ΚΑΤΕΦΤΑΣΕ

          Ένα βράδυ που δεν έβρεχε και βαριόμουνα ακόμα και να σηκωθώ από την καρέκλα, άραζα στον υπολογιστή, βλέποντας μαλακίες, επειδή είχα αϋπνίες και κατάντησα βρικόλακας. Μετά από ψάξιμο αρκετών χιλιάδων ανούσιων ιστοσελίδων, ξαφνικά, μου έρχεται μήνυμα στο msn. Μια φίλη μου. Μιλούσαμε και μιλούσαμε. Και μιλούσαμε και μιλούσαμε. Και αφού πέρασε η ώρα από το πολύ ομιλητό, μετά μιλούσαμε και ξαναμιλούσαμε. Για διάφορα. Για άσχετα. Για σχετικά. Για εντός εκτός και επί τα αυτά και επί τα απαυτά. Και εκεί που τύχαινε και μιλούσαμε, μου λέει η κοπελιά: «Ξέρεις ποια έρχεται να τραγουδήσει στις τόσες του μηνός;». «Πού να ξέρω μωρή, να μυρίσω τα νύχια μου;». «Η ΛΑΙΔΗ» μου λέει με θράσος, με αγένεια και χωρίς ίχνος σεβασμού. «Η ΛΑΙΔΗ;», αποκρίνομαι. «ΟΥΑΟΥ! Φανταστικό, εντυπωσιακό και συνάμα ασύλληπτο διά να το χωρέσει ανθρώπινος νους! Ποια λαίδη;;;;;;;;;;;;;;;». «Δεν ξέρεις ποια είναι Η ΛΑΙΔΗ; ΜΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΛΑΙΔΗ!». «Ποια λαίδη γλυκό μου κορίτσι; Εγώ η μόνη λαίδη που ξέρω είναι αυτή με τον αλήτη. Και αυτό επειδή το έχω ακούσει. Δεν την ξέρω προσωπικά την κυρία!». «ΜΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΛΑΙΔΗ! Η Άντζελα Δημητρίου». «Η Άντζελα Δημητρίου; Μιλάς σοβαρά; Δεν μου κάνεις πλάκα έτσι; Δεν είναι κρυμμένη κάπου στο σπίτι μου η Candid Camera; Έρχεται η Άντζελα στην πόλη μου; Θα τραβήξω τα βυζιά μου να ξεχειλώσουν και να γίνουν σαν 95χρονης γριάς!». Με το που βλέπω στην οθόνη του υπολογιστή μου γραμμένο το όνομα ΤΗΣ ΛΑΙΔΗΣ ταράζεται το μέσα μου, το έξω μου, το ξαναγύρισα μέσα μου γιατί έκανε κρύο έξω, το είναι μου, το δεν είναι μου, το μπορεί να είναι μου και το αν είναι έτσι ας το αφήσουμε όπως είναι μου! Αμέσως πετάχτηκα πάνω από την καρέκλα, βροντοφώναξα με την υπερμέγιστη φωνή μου τόσο δυνατά που πρέπει να με άκουσε ακόμα και η ίδια η λαίδη από εκεί που ήταν. Από τη χαρά μου έσκισα όλα τα βιβλία μου, τα διπλώματά μου, ακόμα και το δελτίο στοιχήματος που πήγε ταμείο και δεν το είχα εξαργυρώσει ακόμα (καλά αυτό ήταν πλακίτσα… έχω να πάω ταμείο από τότε που ο Νεύτωνας φόρεσε πορτοκαλί κιλότες και βγήκε στο 34^ο χιλιόμετρο Αθηνών – Λαμίας να πουλάει χαρτομάντιλα!), έσπασα όλα μου τα cd, dvd, blue ray, Bluetooth, ABS και SMS, βγήκα έξω στο μπαλκόνι με ένα σώβρακο στο κεφάλι και κανένα στο κάτω κεφάλι και άρχισα να ουρλιάζω σα νυχτόβιος λύκος που του κόψανε τα αχαμνά, φίλησα τρεις λεπρούς, έχεσα στην καμινάδα για να μην ξανάρθει ο Άγιος Βασίλης και έκανα σεξ με εφτά ναρκομανείς πιθήκους ταυτόχρονα που φορούσαν ξανθιά περούκα! Μετά έψαξα στο ίντερνετ και βρήκα στατιστικές μελέτες που έγιναν πάνω σε 500000 άτομα που έμαθαν ότι η λαίδη θα τραγουδήσει στον τόπο τους. (Τι θα γίνει ρε μαλάκα; Ντρέπεσαι ν’ αλλάξεις παράγραφο;). Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι το 20% αυτών των ατόμων χέσανε τα βρακιά τους από τη χαρά τους, ένα άλλο 20% κρεμάστηκαν από το ταβάνι γιατί δε θα μπορούσανε να πάνε να αντικρύσουνε τη λαίδη, ένα άλλο 20% σπάσανε πόδια, χέρια, παΐδια (όχι στα κάρβουνα) και λοιπά μέρη του σώματος από τις πολλές κωλοτούμπες, ένα άλλο 20% έκανε σεξ επί 89 ώρες συνεχόμενα (με τους συντρόφους τους, με τη χούφτα τους, με πλαστικές κούκλες, με πλαστικά εξαρτήματα, με φρούτα, με λαχανικά, με ζώα ή με ότι άλλο τη βρίσκει ο καθένας), ένα 19% τρελάθηκε και κλείστηκε οικειοθελώς σε τρελάδικα και το υπόλοιπο 1% έσκισαν όλα τα βιβλία τους, τα διπλώματά τους, ακόμα και το δελτίο στοιχήματος που πήγε ταμείο και δεν το είχαν εξαργυρώσει ακόμα (αυτοί πήγαν όμως ταμείο, εγώ γιατί δεν πάω;), έσπασαν όλα τους τα cd, dvd, blue ray, Bluetooth, ABS και SMS, βγήκαν έξω στο μπαλκόνι με ένα σώβρακο στο κεφάλι και κανένα στο κάτω κεφάλι και άρχισαν να ουρλιάζουν σα νυχτόβιοι λύκοι που τους κόψανε τα αχαμνά, φίλησαν τρεις λεπρούς, έχεσαν στην καμινάδα για να μην ξανάρθει ο Άγιος Βασίλης και έκαναν σεξ με εφτά ναρκομανείς πιθήκους ταυτόχρονα που φορούσαν ξανθιά περούκα! Μετά έψαξαν στο ίντερνετ και βρήκαν στατιστικές μελέτες που έγιναν πάνω σε… Τέλος πάντων καταλάβατε!

          Με λίγα λόγια καταλάβατε τη χαρά και τον ενθουσιασμό μου μαθαίνοντας τα νέα για την άφιξη της λαίδης. Δάκρυα χαράς κύλησαν από τα μπιρμπιλωτά και τσαχπίνικα ματάκια μου διανύοντας κάθετα όλη τη διαδρομή του αρρενωπού μου προσώπου μέχρι που αποφάσισα να πάρω ένα απαλό βελούδινο χαρτομάντιλο για να τα σκουπίσω. Μου ήταν αδύνατον να συνειδητοποιήσω ότι τη μεγαλύτερη γυναικεία ιστορική μορφή θα είχα την ευκαιρία να την αντικρύσω από τόσο κοντά… Επειδή βαρέθηκα να μακρηγορώ και να παπαρολογώ, μόλις έμαθα ότι η λαίδη θα έρθει να τραγουδήσει στην πόλη μου, μόνο μια λέξη πέρασε από το μυαλό μου. Μια λέξη απλή, συνταρακτική και αποφασιστική:

ΧΕΣΤΗΚΑ!!!!!!!!!!!!!!!!

 

          Δε θέλω να κατακρίνω σε καμία περίπτωση τις μουσικές επιλογές του καθενός. Δε με ενδιαφέρει ακόμα και αν ο άλλος ακούει hip hop trance house progressive σκυλοmetal. Όταν μαλώνουν δυο άτομα σχετικά με τη μουσική είναι σαν να μαλώνουν σχετικά με τις προτιμήσεις τους στο φαΐ. Ο ένας να λέει ότι η μπριζόλα είναι το υπέρτατο φαγητό, ο άλλος ότι τα πιτόγυρα είναι το τιτανομέγιστο φαγητό και ο καθένας αναλύει τα δικά του επιχειρήματα, που ουσιαστικά δεν έχουν βάση γιατί ο καθένας επιλέγει τα αγαπημένα του φαγητά με βάση τη γεύση που αφήνουν στο στόμα του. Έτσι και με τη μουσική, με βάση τον ήχο που αφήνουν τα μουσικά άσματα στο αυτί και το τύμπανό του. Εξαίρεση βέβαια αποτελούν τα άτομα που δεν τους ενδιαφέρει και τόσο η μουσική και απλά ακούνε ότι βάζουνε στα μαγαζιά, όχι επειδή τους αρέσουνε, αλλά επειδή τους τα προωθούνε, τα ακούνε όλοι και είναι όπως και να το κάνουμε ολίγον trendy. Μου αρέσει κάποιος να έχει άποψη για τη μουσική, ότι είδος κι αν είναι αυτό, αρκεί να του αρέσει και να ακούει αυτό το είδος. ΔΕΝ ακούς ένα είδος μουσικής, π.χ. metal, όταν λες ότι ακούς Iron Maiden, 2-3 ακόμα συγκροτήματα (και πάλι όχι όλα τους τα τραγούδια) και τις μπαλάντες των Metallica. ΔΕΝ ακούς metal όταν δεν ξέρεις τραγούδια των WASP, Virgin Steele, Rammstein, Helloween ή δεν το ψάξεις λίγο να ακούσεις Apollo Ra, Conception, Medieval Steel ή Wolf για παράδειγμα. Όπως επίσης, δε θεωρείσαι σκυλάς όταν ακούς μόνο Τερλέγκα, Γονίδη ή Καρρά. Αυτούς τους ακούνε και άτομα που δεν ακούνε απαραίτητα σκυλάδικα. Αν δεν ακούς και άλλους, όπως Κρυστάλη, Βασιλείου ή Κωστόπουλο (έχω φίλους σκυλάδες ε, γι’ αυτό τους ξέρω, μη μου βγει το όνομα κιόλας) τότε προφανώς δεν το ‘χεις ψάξει και δεν ξέρεις και πολλά για αυτό το είδος. Απλά ακούς αυτά τα συγκροτήματα με συγκεκριμένα τραγούδια ή συγκεκριμένους σκυλοτραγουδιστές. Και εμένα μ’ αρέσει ο Μητροπάνος, ο Τερζής και ο Σφακιανάκης, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι ακούω λαϊκά. Απλά μ’ αρέσουν οι συγκεκριμένοι. Και τα εμπορικά τραγούδια θα ακούσω στα μαγαζιά (αναγκαστικά αν θέλω να πάω σε μαγαζί που να έχει πολλά γομενάκια) και θα τα χορέψω κιόλας αν έχω όρεξη (ειδικά αν έχω κατεβάσει κάνα μπουκάλι, ειδικότερα αν υπάρχει και καμιά όμορφη παρουσία από δίπλα που να θέλει να χορέψει και ειδικότατα αν ισχύουν και τα δύο μαζί). Έτσι. Για χαβαλέ. Επειδή γενικά είμαι πολύ Καραγκιόζης, γελοίος και μέγιστος τσαρλατάνος! Επίσης ούτε μπορείς να πεις ότι δε σου αρέσει για παράδειγμα η metal επειδή ο τραγουδιστής ουρλιάζει, γιατί μπορεί να έχει 7000 φορές καλύτερη φωνή από τους τραγουδιστές που ακούς εσύ, ακόμα και όταν ουρλιάζει, ούτε μπορείς να πεις ότι δε σ’ αρέσει η Παπαρίζου ας πούμε, επειδή όταν τραγουδάει βγάζει τα μπούτια της όξω (αν και δε νομίζω να το λέει κάποιος αυτό… εξαιρούνται οι γκέι και οι ντίβες γκόμενες που νομίζουν ότι είναι πιο όμορφες…).

          Τέλος πάντων, επειδή ξεφύγαμε λίγο από την αγαπητή μας λαίδη θα ήθελα να επιστρέψω στο θέμα. Θα πω την προσωπική μου άποψη (δε σημαίνει ότι είναι αληθής, έτσι κι αλλιώς μπορεί να έχω αλλάξει γνώμη μέχρι το τέλος του κειμένου) και εσείς κρατήστε για την πάρτη σας τη δική σας. Λογικά η λαίδη θα εμφανιστεί εις τας μπουζουκλεράς της πόλης. Κι εγώ πάω μπουζούκια! Ναι αμέ! Αν έχει κάνα πάρτι η σχολή, όπου έχουμε μειωμένες τιμές ή αν δουλεύει ένας γνωστός ο οποίος κερνάει τα μαλλιά και τις ψείρες της κεφαλής του, αλλιώς μπορεί να μην είχα πάει σχεδόν ποτέ στη ζωή μου. Αλλά και πιο συχνά να πήγαινα, δεν θα είχα καμία όρεξη να πληρώσω 20 ευρά για ένα ποτό ή να πάρω ένα μπουκάλι με 200 ευρά για να ακούσω τη σάπια τη λαίδη. Πόσο μάλλον να της πετάξω και λουλούδια! Προτιμώ να πάρω ένα αναπτήρα και να τα κάψω τα λεφτά. Μια λαίδη που νομίζει ότι είναι παγκοσμίου αποδοχής και ρίχνει σκόνη στην Κάλλας, επειδή τραγούδησε στην Τουρκία, στην Άνω Μπουζουκία (λίαν συντόμως και στην Κάτω Μπουζουκία) και στο γαλαξία Γαρυφαλλαπετωστημούρητης. Ένα μέγιστο ψώνιο, που νομίζει ότι έχει την καλύτερη φωνή, που νομίζει ότι είναι η πιο όμορφη, που νομίζει ότι έχει μόνο πλεονεκτήματα,  που νομίζει ότι είναι άσφαλτη, που νομίζει ότι ο Όμηρος ανήκει στη μυθολογία, που νομίζει ότι το σπίτι της είναι ένα υπέροχο μαυσωλείο, που νομίζει ότι έχει πουλήσει 100000 πωλήσεις, που νομίζει ότι διατηρεί τη σιλουέτα της επειδή τρώει είδη υγιεινής, που τίθει θέματα, που μπερδεύει το Στράτο με το Στέλιο Διονυσίου, που νομίζει ότι υπάρχει επάγγελμα γκαρνταρομπίστ (αυτή που υποτίθεται ότι τακτοποιεί τα ρούχα), που φωνάζει απολυμαντέρ όταν το καμαρίνι της γεμίζει κατσαρίδες, που οι θαυμαστές της κόβουν τις φλέβες της ίδιας, που παρομοιάζει τον εαυτό της με τον John Lennon και γι’ αυτό προσέλαβε σωματοφύλακες, που νομίζει ότι ο Πικάσο είναι πόκεμον, που θα της ταίριαζε να έκανε τον Τιτανικό, που απελευθερώνεται το μυαλό της μετά από πλαστική στη μύτη, που δεν είναι Αραβίδα επειδή δεν καταλαβαίνει Αραβικά, που νομίζει ότι η νύχτα στα γαλλικά λέγεται λα μουνί, που τη διαπρέπει ειλικρίνεια, που έχει βίλα στην Κρήτη με θέα τον Ατλαντικό (μα καλά τόσο ψηλό είναι το σπίτι της;), που ο αγαπημένος της συγγραφέας είναι ο Καζαντζίδης, που νομίζει ότι είναι πιο δύσκολο να μάθει ζεϊμπέκικα από το να μάθει Όμηρο, που, που, που (τελεία μαλάκα, μια σελίδα πρόταση έγραψες!)… Α, δεν τα βγάζω από το μυαλό μου αυτά… η ίδια τα έχει πει! Την βγάζουν στην τηλεόραση για να την κοροϊδεύουν και να ανεβάζουν την τηλεθέαση, τις παίρνουν και συνεντεύξεις μήπως και πετάξει καμιά μπαρούφα παραπάνω και μετά να την ξαναδείχνουν για να κοροϊδεύουν αυτά που είπε σε εκείνη τη συνέντευξή της.

ΠΑΜΕ ΜΩΡΗ ΣΑΠΙΑ!!

         

      Άντζελα κυρίες και κύριοι. Μέγιστη ποιότητα. Επειδή έχουμε βαρεθεί να ακούμε πλέον όπερα και κλασσική μουσική κάθε φορά που ανοίγουμε τα ράδια και να πληκτρολογούμε Παβαρότι στα youtubια, επειδή έχουμε βαρεθεί πλέον να παρακολουθούμε βιντεοκλίπ με μαύρους να παίζουν τζαζ και άσπρους να μην παίζουν τζαζ, ΠΡΕΠΕΙ να δούμε και την Άντζελα από κοντά. Πού αλλού θα βλέπαμε τέτοια ποιότητα; Γιατί πρέπει να βάλω το μαύρο σακάκι μου το διπλοσταυροκουμπωτό, το αέρινο ροζ πουκάμισό μου, τη χρυσή μου τη ρολογούμπα (που την αγόρασα από ένα μαύρο που την είχε κλέψει), να πάρω τις πουράκλες τις χαβανέζικες για να τους μπαφιάσω όλους σε απόσταση 50 τετραγωνικών μέτρων και ας μην καπνίζω κανονικά και αρκετά λεφτά για να πετάξω 342.000 πανέρια και να αγοράσω μερικά κιλά κόκα στο μαγαζί. Και με το που φτάσουμε στο μαγαζί με το SUV μου που καλύτερό του δεν υπήρξε ποτέ, να καθίσουμε πρώτο τραπέζι πίστα με τους υπέροχους φίλους μου και τις βίζιτες που πήραμε για συνοδεία για να φτάνουμε να κάνουμε επιτάφιο τη λαίδη από τα λουλούδια, να φωνάξουμε το μαλάκα το σερβιτόρο να μας φέρει μια πέρδικα ή ένα Γιαννάκη και να παραγγείλουμε από τη χαμούρα τη λουλουδού τα πρώτα 2500 πανέρια να τα έχουμε έτοιμα. Και με το που εμφανιστεί στην πίστα η αοιδός (αηδός) να τρελαθούμε όλοι και να την προσκυνάμε καθώς η λαίδη θα τραγουδάει τα υπέροχα, παγκοσμίως γνωστά άσματά της και να της πετάμε λουλούδια μες στη μούρη γιατί μόνο έτσι φεύγει το πλάκωμα που έχω μες στα στήθια μου. Μόλις τελειώσει η λαίδη και κλείσουν τα μπουζούκια, θα πάω στο καμαρίνι να πάρω αυτόγραφο από την υπερμέγιστη, θα μπω με τη βίζιτα στο αμάξι τύφλα στο μεθύσι και θα οδηγήσω με χίλια, προσπερνώντας όλα τα κόκκινα, μέχρι το σπίτι μου και μόλις μπω μέσα θα ξαναβάλω να ακούσω τη λαίδη στη σιντιέρα και θα αποσυρθώ στα ιδιαίτερά μου με τη βίζιτα για ένα καυτό βράδυ…

          Να ‘ναι καλά η κοπελιά που μου είπε ότι έρχεται η τρισμέγιστη λαίδη για να προλάβω να πάρω τα μέτρα μου… Πάω να κοιμηθώ για να ξυπνήσω αύριο πρωί πρωί, να πάω στην τράπεζα και να πάρω δάνειο 1000000 ευρώ για να τα φάω όλα στη μία και μοναδική λαίδη και ας μην τα ξεχρεώσω ποτέ και ας χάσω το σπίτι μου, τη δουλειά μου, να αναγκαστώ να πουλήσω τα παιδιά μου και να βγάλω τη γυναίκα μου στο πεζοδρόμιο και ας με κλείσουν δεκαοχτώ φορές ισόβια… Όλα για τη λαίδη. Αλλά όχι μόνο για τη λαίδη. Την επόμενη φορά που θα έρθει άλλος-η τραγουδιάρης-α με τη δική της φήμη και φινέτσα θα πάρω κι άλλο δάνειο για να κάνω ακριβώς το ίδιο. Έτσι κι αλλιώς το 2012 δεν είπαμε ότι θα πεθάνουμε όλοι;