπερσύγχρονα φαράσια και τις τελευταίας
τεχνολογίας ηλεκτρικές μας σκούπες, τους κατατροπώσαμε στην ιστορική μάχη του
Βατρελό.
Μετά
την απόλυσή μου από το στρατό και χάρη στις υπερπολύτιμες γνώσεις μου, έπιασα
δουλειά ως βοηθός δοκιμαστή γυαλιών ηλίου στα στενά σοκάκια της Θεσσαλονίκης και
αργότερα αναβαθμίστηκα σε ανώτατος υποβοηθός χειριστή μαρκαδόρου διαρκείας.
Μετά από ένα χρόνο προσλήφθηκα ως έβδομη αναπληρώτρια χορεύτρια στο διεθνές
μπαλέτο της Λίμνης των Αγριόχηνων, αλλά επειδή ζητούσαν μόνο γυναίκες,
αναγκάστηκα να ξυρίσω πόδια και χέρια για πρώτη φορά και να φορέσω μακριά
ξανθιά περούκα. Ύστερα από δυο χρόνια με απολύσανε επειδή μια μέρα με είδε μια
χορεύτρια στην τουαλέτα να κατουράω όρθιος.
Αργότερα,
συμμετείχα σε επιστημονικές μελέτες για να βρω τον τόπο διαμονής των ΕΛ, των Ελοχείμ
και Νεφελίμ και συνεργάστηκα με τον παγκοσμίως φήμης και αποδοχής
επιστήμονα-προφήτη-όσιο κύριο Λιακόπουλο, που τότε ήταν γνωστός με το όνομα
Παπαρόπουλος.
Έκανα
απότομη στροφή στην καριέρα μου και ασχολήθηκα με τις εφευρέσεις, οι οποίες
είναι δημοσιευμένες στο βιβλίο «Τι κάθεσαι και διαβάζεις τώρα» των εκδόσεων
«Στην πυρά», το οποίο έγινε μπεστ-σέλλερ. Ανάμεσα στις εφευρέσεις
συγκαταλέγονται οι εξής:
-
Ειδική, ανεξίτηλη βαφή για κέρατα
ρινόκερων
-
Αυτοσχέδιο γιογιό για τσαλαπετεινούς με
συχνοουρία
-
Αρβύλες με ενσωματωμένο νυχοκόπτη για
τους αστροναύτες
-
Ταμιακές μηχανές για ιερόδουλες
-
Σελιδοδείκτες-γλειφιτζούρι σε σχήμα
νταλίκας και τα πασίγνωστα πλέον σε όλους
-
Γυαλιά μυωπίας χωρίς γυαλί.
Γνώρισα
και παντρεύτηκα μια υπέροχη γυναίκα, τη Μιμίκα, για την οποία όμως έχω ακούσει
πολλά παράπονα από τους γείτονες, καθώς τη νύχτα ανεβαίνει στα κεραμίδια και
νιαουρίζει. Μαζί της απέκτησα 2 υπέροχα παιδιά, αν και έχω την υποψία ότι
μπορεί να μην είναι δικά μου γιατί το ένα μου ρίχνει νερό με την προβοσκίδα του
όταν πίνει νερό απ’ τη λίμνη και το άλλο με κουτσουλάει πετώντας από πάνω μου
κάθε φορά που γυρνάει το καλοκαίρι (το χειμώνα το στέλνουμε κατασκήνωση στην
Αφρική – τουλάχιστον έτσι μου είπε η γυναίκα μου ότι πρέπει να κάνουμε).
Με
τις σκληρές οικονομίες που έχω κάνει όλα αυτά τα χρόνια σκέφτομαι να ανοίξω ένα
μη κερδοσκοπικό (που λέει ο λόγος) ίδρυμα, στο οποίο και θα είμαι πρόεδρος. Το
ίδρυμα θα φέρει την ονομασία Α.Π.Ι. (Ανώτατο Παρακμιακό Ίδρυμα) και δε
ασχολείται με τίποτα, εκτός απ’ το τάβλι, το φραπέ και το τσιγάρο.
Όντας
57 χρονών, πάνω στο άνθος της ηλικίας μου και με τα τόσα πολλά και ποικίλα
προσόντα που σας περιέγραψα, ελπίζω να με προσλάβετε στην εταιρία σας, όποια κι
αν είναι αυτή και θα σας βγάλω μαυροπρόσωπους.
Σας
Ευχαριστώ Πολύ
Με
Εκτίμηση,
Σουλπίκιος
Τζιτζιφιόγκος
Χ
(δεν έχω μάθει ακόμα να
βάζω την υπογραφή μου)
Υ.Γ.: Το βιογραφικό ενδέχεται να περιέχει ίχνη από
ουίσκι, τζιν, βότκας, μπύρας, ρετσίνας, ούζου, κρασιού, σαμπούκας και τεκίλας.
Ταυτόχρονα.
Υ.Γ.2: Σιχαίνομαι την τεκίλα, πώς διάολο πίνετε αυτό
το απόσταγμα ξερατού;
Μόνο για το κομμάτι που λες ότι είσαι αλκοολικός νομίζω έχεις δίκιο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜην τα λες αυτά δυνατά και μας παρεξηγήσουνε!!!!
ΔιαγραφήΜόνο για το ότι είσαι αλκοολικός και δεν πίνεις τεκίλα σε προσλαμβάνω!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα μεγαλώνει το αντιτεκίλα γκρουπ!
Διαγραφή