ΔΙΑΛΟΓΟΣ

        Παρακάτω θα σας παρουσιάσουμε ένα φανταστικό, ίσως πραγματικό, λίγο έως πολύ υπερβολικό, αλλά σίγουρα γελοίο διάλογο μεταξύ ενός ανήρ και μιας γυνής όταν γνωρίζονται για πρώτη φορά σε ένα μπαρ / κλαμπ και με κόκκινα θα καταγράφουμε τις σκέψεις του καθενός. Τι σκέπτονται δηλαδή εκείνη τη στιγμή που το στόμα τους λέει διαφορετικές λέξεις από εκείνες που σκέπτονται. Όπως η άγνωστη σε όλους παροιμία, άλλα λέει το μυαλό μου και άλλα το κοκό μου. Πάμε λοιπόν……

Πρωταγωνιστές

Α:  Ανήρ

Γ:   Γυνή

Συμπρωταγωνιστές – Κομπάρσοι – Οι Μαλάκες Της Ιστορίας

ΦΑ: Φίλος ανήρ

ΦΓ: Φίλη γυνής

Α: Γεια σου! (Γεια σου μανάρι / μωρό / baby).

Γ:  Γεια σου κι εσένα! (Ωχ, πάλι μαλάκας μας κουβαλήθηκε μου φαίνεται…).

Α: Τι κάνεις; (Τι μωρό είσαι εσύ ρε παιδί μου!).

Γ:  Μια χαρά, εσύ; (Άντε ρε μαλάκα τελείωνε, έχουμε και δουλειές…).

Α: Είμαι ο Μπήχτογλου. Το ονοματάκι σου; (Είμαι ο Μπήχτογλου. Πώς να σε φωνάζω εσένα στο κρεβάτι μανάρ’;).

Γ:  Με λένε Τσιμπουκίδου, αλλά οι φίλοι με φωνάζουν Πιπαρίδου. (Με λένε Τσιμπουκίδου, αλλά επειδή είμαι η πιο θεά απ’ όλες στην παρέα μου με φωνάζουν Πιπαρίδου για να ξεχωρίζω απ’ τις υπόλοιπες θνητές).

Α: Χάρηκα! Και είσαι από τα μέρη μας Πιπαρίδου; Δε σε έχω ξαναδεί εδώ. Ελπίζω να μη σε πειράζει που σε φωνάζω όπως οι φίλες σου… (Χάρηκα! Άντε τώρα να πούμε τις γνωστές μαλακίες μπας και κάνουμε τίποτα στο τέλος…).

Γ:  Όχι καλέ! Τι να πειράζει! (Αι στο διάολο ρε γίδι που θες να με φωνάζεις έτσι ακόμα δε γνωριστήκαμε). Αχαχαχαχα! (lol). Όχι, δεν είμαι από ‘δω. Απ’ την Αθήνα είμαι. Ήρθα εδώ για διακοπές. (Όχι, δεν είμαι από ‘δω, απ’ τα Κάτω Γαιδουρονήσια είμαι, απλά λέω ότι είμαι απ’ την Αθήνα αλλιώς μπορεί να με περάσουν για ξενέρωτη. Ήρθα εδώ για να δείξω την κορμάρα μου και να κουνήσω το κωλαράκι μου στα μπαρ γιατί γουστάρω να μου την πέφτουν λιγούρια σαν κι εσένα).

Α: Και με τι ασχολείσαι; Είσαι φοιτήτρια; Δουλεύεις πουθενά; (Λίγο ακόμα και την έριξα…).

Γ:  Φέτος τελείωσα τη νομική στην Κομοτηνή και τώρα κάνω πρακτική σε δικηγορικό γραφείο. Εσύ; (Τελείωσα βοηθός δοκιμαστής γοβών στην Πράντειο και σιγά μην κάτσω να δουλέψω. Θα τρώω τα λεφτά του μπαμπά μέχρι να βρω κάποιο πλούσιο μουλάρι να του τα τρώω. Εσύ τι κουμάς είσαι;).

Α: Οοοοοο μπράβο! Εγώ τελείωσα πολιτικός μηχανικός στην Ξάνθη και έχω ανοίξει δικό μου γραφείο εδώ και μερικούς μήνες (Δικηγορίνα χτυπήσαμε! Μωρέ μπράβο! Εγώ τελείωσα Ελεγκτής Εντάσεων Στερεοφωνικών Ηχείων στο Καστελόριζο και τώρα είμαι χλιδάνεργος έχοντας πάρει ένα κάρο δάνεια).

Γ:  Ααααααααα συγχαρητήρια! Με συγχωρείς τώρα, θέλω να πάω για λίγο στην τουαλέτα. Επιστρέφω σε ένα λεπτάκι. (Ωπ, εδώ είμαστε, αυτός είναι φραγκάτος, βλέπεται κιόλας λιγάκι… μια χαρά… Με συγχωρείς τώρα, πάω για λίγο στην τουαλέτα να φτιάξω το μακιγιάζ μου και επιστρέφω να μου πεις τι περιουσία έχεις).

     Η γυνή πηγαίνει στην τουαλέτα να φτιαχτεί ακόμα περισσότερο και ο ανήρ γυρνάει στο φίλο του να του διηγηθεί την ιστορία…

ΦΑ: Τι έγινε ρε μαλάκα; Το χτύπησες το γκομενάκι; (Τι έγινε ρε μαλάκα; Το χτύπησες το γκομενάκι;)

Α: Μαλάκα, πρέπει να ψήνεται πολύ άσχημα η γκόμενα. Την έχω σχεδόν σίγουρη. Βλέπω να πηδάω σήμερα! (Μαλάκα, πρέπει να ψήνεται πολύ άσχημα η γκόμενα. Την έχω σχεδόν σίγουρη. Βλέπω να πηδάω σήμερα!)

ΦΑ: Άντε ρε μαλάκα, σοβαρά; Μπράβο ρε! Καλό βόλι! (Το αρχίδι, χτύπησε γκομενάκι κι εγώ έμεινα πάλι με το πουλί στο χέρι!).

     Εν τω μεταξύ η γυνή έχει τελειώσει με τα φιοφιοριζέξ και τα αρωματέξ και γυρνάει στη φίλη της να της πει την δική της εκδοχή της ιστορίας…

ΦΓ: Τι έγινε μωρή; Τι λέει ο τύπος; Κακάσχημος ε; (Τι έγινε μωρή; Πάλι θες να βρεις γκόμενο κι εγώ να μείνω με το φανάρι για ακόμη μια φορά; Να ήταν τουλάχιστον ο φίλος του καλός… αλλά είναι άθλιος!).

Γ:  Τι λες καλέ! Είναι κούκλος, είναι φανταστικός! Νομίζω ότι είμαι ερωτευμένη! (Ε, δεν λέει και τίποτα ο μαλάκας μωρέ, αλλά έχει λεφτά οπότε δεν τίθεται θέμα, μια χαρά θα τη βολέψουμε).

ΦΓ: Α, σοβαρά; Μπράβο σου, είμαι πολύ χαρούμενη για σένα αγάπη μου! (Αι στο διάολο μωρή που βρήκες ΕΣΥ γκόμενο και δε βρήκα ΕΓΩ. Αν έχει και λεφτά θα αυτοκτονήσω!).

     Ο ανήρ επιστρέφει στη γυνή για να συνεχίσουν την κουβέντα τους και να μπουν πιο γρήγορα στο ψητό.

Α: Γεια σου και πάλι! Όλα καλά; (Γεια σου και πάλι μωρό! Όλα εντάξει μανίτσα;).

Γ:  Μια χαρούλα όλα! (Πάλι τα ίδια θα λέμε;).

Α: Να κεράσω ένα σφηνάκι; (Έλα να πιούμε, μπας και μεθύσεις και κάνουμε κάτι από το πρώτο βράδυ).

Γ:  Α, καλέ! Δεν είναι ανάγκη! Δε χρειάζεται! (Ωραία, τσάμπα θα πιούμε σήμερα, άμα κεράσει και κάνα ποτό ακόμα καλύτερα).

Α: Ένα σφηνάκι δεν κάνει κακό, στην υγειά της γνωριμίας μας (Άντε μωρή να πιούμε τίποτα).

Γ:  Εντάξει, αφού επιμένεις, να μη σου χαλάσω το χατίρι (Κόψε τις μαλακίες και φέρε σφηνάκια).

Α(προς τον μπάρμαν): Φίλε, θα βάλεις δυο τεκίλες; (Βαλε δυο τεκίλες ρε μαλάκα)… (προς γυνή): Ορίστε… στην υγειά μας! (Άντε, άσπρο πάτο!).

Γ:  Στην υγειά μας! (Στην υγεία του κορόιδου που πληρώνει…).

     Η συζήτηση συνεχίζεται επαναλαμβάνοντας ίδιες φράσεις σχετικά με το ποτό. Τι ποτό πίνεις, τι να σε κεράσω, κάτσε να βάλω κι άλλο σφηνάκι, κι άλλο ένα, κι ακόμα ένα κτλ. Βαριέμαι να γράφω όλο τα ιδία και τα ιδία…… Ύστερα από 3 ποτά έκαστος και μερικά σφηνάκια (τεκίλα πάντα γιατί βρισκόμαστε στο καλοκαίρι) ο ανήρ όντας γνωστός μπέκρας δεν έχει καταλάβει τίποτα και η γυνή μην πίνοντας ποτέ γιατί κρατάει τα λεφτά της για να αγοράζει ρούχα και μπιχλιμπίδια έχει έρθει αρκετά στο κέφι και αρχίζει να χορεύει τα τσιφτετελοειδή που μόλις άρχισε να βάζει ο πασίγνωστος με διεθνή φήμη δι ζέι Alex Houan Ramon Rotsa di Baggio και με νοήματα λέει στον ανήρ να χορέψει μαζί της. Και αρχίζει ο χορός με τα γνωστά γεγονότα – αυτή του τρίβεται λίγο, μετά απομακρύνεται, του τρίβεται λίγο, μετά απομακρύνεται κ.ο.κ., αυτός χουφτώνει με τρόπο όποτε βρει την ευκαιρία και προσπαθεί να χορέψει, αλλά κάνει σαν το παραπληγικό, οι φίλοι τους τους κοιτάνε με μίσος και θυμό που μείνανε σαν τους μαλάκες μόνοι τους, διάφορα λιγούρια από δίπλα κοιτάνε τη γυνή και αρχίζουν τα σχόλια του τύπου «κοίτα ρε μαλάκα αυτός ο μαλάκας τι γκόμενα χτύπησε», «μα είναι δυνατόν να του κάθεται αυτού του μαλάκα τέτοια γκόμενα» και διάφορα παρόμοια και διάφορες γυναίκες από δίπλα κοιτάνε και αυτές και σχολιάζουν με τη σειρά τους κάπως έτσι: «αχ μωρέ, κρίμα, μια χαρά παιδί έμπλεξε μ’ αυτήν», «κοίτα με τι μπάζο χορεύει ο τύπος» και διάφορα παρόμοια (νομίζω ότι πρέπει να βάλω και μια τελεία!). Μετά τους χορούς ο δι ζέι αρχίζει να βάζει στο πρόγραμμα τα γνωστά ελαφρολαϊκά (ξέρετε, σ’ αγαπάω, μη μου φεύγεις, δεν μπορώ χωρίς εσένα, κλαίω μόνος μου, είσαι το φως μου, η ζωή μου, η ψυχή μου, η ηλιαχτίδα μου, τα αυτιά μου, το αριστερό μου πόδι, η βρωμερή μυρωδιά της μασχάλης μου και τα σώβρακα που φορώ) οπότε ξαναρχίζει η κουβέντα ανάμεσα στα δυο αυτά άτομα…

Α: Χορεύεις πολύ ωραία, το ξέρεις; (Πώς τον κουνάς έτσι τον κώλο σου μωρή; Πωωωωωωω τρελάθηκα!).

Γ:  Αχαχα, σ’ ευχαριστώ πολύ! (Αυτό έλειπε ρε, να μη σου άρεσε).

Α: ……………… (μετά από 2 λεπτά ανταλλαγής βλεμμάτων): Έχεις πανέμορφα μάτια, θέλω να τα κοιτάω συνέχεια και να χάνομαι μέσα τους. Το πρόσωπό σου είναι αγγελικό, θέλω να το χαϊδεύω συνέχεια για να νιώθω αυτή την απαλή αίσθηση στα δάχτυλά μου. Το χείλη σου είναι τόσο εκφραστικά που οποιοσδήποτε που τα κοιτάει θέλει να τα φιλήσει πολύ απαλά για να μην χαλάσει αυτή η ομορφιά που έχουν… (Τι βυζιά είναι αυτά που έχεις! Άσε ο κώλος σου… από άλλον πλανήτη είναι αυτός, πως τον έτριβες έτσι πάνω μου;… Καλά, και τα πόδια σου δεν πάνε πίσω, θέλω να χουφτώνω το μπουτάκι σου συνέχεια…).

Γ:  Αχχχχχχχχχχχχχχχχχχ, τι γλυκά που τα λες! Κι εσύ είσαι πολύ όμορφος, έχεις και αυτά τα πανέμορφα γαλάζια μάτια που με τρελαίνουν… (Άρχισε τις παπαρολογίες, μόνο για την αστρική σκόνη δε μου είπε ακόμα… Εσύ αντιθέτως δε λες και πολλά, αλλά τι να κάνουμε, αφού έχεις λεφτά δε μ’ ενδιαφέρει καθόλου).

Α: Θέλω πάρα πολύ να σε φιλήσω, να αφεθώ στη μαγεία του φιλιού σου και να με ταξιδέψεις μακριά… (Γουστάρεις μωρό;).

Γ:  Αχχχχχχχχχχχχχχχχχ, κι εγώ το ίδιο! (Φτάνει με τις μαλακίες, άντε φίλα με να τελειώνουμε).

     Αρχίζουν να φιλιούνται και να ξαναφιλιούνται, να φιλιούνται και να ξαναφιλιούνται. Χουφτώνει λίγο αυτός, λίγο από ‘δω, λίγο από ‘κει, λίγο πιο πάνω, λίγο πιο κάτω, αυτή σκέφτεται «πάρε το χέρι σου από ‘κει κάτω ρε μαλάκα, είναι νωρίς ακόμα», αυτός σκέφτεται «ωραία, το χτυπήσαμε το γκομενάκι, θα έχω να λέω ιστορίες για τους επόμενους έξι μήνες», ένας άκυρος από δίπλα λέει «πάρε το χέρι σου από ‘δω ρε μαλάκα, αυτός είναι ο δικός μου κώλος» και διάφορα άλλα. Και μετά από τα φιλιά, τα μπαλαμουτιάσματα και τις αγκαλίτσες στο τέλος (συνολικός χρόνος: 12 λεπτά και 37 δευτερόλεπτα), οι δυο ήρωές μας επιστρέφουν στην άκρως εποικοδομητική, φιλοσοφημένη και βαθιά ψαγμένη συζήτησή τους…

Α: Και δε μου λες, πώς ήρθατε μέχρι εδώ; Έχετε αμάξι; (Ελπίζω να μην έφερες αμάξι, θέλω να σε πάω εγώ στο ξενοδοχείο σου).

Γ:  Όχι καλέ! Με ταξί ήρθαμε, δεν έχουμε νοικιάσει αμάξι (σιγά μην ερχόμασταν με αμάξι, ούτε πως μπαίνει η πρώτη δεν ξέρω, έτσι κι αλλιώς όλο και κάποιο θύμα θα βρίσκαμε να μας γυρίσει πίσω).

Α: Θα μπορούσα να σας γυρίσω εγώ πίσω αν δεν έχετε πρόβλημα… (Ωραία, θα σπρώξουμε στάνταρ σήμερα!).

Γ:  Αααααααα, σ’ ευχαριστώ πάρα πολύ. Και τι αμάξι έχεις; (Ωραία, βρήκαμε ρόδα να μην ξαναπληρώνουμε ταρίφα. Άντε να μπούμε στο ψητό, τι αμάξι έχεις;).

Α: Έχω τη μπέμπα μου, μια πράσινη BMW 316 στα 2000 κυβικά, 254 ίπποι με 36άρες ζάντες αλουμινονικελίου, φιμέ τζάμια, εξάτμιση DAYTONA RX2000 GT SUPER POWER ULTRA NITRO XESE MESA, με κινητήρα από Porsche Carrera Rayban Bolle και αεροτομή. Με αυτό το αμάξι μπορούμε να ταξιδέψουμε στο φεγγάρι… (Έχω μια BMW 316 κωλοφτιαγμένη που την πήρα με 3000 δόσεις και 567 δάνεια, με ζάντες πιο μεγάλες από την plasma μου, εξάτμιση που κόβει κώλους και την ακούνε μέχρι τη Γερμανία και φυσικά ηχοσύστημα για να βάζω μπιτάκια στο φουλ όταν περνάω έξω από τα μαγαζιά για να πουλάω μούρη).

Γ:  Οοοοοοοοοο, φοβερό αυτοκίνητο πρέπει να είναι… Κάτι ξέρω κι εγώ από αμάξια…… Μήπως θες να πηγαίνουμε; Πέρασε η ώρα. Αν μπορείς να μας πας μέχρι το ξενοδοχείο θα σου χρωστάω πολύ μεγάλη χάρη… (Αμαξάρα φίλε, μπράβο σου! Εσύ πρέπει να το φυσάς το χρήμα! Κάτι ξέρω κι εγώ από αμάξια, έχω μπει σε άλλα 84 παρόμοια καγκουράμαξα. Άντε, δε φεύγουμε σιγά σιγά να μας πετάξεις και μέχρι το ξενοδοχείο, να σου κάτσω κιόλας να περάσουμε καλά και οι δυο μας…).

Α: Φυσικά, ότι θέλει το μωράκι μου. Μια στιγμή μόνο να πάω να φωνάξω το φίλο μου. (Ωραία, θα περάσουμε καλά απόψε. Άραξε ένα λεπτάκι να φωνάξω και το ρεμάλι από δίπλα να τον παρατήσω σπίτι του).

Γ:  Οκ. Κι εγώ πάω να φωνάξω τη φίλη μου. (Οκ. Κι εγώ πάω να φωνάξω τη φίλη μου που έχει σκάσει από τη ζήλεια της που βρήκα εγώ γκόμενο και αυτή όχι…).

     Οι ήρωές μας πάνε ο καθένας στο φίλο του να τους πούνε περιληπτικά τι έγινε τόσην ώρα. Αυτός λέει: «Μαλάκα, άντε πάμε να φύγουμε, θα πηδήξω σήμερα» και αυτή λέει: «Αχ, βρήκα τον έρωτα της ζωής μου, νομίζω ότι θα κάνω έρωτα σήμερα. Πάμε να φύγουμε γρήγορα». Έτσι οι 4 φίλοι μας φεύγουν μαζί από το κλαμβ / μπαρ, μπαίνουν στο κάργα βρωμοκαγκούρικο αμάξι του πρωταγωνιστή, που ο ίδιος νομίζει ότι γαμεί και δέρνει και ξεκινάνε με την εξάτμιση να μουγκρίζει παραπονεμένα: «Πως με κατάντησες έτσι ρε καραγκιόζη, ακούγομαι μέχρι την ανατολική Αφρική… γίνεσαι κι εσύ ρόμπα, σε δείχνουν όλοι στο δρόμο και σε βρίζουν που τους έχεις πάρει τ’ αυτιά…». Αφήνει ο πρωταγωνιστής το φίλο του στο σπίτι του και γυρνάει να πάει τις γυναίκες στο ξενοδοχείο. Παρκάρει (ευτυχώς το ξενοδοχείο έχει πάρκινγκ και δεν αφήνει το αμάξι όπου βρει όπως κάνει συνήθως) και η γυνή του λέει να πάνε κάπου μόνοι τους καλύτερα. Αφήνουν τη φίλη της γυνής, λοιπόν, στο ξενοδοχείο, η οποία πλέον έχει βγάλει αφρούς, της έχει σηκωθεί η τρίχα κάγκελο, λέει ένα καληνύχτα σας και χάρηκα με το ζόρι για να μη φανεί αγενής και ανεβαίνει με τα χίλια πάνω στο δωμάτιό της για να κοιταχτεί στον καθρέφτη και να αναρωτηθεί γιατί η φίλη της βρήκε πάλι γκόμενο κι αυτή έμεινε μόνη της, κατεβάζει τρία τέσσερα ουίσκια από το ψυγείο του δωματίου, γίνεται τύφλα και πέφτει για ύπνο. Οι πρωταγωνιστές μας γυρνάνε στο σπίτι του ανήρ, πίνουν λίγη σαμπάνια (που του την είχανε κάνει δώρο και περίμενε πως και πως μια τέτοια στιγμή για να την ανοίξει) και αποχωρούνε προς τα ιδιαίτερά τους. Τώρα το τι έγινε στην κρεβατοκάμαρα αρνούμαι να το περιγράψω αλλά άμα θέλετε οπωσδήποτε να μάθετε, τότε νοικιάστε την ταινία «Καυτές τουρίστριες σε διακοπές που κάνουν τα πάντα» και θα καταλάβετε…

ΒΑΣΤΑ ΤΟΙΧΕ ΘΑ ΣΠΡΩΞΩ!!!!