ΜΕ ΛΕΝΕ ΑΓΓΕΛΑ. ΒΓΑΙΝΕΙ ΑΠ' ΤΟ ΒΑΓΓΕΛΑ

          Φήμες λένε ότι προχτές είχε euroΒΥΖΙon. Εμένα δε φρόντισε να με ενημερώσει κανείς, μιας και τηλεόραση δεν έχω, και κατέβηκα για ούζα. Και να με ενημέρωνε κάποιος δηλαδή πάλι για ούζα θα κατέβαινα απλά θα είχα πιάσει τον ανεξίτηλο μαρκαδόρο και θα είχα γράψει εκεί «euroΒΥΖΙon».

          Την άποψή μου για το «θεσμό», όπως τον αποκαλούν οι κότες στην τηλεόραση, τον ξέρετε και αν δεν την ξέρετε να τη μάθετε να ξεστραβωθείτε και να πιάσετε κι εσείς ένα μαρκαδόρο να γράψετε την ανάρτησή μου, η οποία είναι αυτή ΕΔΩ, εκεί όπου θα έγραφα τη euroΒΥΖΙon αν ήξερα ότι ήταν προχτές και…. Καλά, ναι, καταλάβατε!

          Μην ξυπνήσουμε σαν άνθρωποι μετά από τα ούζα με ένα κεφάλι καζάνι έτοιμο να κάνει ΜΠΑΜ, να πάμε να φτιάξουμε καφέ σέρνοντας το κουφάρι μας και να μας βαράνε με σφυρί στο κεφάλι σε κάθε μας βήμα, να ανοίξουμε το βρωμοφέισμπουκ μέχρι να μας πιάσει χέσιμο από τον καφέ και το πρώτο τσιγάρο, αμέσως να δούμε σχόλια για τη γιουροβύζιον. Παντού, μα παντού και συνέχεια έβλεπα το εξής στάτους «άμα η Ελλάδα ψήφισε Αυστρία στη γιουροβίζιον, φαντάσου τι θα ψηφίσει στις εκλογές που έρχονται». Και λέω, τι γίνεται; Ψηφίσαμε κανα Αυστριακό φασίστα που ονειρεύεται το 26^ο Ράιχ και θα ψηφίσουμε χρυσαύγουλα; Ψηφίσαμε Αυστριακό τραπεζίτη που έγινε τραγουδιστής ενώ του κάνουν πλάτες οι Ρόθτσιλντ και στις εκλογές θα ξαναμαναψηφίσουμε SomeAreAss; Όχι βέβαια! Ψηφίσαμε αυτόν. Ή αυτήν.

          Δεν ήξερα στην αρχή αν είναι άντρας με φόρεμα ή γυναίκα με μούσια. Και δεν έχει και σημασία.

          Καταρχάς το ότι έχει μούσι δεν είναι ωραίο. Αισθητικά πάντα μιλώντας. Για μένα. ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ! Αλλιώς ξέρω ‘γω, μπορεί να ήταν ο υπερμούναρος του σύμπαντος. Αλλά αυτό δεν αρέσει στους άντρες γιατί βλέπουν μια γυναίκα με μούσια και οι γυναίκες βλέπουν έναν άντρα με φόρεμα. Οι λεσβίες βέβαια δεν ξέρω τι βλέπουν, ίσως να τους αρέσει αλλά μπερδεύομαι λίγο με αυτές τις καταστάσεις. Αυτή προφανώς άφησε τα μούσια για κάποιο λόγο, λογικά για να δείξει ότι πρέπει να είσαι ο εαυτός σου, να είσαι γενναίος κτλ, ξέρετε πως πάνε αυτά.

          Αντιαισθητικό όμως ξέρεις τι άλλο είναι; Οι γαμημένοι οι τρέντιδες και οι μαλακίες που φοράνε. Οι αρβύλες - γαλότσες που θεωρούνται τρέντι. Εκεί θέλω να κάνω εμετό, να φάω τον εμετό μου και να τον ξαναξεράσω. Τα απανταχού καβλιά σε απόσταση 4 τετραγωνικών χιλιομέτρων πέφτουν στη θέα τέτοιων υποδημάτων. Βγαίονυμε με πυρσούς και τσουγκράνες στους δρόμους; Γιατί κανείς δε διαμαρτύρεται τόσο έντονα για αυτά τα προβλήματα που είναι μάστιγα στη χώρα μας; Από αύριο θέλω να βλέπω να κυνηγάνε με πυρσούς όποια φοράει γαλότσα επειδή δε μ' αρέσει εμένα! Έτσι δεν πάνε αυτά τα πράματα, ε;;;;;;;

          Κάποιοι βέβαια, πολλοί σωστά το πήραν με χιούμορ. Το πιο ωραίο που είδα ήταν «τώρα δηλαδή όποιος έχει μούσια δε θεωρείται μπρουτάλ;». Μα είναι δυνατόν να κάνεις πλάκα με τέτοια πράγματα;, θα ρωτούσαν κάποιοι και θα σας απαντούσα καταφατικά. Χιούμορ μπορείς να κάνεις με το οτιδήποτε και τον οποιοδήποτε, αλλά χιούμορ, όχι μαλακίες. Όπως έχουμε κάποιοι μαύρο χιούμορ, όπως κάνουμε χιούμορ με χοντρούς, με κοντούς, με τους μαλάκες στην τηλεόραση, με τους πολιτικούς, με το Θωμά που δε βρίσκει γκόμενα, με την Κατερίνα που τρώει το πιτόγυρο με το πιρούνι, με την Ιωάννα που είναι χιψτερού, με εμένα που είμαι αλκοολι…… μην κάνετε πλάκα με εμένα θα σας γαμήσω ρεμάλια!!!

          Υπάρχουν βέβαια οι μπουρτζόβλαχοι που λένε ότι θα γίνει μόδα και όλοι οι άντρες θα κυκλοφορούν με φορέματα και οι νυν γυναίκες πρώην άντρες θα αφήσουν γένια. Ναι, μπορεί να γίνει. Τις επόμενες απόκριες ίσως. Αλλά και να γίνει τι σκατά σας κόφτει εσάς;

          Τέλος πάντων, αυτό που έγραψα πιο πάνω «άμα η Ελλάδα ψήφισε Αυστρία στη γιουροβίζιον, φαντάσου τι θα ψηφίσει στις εκλογές που έρχονται» υποτίθεται ότι είναι αστείο το οποίο με έκανε να γελάσω λιγότερο από τα βίντεο του Jeremy, ο οποίος με κάνει να γελάω λιγότερο από τα ανέκδοτα του φίλου μου του Στέλιου, κάτι το οποίο είναι κακό, είναι πάρα πολύ κακό. Δε θα αναφερθώ στους γελοίους που κράζουνε μόνο και μόνο επειδή νίκησε μια τρανσέξουαλ. Ή τρανς. Δεν ξέρω. Αυτοί υπήρχαν πάντοτε, θα υπάρχουνε πάντοτε, το μόνο καλό είναι ότι όσο περνάει ο καιρός λιγοστεύουν, έστω και με αργούς ρυθμούς. Δηλαδή, συγνώμη, τόσο καιρό που ψηφίζαμε καθιζήματα, βλέπε, Παπαρίζου, βλέπε Βίσσες, τον άλλο το σκατίφλωρα με ένα βιολί που βγήκε και έλεγε για πεταλούδες και νεράιδες, τι ψηφίζαμε μετά στις εκλογές; Όχι για πείτε μου ρε κατσαρίδες, ψηφίζαμε κανένα σπουδαίο μέχρι τώρα;

          Πάμε και στ’ άλλο, όταν βγάζαμε την Παπαρίζου ή την Καλομοίρα μόνο και μόνο επειδή είχαν πετάξει τα μπούτια όξω ήταν πιο σωστό ε; Τι μετράει τελικά στο «θεσμό» του πέους; Ποιος έχει καλύτερη φωνή; Ποιος κάνει την καλύτερη παρουσία; Ποιος την έχει πιο μεγάλη; Ποια τα έχει ποιο μεγάλα;

         Άκουσα / είδα το δικό μας στο γιουτιούμπ γιατί πολλοί λένε ότι ήταν τραγουδάρα και γιατί πέσαμε στον απόπατο και ρουφάμε τα φλόκια της Κοντσισιτσικίτας; Τι είδα λοιπόν; 2-3 σουάγκερς να τραγουδάνε ένα μπιτάκι χιλιομυριοπαιγμένο από άλλα διακόσιες χιλιάδες άτομα που είναι τόσο πρωτότυποι όσο και ο Άδωνις όταν προσπαθεί να πουλήσει τα βιβλία του. Και χοροπηδούσαν σε ένα τραμπολίνο. Τι τραμπολίνο ρε μαλάκες; Να σας φέρουμε και μια τσουλήθρα; Κανα γλειφιτζούρι κοκοράκι; Στην τελική ας παίξουμε μήλα ρε αδερφέ!

          Στον Καιάδα κι εσείς και όλη η euroΒΥΖΙon, ασταδιάλα βραδιάτικα!