ΤΟ ΜΟΥΝΙ ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΚΟΥΡΕΥΕΤΑΙ

          Φαντάζομαι όλοι θα έχετε ακούσει τη γνωστή έκφραση «Εδώ ο κόσμος καίγεται και το μουνί κουρεύεται/χτενίζεται» η οποία φυσικά δεν αναφέρεται όταν ένα αιδοίο παίρνει ένα ψαλίδι, μια τσατσάρα και αρχίζει να φτιάχνει καπελάκι στις τρίχες του γιατί αν τα αιδοία είχαν χέρια μάλλον εσύ που το σκέφτηκες είσαι ο σεναριογράφος της ταινίας «human centipede» και μόλις σου ήρθε στο μυαλό καινούρια καθυστερημένη ταινία αλλά μάλλον καθυστερημένος είσαι έτσι κι αλλιώς αφού μπαίνεις σ’ αυτό το καθυστερημένο μπλογκ. <-- Υποχρεωτική τελεία για να μη χάσατε το μπούσουλα. Αλλά αναφέρεται όταν συμβαίνουν τόσο σημαντικά, τραγικά ή κακά πάντα, πράγματα ή γεγονότα που εμείς καθόμαστε και ασχολούμαστε με μαλακίες. Δηλαδή πρέπει να παρατήσουμε όλες τις μαλακίες και να ασχολούμαστε μόνο με τα σημαντικά. Ένα πράμα έχω να σας πω:

ΤΟ ΜΟΥΝΙ ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΚΟΥΡΕΥΕΤΑΙ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΚΑΝΕΙ!!

          Ας δώσουμε όμως μερικά παραδείγματα:

«Καλά ρε, εδώ δεν έχουν δουλειά οι μισοί Έλληνες κι εσύ ασχολείσαι με τη μπάλα;».

«Καλά ρε, εδώ μας αυξάνουν τους φόρους και μας μειώνουν το μισθό κι εσύ βγαίνεις έξω στα μπαρ;».

«Καλά ρε, εδώ γίνονται πορείες για τα δικαιώματά μας κι εσύ συζητάς για γκομενικά;».

«Καλά ρε, εδώ άλλοι δεν έχουν να φάνε κι εσύ μαγειρεύεις 5 μπριζόλες μόνο για την πάρτη σου;».

Νομίζω καταλάβατε όλοι ποιος είναι ο κόσμος που καίγεται και ποιο το μουνί που κουρεύεται.

Ξέρετε τι λέω; Ας σταματήσουμε τα πάντα. Ναι, τα πάντα. Δε θα μείνουμε απλά στα «δεν ξαναβλέπουμε μπάλα». Όοοοοοοχι! Δε θα ξανακούσουμε μουσική, τι να σου κάνει η μουσική όταν δε σου κολλάνε ΙΚΑ; Δε θα ξανασπουδάσει κανείς ή δε θα στείλει κανείς τα παιδιά του για σπουδές γιατί τι να τις κάνεις τις σπουδές αφού μετά είτε θα μείνεις άνεργος είτε θα δουλεύεις ανασφάλιστος για 400 ευρά το μήνα; Διάολε, στην τελική παραιτήσου από τη δουλειά σου μέχρι ο κατώτατος μισθός να φτάσει τα 900 ευρώ τουλάχιστον. Δε με νοιάζει αν δεν έχεις να φας ή πρέπει να συντηρήσεις οικογένεια. Παρακαλώ, ας μην κολλάμε σε λεπτομέρειες! Δεν πιστεύω να διαβάζεις κανείς σας βιβλία; Ποια μόρφωση; Τι να την κάνεις έτσι όπως έχουμε γίνει; Μυθιστόρημα κιόλας; Αυτά είναι πιο άχρηστα από τα SUV, το μόνο που κάνουν είναι να πιάνουν χώρο. Καπνίζεις; Δεν έχουμε λεφτά τσιγάρα, κόψτο, θα σου κάνει καλό και στην υγεία, μια υγεία που στην τελική δε χρειάζεται να ασχολείσαι και ιδιαίτερα γιατί αν πάθεις κάτι, έτσι όπως έχουν γίνει τα νοσοκομεία ή θα περιμένεις ένα τρίμηνο για μια ακτινογραφία ή στην καλύτερη θα δώσεις φακελάκι σε γιατρό να σου κάνει επέμβαση στο πουλί που μαράζωσε από την πολύ αγαμία. Ω ναι, θα έχεις αγαμία. Γιατί να πηδάς ενώ σε πηδάει ήδη η κυβέρνηση από την όπισθεν; Πρώτα θα διαμαρτυρηθείς που σου κάνουνε τη σούφρα σαν το στόμα του Kirby και μετά βλέπεις αν θα σπρώξεις κι εσύ. Τιιιιιιιιιιιιιι; Βγαίνεις έξω; Πίνεις; Πίνεις ΚΑΙ καφέδες; Περνάς καλά; Όχι, κύριε, δεν κατάλαβες καλά, θα είσαι από το πρωί μέχρι το βράδυ έξω από τη βουλή να διαμαρτύρεσαι για αυτούς που ο ίδιος ψήφισες και το πολύ πολύ γυρνάς σπίτι των γονιών σου να κοιμηθείς πάντα σκεφτόμενος τα κακά της κυβέρνησης. Εννοείται ότι θα μένεις με τους γονείς σου. Τι θα πει είσαι 35 χρονών μαντράχαλος; Τι θα πει συζείς με τη γκόμενα; Θα την πάρεις και θα πάτε στους γονείς σου ή στους δικούς της. Δεν έχουμε καιρό για νοίκια, ΔΕΗ και μαλακίες. Όπως επίσης δε θα βάζεις βενζίνη στο αμάξι σου, θα παίρνεις τη συγκοινωνία χωρίς να πληρώνεις εισιτήριο για να πηγαίνεις στο Σύνταγμα.

Δε θα αγοράσεις άλλες μπλούζες, άλλα παπούτσια, οτιδήποτε. Εδώ άλλοι δεν έχουν να φορέσουν μια μπλούζα και πας και ξαναψωνίζεις εσύ; Όχι, δεν κατάλαβες, θα δώσεις ότι περίσσευμα έχεις σε ρούχα σε αυτούς που τα χρειάζονται. Το ίδιο και με το φαΐ.

Εννοείται ότι όλοι κλείνουμε τις επιχειρήσεις μας αφού αν δεν πάνε τώρα για κλείσιμο θα πάνε σε λίγο καιρό ούτως ή άλλως. Κάνεις ερευνητικά πειράματα; Είσαι στα πρόθυρα να ανακαλύψεις ένα νέο γαλαξία ή μια νέα θεωρία υπερχορδών; ΝΑ ΤΑ ΠΑΡΑΤΗΣΕΙΣ ΟΛΑ ΤΩΡΑ! Εδώ υπάρχουν παιδιά που δεν έχουν να πιούνε πόσιμο νερό κι εσύ ασχολείσαι με πράγματα εκτός του πλανήτη μας; Δε νοιάζεσαι για τα παιδιά που πεινάνε και υποφέρουνε;

          Εδώ θα ανοίξω μια μεγάλη παρένθεση.

( 

Τι εννοείτε ο Σεφερλής είναι πιο αστείος από μένα;

          Αυτή η μεγάλη παρένθεση αφιερώνεται σε όλους όσους νομίζουν ότι νοιάζονται πολύ για όλους. Νοιάζομαι για τα παιδιά που πεθαίνουν σε τριτοκοσμικές χώρες. Νοιάζομαι για τον άλλον που τον χτύπησε το τρόλει. Νοιάζομαι για τον τάδε που του έχει συμβεί κάτι κακό. Νοιάζομαι για τον δείνα που του έχει συμβεί κάτι χειρότερο.

Fact: ΔΕ ΝΟΙΑΖΕΣΑΙ ΟΣΟ ΝΟΜΙΖΕΙΣ.

          Οι περισσότεροι νοιαζόμαστε για κάποια πράγματα. Αλλά αυτά είναι πράγματα που μας αφορούν είτε άμεσα είτε έμμεσα. Κι εγώ έχω δώσει λεφτά σε φιλανθρωπίες (λίγα, το ξέρω). Κι εγώ έχω δώσει φαΐ σε κάποιο πιτσιρίκι που πεινάει (λεφτά ποτέ των ποτών). Κι εσύ το ίδιο πιθανόν. Αλλά μέχρι εκεί. Αν νοιαζόσουν πραγματικά αντί για 50 ευρώ που έδωσες στο χαμόγελο του κοπελιού θα έδινες ότι σου περίσσευε απ’ το μισθό. Αν νοιαζόσουν πραγματικά για τα παιδάκια που πεινάνε θα τριγυρνούσες κάθε μέρα στους δρόμους μοιράζοντας φαγητά.

          «Ο Μπούμπης Μπαρδαλακοπουλίδης είναι χρήστης ναρκωτικών και χρήστης φέισμπουκ. Έχει 142 παιδιά, τα μισά από αυτά με καρδιοαναπνευστικολαρυγγοτριχοπτωσικά προβλήματα και τον σάπισε στο ξύλο ο Νταβάς Νταβατζόπουλος».

          «Ο Πίκης Αλφακαπασαρανταεφτάς πήρε ένα καλάσνικοφ και σκότωσε εν ψυχρώ 666 ορφανά του ορφανοτροφείου Γινεκιεσυγονιός και τραυμάτισε άλλα τόσα».

          Ακούμε κάτι τέτοιες ειδήσεις και νομίζουμε ότι νοιαζόμαστε γι’ αυτούς. Όσο κι αν δε σας αρέσει η αλήθεια, δε νοιαζόμαστε. Σίγουρα μας προκαλεί σοκ η είδηση, σταματάμε για λίγο να τρώμε τις τηγανιτές πατάτες που έχουμε μπροστά μας, ξαφνιαζόμαστε, αισθανόμαστε προσωρινά τύψεις για τα παιδιά ας πούμε, μίσος για αυτόν που έκανε το έγκλημα αλλά μέχρι εκεί. Αυτοί που νοιάζονται λίγο περισσότερο θα βοηθούσαν όσο μπορούσαν κάποιον από κει που θα είχε ανάγκη. Αν το ίδιο βράδυ σας είχε προσκαλέσει ένας φίλος του στα γενέθλιά του δε θα πηγαίνατε επειδή είδατε αυτή την είδηση; Φυσικά και θα πηγαίνατε. Σκεφτείτε τώρα, αν πέθαινε η μάνα σας θα πηγαίνετε στο παραπάνω πάρτι; Όχι! Γιατί ρε; Η ζωή ενός ανθρώπου είναι πιο σημαντική από 666 πιτσιρίκια που πέθαναν; Ναι, είναι, για σένα. Σε αφορά άμεσα. Δεν είναι ότι δεν πας επειδή «τι θα πει ο κόσμος που πέθανε η μάνα μου κι εγώ τρέχω σαν το μαλάκα δεξιά κι αριστερά σε πάρτι» αλλά δεν πας επειδή δεν μπορείς, σε έχει επηρεάσει ο θάνατος. Κάποιοι μπορεί να κάνουν μέρες, βδομάδες, μήνες, ακόμα και χρόνια να ξεπεράσουν το θάνατο ενός συγγενικού προσώπου. Όταν όμως μια ολόκληρη πόλη αφανιστεί από πυρά μιας άλλης γειτονικής πόλης, το ξεπερνάμε πολύ πιο γρήγορα. Ακριβώς επειδή δε μας αφορά.

          Όσο σκληρό σα καβλί πορνοστάρ κι αν ακούγεται αυτό έτσι είναι. Στις πορείες γιατί πάμε; Επειδή οι τάδε απολύθηκαν; Όχι, αλλιώς θα ήμασταν σε κάθε πορεία μαζί τους. Πηγαίνουμε όταν μπορούμε και θέλουμε επειδή ξέρουμε ότι δεν είναι μόνο αυτοί που τρώνε το αγγούρι στον πάτο τους, το τρώνε πολλοί, και σιγά σιγά έρχεται απειλητικά και προς τον δικό μας πάτο. Τα βρακιά μας είναι κατεβασμένα, η κωλοτρυπίδα μας στάζει baby oil και από στιγμή σε στιγμή το αγγούρι μπορεί να έρθει και σε μας.

          Ίσως σε κάποιους να μην αρέσει αυτό που διαβάσανε μόλις τώρα, ίσως κάποιοι να νομίζουν ότι νοιάζονται πολύ, δε με νοιάζει, δεν μπορείτε να με πείσετε για το αντίθετο. Όλοι, λιγότερο ή περισσότερο νοιαζόμαστε αλλά έως ένα σημείο. Παραδείγματα του τύπου «Ναι, αλλά ο Σμπρώγχτης Τσιρλιπιπής έκανε μπλα μπλα μπλα μπλα….» δε με αγγίζουν γιατί αποτελεί μια περίπτωση στο εκατομμύριο (και λίγο λέω). Όσο κι αν δε σας αρέσει, ο άνθρωπος, εσύ κι εγώ είμαστε ένα αρχίδι, ένα μεγάλο αρχίδι που τον νοιάζει ο εαυτός του και οι δικοί του. Ναι, εσύ που διαβάζεις αυτές τις γραμμές και διαφωνείς πες μου, το βράδυ θα πας για μπύρες ή θα πας να βοηθήσεις απόρους; Αύριο θα πας για καφέ ή θα δώσεις τροφή σε παιδιά; Κτλ κτλ…

          Κι εδώ κλείνει η μεγάλη παρένθεση.

Τι περιμένατε τώρα; Να βάλω πάλι μια μεγάλη παρένθεση; Για να με ξανασυγκρίνετε με το Σεφερλή; Δε σφάξανε!

          Τέλος πάντων. Το μουνί όπως σας είπα πάντα θα κουρεύεται. Και πολύ καλά κάνει γιατί το κούρεμα του μουνιού είναι που μας δίνει χρώμα στη ζωή, το κούρεμα του μουνιού είναι που μας δίνει θετικά συναισθήματα, το κούρεμα του μουνιού είναι πηγή ζωής. Όσο γίνεται ευχάριστης ζωής. Ασχολούμαστε με τη μπάλα, με τη μουσική, με το διάβασμα, με τα ξύδια, με τις εκδρομές με τα πάντα, γιατί χωρίς αυτά θα ήμασταν μονόχνοτοι, γκρινιάρηδες και μίζεροι. Όταν βρίσκομαι με τους φίλους μου στην αρχή μπορεί να πούμε κάποια σημαντικά «ξέρεις έγινε το τάδε στη δουλειά», να σχολιάσουμε το τάδε σημαντικό γεγονός που έγινε «εκεί έγινε αυτό κι αυτό», μετά θα περάσουμε σε πιο ανάλαφρα θέματα. Θα μιλήσουμε για μπάλα, θα μιλήσουμε για μουσική, θα μιλήσουμε για γκομενικά, θα κάνουμε πλάκα μεταξύ μας. Διάολε, όταν σουρώσουμε αρκετά θα αρχίσει να πετάει ο καθένας τις δικές του φιλοσοφικές μαλακίες. Γιατί χάρη σε αυτά ζούμε. Θέλουμε να ξεφύγουμε με τον έναν ή τον άλλον τρόπο από τα σημαντικά θέματα. Απλά στον καθέναν αλλάζει ο τρόπος με τον οποίο θέλει να ξεφύγει.

          Τώρα αν κάποιοι έχουν καρμπονάρα αντί για εγκέφαλο και νομίζουν ας πούμε ότι η ομαδάρα τους είναι ότι πιο σημαντικό έχουν σε αυτή τη ζωή, σε αυτούς εύχομαι να μη διαιωνίσουν ποτέ το είδος τους. Ευχαριστώ!