ΤΗΛΕΜΑΛΑΚΙΕΣ

          Δε θα γράψω εισαγωγή αυτή τη φορά. Έτσι. Γιατί βαριέμαι. Γιατί δεν έχω όρεξη. Γιατί ακριβαίνουν τα τσιγάρα. Και τα ποτά. Γιατί ο Σαρκοζί απαυτώνει την Μπρούνι και δεν την απαυτώνω εγώ (ίσα ρε Μπραντ Πιτ που θες και Μπρούνι – πιο πολύ σε Μαύρο Πιτ φέρνεις…). Γιατί στην Γκουανταλαχάρα απαγορεύτηκε με νόμο να κάνεις σεξ με γορίλα. Ειδικά άμα είναι αρσενικός σε ευνουχίζουν και σε λιθοβολούνε δημόσια. Γιατί ο ήλιος γυρίζει γύρω από τη Γη και εγώ γυρίζω γύρω στις 6 το πρωί. Γιατί, γιατί, γιατί… Το μόνο που θα σας πω είναι ότι θα σχολιάσω ορισμένες από τις τρισεκατομμύρια παπαριές που βλέπουμε στην τεβέ. Όσο θυμάμαι, όσο έχω δει. Βέβαια, όλο και μια καινούρια μαλακία ξεπετάγεται συνέχεια από το πουθενά και κανονικά θα έπρεπε να περάσουν βδομάδες, μήνες, χρόνια, αιώνες, χιλιετηρίδες για να ολοκληρωθεί πλήρως το κείμενο. Τελικά, ήθελα δεν ήθελα μια εισαγωγή την έφτιαξα…

ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΖΩΗ / ΛΑΜΨΗ

          Θα ήθελα να ξεκινήσω από τις αγαπημένες σειρές του αγαπημένου μας δικού μας ανθρώπου, κύριου Νίκου Φώσκολου. Βασικά, δεν μπορώ να ξεχωρίσω αυτές τις σειρές και γενικά δε νομίζω να μπορεί κανείς να τις ξεχωρίσει εκτός από τις γράδες που παρακολουθούν τις εν λόγω σειρές επί 18 χρόνια 7 μήνες και 14 μέρες (σύνολο 450398890002 επεισόδια). Όλοι μας έχουμε δει έστω και λίγο αυτές τις υπέεεεεεεεεεεεροχες σειρές. Κι εγώ έβλεπα που και που (where and where) Φώσκολο για να γελάσω κι εγώ ο κακομούτσουνος λιγάκι. Να σας πω την αλήθεια προσπαθούσα επί πολύ καιρό να δω ένα ολόκληρο επεισόδιο, αλλά ποτέ δεν άντεξα πάνω από λίγα λεπτά, γιατί άκουγα τον ίδιο διάλογο: «Αγαπάς τον Πάτροκλο;», ενός λεπτού σιγή, «Ναι, αγαπάω τον Πάτροκλο», ενός λεπτού σιγή, «Τι μου λες τώρα; Ότι αγαπάς τον Πάτροκλο;», ενός λεπτού σιγή, «Ναι, σου λέω και στο διαβεβαιώνω ότι αγαπάω τον Πάτροκλο», ενός λεπτού σιγή, «Ώστε είναι αλήθεια δηλαδή, αγαπάς τον Πάτροκλο!», ενός λεπτού σιγή, «Ναι είναι αλήθεια, αγαπάω τον Πάτροκλο», ενός λεπτού σιγή, «Δεν είναι δυνατόν να αγαπάς τον Πάτροκλο!», ενός λεπτού σιγή, «Κι όμως, αγαπάω τον Πάτροκλο!». Ε, πόσο παραπάνω να αντέξεις ο δυστυχής; Μόνο όταν τύχαινε και πετύχαινα τη σειρά σε σημεία που: σπάνε γραφεία, γκρεμίζουνε διαμερίσματα, πηδάνε απ’ τα παράθυρα, βρίζονται, χτυπιούνται και γενικά όλα τα «της πουτάνας γίνεται», τότε πέθαινα στα γέλια!

NEXT PORN MODEL

          Ναι, την έχω δει μερικές φορές. Ποτέ ολόκληρη βέβαια. Και ΠΑΝΤΑ χωρίς φωνή εννοείται. Μια φορά είχα βάλει φωνή και αηδίασα με αυτά που άκουσα. Μα είναι δυνατόν να κάθονται να λένε τέτοιες ηλιθιότητες; Είμαι περίεργος αν υπάρχει έστω και ένα άτομο με IQ πάνω από το μέσο όρο των απανταχού κάδων ανακύκλωσης που τα πιστεύει! Χρειάζεται λέγανε να έχεις πίστη στον εαυτό σου, να πιστέψεις στην εσωτερική σου δύναμη για να μπορείς να βγάλεις τον καλύτερό σου εαυτό στο φακό και διάφορα τέτοια. Πρέπει να πιστέψεις στον εαυτό σου δηλαδή για να έχεις ωραίο κώλο; Έχεις ωραίο κώλο; Περνάς! Δεν έχεις ωραίο κώλο; Ουστ! Άσε που λένε σε κοπελίτσες που με το ζόρι φτάνουν τα 40 κιλά ότι πρέπει να αδυνατίσουν. Και μετά λένε γιατί υπάρχει νευρική ανορεξία. Γιατί έχουμε μερικούς ηλίθιους σαν κι εσάς που λέτε κάτι τέτοια και τα κοριτσάκια σας πιστεύουν και νομίζουν ότι με το να φαίνονται τα κόκαλά τους θα θεωρούνται ωραίες. Που λέτε, έχω δει κι εγώ την εκπομπή για να δω κάνα κουνιστό κώλο, για κανένα άλλο λόγο. Γι’ αυτό άλλωστε δε βάζω και φωνή. Τα μοντέλα τα παίρνουνε γιατί έχουν ωραίο κώλο. Τελείωσε! Ούτε έξυπνες χρειάζεται να είναι ούτε πτυχία να έχουνε. Ακούστε τώρα όμως τι κάνουν τα καθίκια. Παίρνουν τις κοπελίτσες αυτές μικρές μικρές από τα 18 τους (στα 17 θεωρείσαι ανήλικη αλλά στα 18 ενηλικιώθηκες στα ξαφνικά και έμαθες όλον τον κόσμο ε;) και τις πηγαίνουνε σε κάτι βίλες τεράστιες (σαν μικρογραφία χωριού σε μέγεθος), τις μετακινούνε με κάτι λιμουζίνες ίσα με 20 μέτρα, τις πηγαίνουν σε όσα περισσότερα εξωτικά μέρη προλάβουνε και τους φοράνε ρούχα που το καθένα κοστίζει όσο ένας ετήσιος μισθός ενός μέσου υπαλλήλου. Πρέπει να τους δείξουν από την αρχή πως είναι η μεγάλη ζωή και τι καλούδια θα αποκτήσουνε αν ακολουθήσουνε την καριέρα του μοντέλου. Αλλιώς πώς θα πειστούνε τα κοριτσάκια να κάνουνε βίζιτες αργότερα και να πουλήσουν καμιά κόκα; Αλλά όχι, δεν κάνουνε τέτοια πράγματα οι μοντέλες, είναι καλές κοπέλες όλες τους. Έχω βαρεθεί να ακούω το σλόγκαν: «Κορίτσια που κυνηγάνε το όνειρό τους». Είναι το όνειρό τους να πηγαίνουν πάνω κάτω στην πασαρέλα φορώντας γελοία ρούχα και ακόμα πιο γελοία καπέλα; Μα τι πράμα είναι αυτό με τις πασαρέλες; Αφού αυτά τα ρούχα δε φοριούνται ποτέ από καμία γυναίκα, γιατί τα προβάλλουνε; Τέλος πάντων, ΔΕΝ είναι αυτό το όνειρό τους. Το όνειρό τους είναι να γίνουνε διάσημες και να χεστούνε στο τάλιρο χωρίς να κουραστούνε. Είναι πολύ κουραστική λένε η δουλειά του μοντέλου και πρέπει πάντα να ξυπνάνε πρωί πρωί. Βέβαια! Είναι πολύ κουραστικό να ξυπνάς 2 μήνες το χρόνο στις 5 το πρωί, να σε ετοιμάζουν οι άλλοι και μετά να περπατήσεις 10 μέτρα μπρος και άλλα 10 πίσω κουνώντας τον κώλο σου ή να στήνεσαι οριζόντια, κάθετα, διαγώνια, ανάποδα, στα τέσσερα, στα πέντε, στα δεκαοχτώ ή σε κάποιον άλλον αριθμό για μερικές ψωροχιλιάδες ευρώ! Είναι και της μόδας τώρα τελευταία τα μοντέλα να κάνουν άλλες 5 χιλιάδες διαφορετικές δουλειές. Γίνονται όλες τραγουδίστριες, ηθοποιοί, παρουσιάστριες και κατίνες σε μεσημεριανές εκπομπές. Και τις προβάλλουνε σαν πολυτάλαντες ενώ το μόνο ταλέντο που έχουνε είναι να κουνάνε τον κώλο τους σωστά. Αλλά ο κώλος παραμένει κώλος! Το δίκιο να λέγεται!

ΣΤΙΓΜΗ ΤΗΣ ΒΛΑΚΕΙΑΣ

          Όλοι σας έχετε δει έστω και από περιέργεια λίγο από ίσως τη μεγαλύτερη ΜΑΛΑΚΙΑ που έχει βγει ποτέ στην τηλεόραση. Θα έλεγα ότι η μεγαλύτερη μαλακία που έχει περάσει από την τηλεόραση είναι οι οικογενειακές ιστορίες, αλλά είναι τόσο ηλίθιο και ανούσιο που δεν έχω όρεξη να το σχολιάσω καν. Ορίστε μερικές πιθανές ερωτήσεις που κάνουν σε άτομα που πηγαίνουν στη στιγμή της βλακείας:

-         - Είναι αλήθεια ότι πριν έρθετε στην εκπομπή κάνατε σεξ με το μπακάλη, το φούρναρη και τον ψιλικατζή της γειτονιάς σας αφού πρώτα ντυθήκατε Χιονάτη γιατί είχατε κάνει σεξ την πρηγούμενη μέρα με εφτά νάνους;

-         - Είναι αλήθεια ότι έχετε φαντασιώσεις με πράσινους εξωγήινους που έχουν ανεβασμένη χοληστερίνη;

-                      - Είναι αλήθεια ότι θα αφάνιζες ολόκληρο το σόι σου με το σπαθί του Κόναν με σκοπό να γίνεις και εσύ μια φίρμα της τηλεόρασης;

-                  - Είναι αλήθεια ότι στα 15 σου κατούραγες ακόμα το βρακάκι σου στον ύπνο σου;

-                       - Είναι αλήθεια ότι χαστούκιζες τη γυναίκα σου επί 12 μέρες συνεχόμενα και στη συνέχεια προσπάθησες να τη δηλητηριάσεις βάζοντας ληγμένο ποντικοφάρμακο στη φασολάδα της, αλλά τελικά το μόνο που κατάφερες είναι να σκοτώσεις την πεθερά σου που παρεμπιπτόντως της είχες σπάσει 1 μήνα πριν το πόδι με ένα μπαστούνι του μπέιζμπολ;

Για πες μου τώρα αγαπητό ΕΣΡ γιατί αφήνεις εκπομπές να ξεφτιλίζουν ανθρώπους; Αυτοί μπορεί να θέλουν να ξεφτιλιστούν επειδή θέλουν δημοσιότητα ή λεφτά. Εσείς δε θα έπρεπε να τις κλείσετε αυτές τις εκπομπές; Και προσκαλούνε και κόσμο κιόλας. Μα το κάνανε και άλλοι λένε άρα ΠΡΕΠΕΙ να έρθεις κι εσύ να ξεφτιλιστείς! Οι μόνοι που δικαιολογούνται είναι αυτοί που χρωστάνε πολλά πολλά χιλιάρικα και βγαίνουν στο χαζοκούτι να ξεφτιλιστούνε για να πάρουνε κάνα φράγκο. Συνέχεια ακούω ότι δίνετε στον κόσμο ότι θέλει να βλέπει. Κανείς δε σας είπε ότι θέλει να δει μια εκπομπή που να ξεφτιλίζεται κόσμος. Απλά επειδή είναι αποχαυνωμένα πρόβατα θα δουν ότι τους πασάρετε. Φτάνει, το κόβω εδώ, γιατί θα αρχίσω να βρίζω ασυστόλως και το τελευταίο πράγμα που θα θέλατε φανταστικοί αργόσχολοι αναγνώστες μου είναι να διαβάζετε τις βρισιές ενός ψηλού, ξανθού, γαλανομάτη με σφιχτούς κοιλιακούς (καλά ντε, ενός κοντού αλκοολικού με μούσια)! Πάντως εμένα δε με ενδιαφέρει να ακούσω τον κάθε πικραμένο αν απάτησε τη γυναίκα του με το σκύλο του ή αν μισεί τον πατέρα του και θέλει να τον σκοτώσει με κουζινομάχαιρο. Είναι και πολλές φορές στημένο. Τη μία φορά από τις δύο που είδα την εκπομπή κάνανε σε έναν την εξής ερώτηση (στο περίπου, δεν τη θυμάμαι ακριβώς): «Είναι αλήθεια ότι παλιά είχες βάλει το μικρό σου αδερφό στο φούρνο για να τον ψήσεις;». Ε ναι, λογική ερώτηση, γιατί ο καθένας όταν γνωρίζει κάποιον το πρώτο πράγμα που θα τον ρωτήσει είναι αν έχει δολοφονικές τάσεις προς τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειάς του.

X ΣΦAKTOΡ/ΝΕΧΤ ΨΩΝΙΟ IDOL

Τώρα αν διαβάσει αυτό το κείμενο κανένα 15χρονο κοριτσάκι ή καμιά ξεφωνημένη λούγκρα θα μου επιτεθούν με τα ροζ στρινγκ τους να με πνίξουν. Αλλά εγώ θα την πω την άποψή μου και ας κινδυνεύω να βρεθώ κρεμασμένος από κάποιο ροζ στρινγκ. Αυτοί που πηγαίνουν σε αυτές τις εκπομπές, σε ποσοστό τουλάχιστον 98%, ΔΕΝ επαναλαμβάνω ΔΕΝ έχουν καλή φωνή. Απλά σε τέτοιες εκπομπές ψάχνουνε να βρούνε κάποιον ή κάποια με φωνή που απλά να ακούγεται (να μην τρέμει δηλαδή ο εγκέφαλός σου όταν ο ήχος της φωνής τους σου διαπερνάει τα αυτιά) και να έχει ωραίο και κουνιστό κώλο (αν πρόκειται για γυναίκα –  τώρα τελευταία το ζητάνε και απ’ τους άντρες!) ή όμορφα μάτια και πρόσωπο και γυμνασμένους κοιλιακούς άμα λάχει (αν πρόκειται για άντρα). Στην Ελλάδα ειδικά ψάχνουν άτομα που να μπορούν να τραγουδήσουν σε μπουζούκια. Να τους γράψει ο Φοίβος και ο κάθε Φοίβος κάποιο κλαψοτράγουδο να τραγουδάνε στις πίστες και τα 16χρονα από κάτω να σκίζουν τα καλσόν τους. Τι; Έχεις ροκ συγκρότημα και σκέφτεσαι να πας; Τσάμπα κόπος! Τον ταύρο (the bull) θα πάρεις! Υπάρχει μόνο μια μικρή πιθανότητα να γίνεις λίγο διάσημος. Φίρμες εδώ είναι μόνο οι μπουζουκοαπαυτοί. Κι εγώ ρε παιδί μου ακούω κάποιους με κακή φωνή, αλλά όλη η μουσική που παίζουν, εκτός ότι τη γράφουν οι ίδιοι, είναι φοβερή και κυρίως πρωτότυπη και μοναδική, όπως και οι στίχοι που δε λένε μόνο ότι χώρισα, το φεγγάρι κλαίει μαζί μου και πίνω 322 μπουκάλια ουίσκι συνοδευόμενα από 569 πακέτα τσιγάρα για να την ξεχάσω! Πάρτε για παράδειγμα τους AC/DC. Πολύ γνωστοί. Η φωνή απαίσια. Πραγματικά απαίσια. Αλλά έχουν τραγουδάρες, πώς να το κάνουμε. Ακόμα και σκυλάδες τα ακούνε. Εντάξει, κάποιοι, όχι όλοι, μη με φάτε. Καλά, ειδικά στην αρχή που πηγαίνουν πάρα πολλά άτομα μέχρι να επιλέξουν κάποιους η κατάσταση είναι τραγική! Πηγαίνει ο κάθε πικραμένος παρακμιακός που νομίζει ότι έχει έστω και ένα μικρό ίχνος φωνής και γίνεται ρόμπα. Κάποιοι ακόμα πιο ηλίθιοι το ξέρουν ότι δεν έχουν καλή φωνή και πάνε μόνο και μόνο για να τους δείξει η τηλεόραση για 5 λεπτά. Ε άι στο διάολο! Γέμισε ο τόπος ψώνια και δεν το ‘χουν πάρει ακόμα είδηση! Α, και ποιος μου είπε εμένα ότι δεν είναι στημένα όλα; Ότι δε βγάζουνε ψεύτικους αριθμούς σε αυτούς που κερδίζουν γιατί πιστεύουν ότι αυτοί θα κάνουν μεγαλύτερη επιτυχία αργότερα; Κάτι τέτοιες τραγουδοεκπομπές θα μπορούσαν να είναι καλές αν διάλεγαν κανονικά ταλέντα και όχι κάθε φορά τους ίδιους και τους ίδιους.

ΦΑΪ ΚΑΙ ΣΕΞ

Λένε ότι ο έρωτας περνάει απ’ το στομάχι. Στις συγκεκριμένες εκπομπές (βλέπε Love Bites και κάτι άλλες που δε θυμάμαι τα ονόματά τους) πρέπει να συμπληρώσεις ότι ο έρωτας περνάει πρώτα από ένα ή μία μαλάκα-ω / ηλίθιο-α / ψώνιο / γελοίο-α και μετά απ’ το στομάχι. Απορώ με αυτούς που κάθονται και το βλέπουν. Τι ακριβώς τους αρέσει; Που πάει κάποιος στο σπίτι μιας γκόμενας, τρώει το μπούτι μιας τρελής ανισόρροπης κότας γεμιστή με καραμελωμένα αμύγδαλα, ινδική καρύδα και μαρμελάδα Αργεντινής, λένε τις βλακείες τους και μετά αυτή βαθμολογεί πόσο μαλάκας αποδείχτηκε αυτός. Θέλω να δω στατιστικά πόσοι κάνανε κάτι μεταξύ τους μετά το φαγητό. Μια βδομάδα μετά ας πούμε. Ή απλά βγήκανε μόνο και μόνο για να τους δείξει η τηλεόραση και να λένε μετά στους άλλους «μα καλά δε με θυμάσαι; Είχα παίξει και σε εκείνη την εκπομπή σε εκείνο το επεισόδιο!». Σάπιο λαχανικό να μαγειρέψετε την επόμενη φορά και να το πετάξετε με μίσος στον εαυτό σας! Το μόνο Love Bites που μ’ αρέσει εμένα είναι των Judas Priest. Και όποιος κατάλαβε, κατάλαβε…

GENTLEMAN ΒΟΣΚΟΣ ΨΑΧΝΕΙ

Σαν αγγελία ακούγεται αυτό. Μόνος, άπλυτος, βρωμιάρης και αξύριστος αγρότης που δίνει έμφαση στο νι και στο λάμδα όταν μιλάει ψάχνει νέα, μουνάρα που τα κάνει όλα για να την κουτουπώσει. Όσες πιστές προσέλθετε! Όχι πείτε μου τώρα. Βλέπεις μια γυναικάρα 2 μέτρα με τα τούτα της και τα κείνα της. Αυτή από μικρή ονειρευόταν να γνωρίσει κάποιον αγρότη και να περάσει την υπόλοιπη ζωή της σε μια φάρμα; Όχι πως έχω κάτι με τους αγρότες… αν και εδώ που τα λέμε κάτι έχω. Με ποιο δικαίωμα κλείνεις τους δρόμους αγαπητέ; Θες να διαμαρτυρηθείς; Όχι στο δρόμο που εγώ πρέπει να περάσω γιατί έχω μια σημαντική δουλειά και θα τη χάσω και μετά δε θα μπορώ να βγω εγώ έξω να κλείνω τους δρόμους όπως εσύ… Τέλος πάντων. Άσχετο ήταν αυτό. Που λέτε, αυτό είναι το όνειρο τους ή μήπως να προβληθούν στο χαζοκούτι; Και είναι και τόσο ηλίθιοι αυτοί οι αγρότες που νομίζουν ότι βρήκαν την ιδανική γυναίκα της ζωής τους; Τι να πω… ζήτω οι τυφλοί μπαμπουίνοι και τα ανάπηρα κοάλα!

ΕΦΙΑΛΤΗΣ ΣΤΗΝ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ

Δυο φορές έχω δει αυτή τη μαλακία, επίτηδες, για να μπορέσω να γράψω κάτι. Ρε σεις! Τι καρασκυλοστημένο που είναι αυτό! Κάθε φορά αυτός τρέχει στα εστιατόρια, δοκιμάζει τα φαγητά, δεν του αρέσει  ποτέ κανένα φαγητό, μπαίνει στην κουζίνα, τους ανεβάζει καντήλια και τους κατεβάζει παναγίες, αυτοί ψιλοκλαίγονται, βρίζονται όλοι με όλους αλλά τελικά γίνονται οι καλύτεροι μάγειροι στην περιοχή τους, γίνονται ξαφνικά οι καλύτεροι φίλοι με αυτόν, τον ευχαριστούνε και φεύγει μετά αυτός με ένα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά έχοντας κάνει για ακόμη μια φορά το καθήκον του. Εσείς ξέρετε πολλά άτομα που βρίζονται μεταξύ τους για ώρες ολόκληρες και μετά αγκαλιάζονται όταν αποχωρίζονται σαν να είχανε φύγει ταξίδι στην Αυστραλία και επιστρέψανε μετά από 16 χρόνια; Ζήτω ο Μποτρίνι ρε! Να δώσει και το όνομά του στο καινούριο Μαρτίνι που ταιριάζει κιόλας.

ΜΕΣΗΜΕΡΙΑΝΑΔΙΚΑ

Μακράν η μεγαλύτερη παρακμή της ελληνικής τηλεόρασης. Ξανθές - έξω τα βυζιά και τα μπούτια - παρουσιάστριες, μουνάρες γλάστρες από δίπλα και κραγμένες – ζήτω η Ολλανδία! – αδερφές μαλλιοτραβιούνται μεταξύ τους για το ποιος ή ποια είναι η πιο αποτυχημένη τηλεπερσόνα αυτές τις μέρες. Αν το καλοσκεφτείς, ανοίγουν πολύ ενδιαφέροντες συζητήσεις. Ναι αμέ! Όπως τι έφαγε ο τάδε σταρ για πρωινό, γιατί χώρισε η τάδε καριόλα με το τάδε μεγαλολαμόγιο και συγχρόνως μεγαλομαλάκα, πως αποφάσισε αυτό το τσόλι να γίνει τραγουδιάρα (παρόλο που μέχρι τώρα τραγουδούσε μόνο στο μπάνιο της και αυτό σπάνια, γιατί το ταβάνι από πάνω της εκνευριζόταν και της έπεφτε στο κεφάλι), ποιος απαύτωσε ποιαν, σοκ! ο τάδε είναι γκέι (άι στο διάολο, δε φαινότανε, εσένα περιμέναμε να μας το πεις!), πόσο μεγάλο είναι το σπίτι του τάδε, πόσες χέστρες έχει η βίλα του δείνα και άλλα χίλια δυο ενδιαφέροντα πράγματα. Εμ βέβαια! Γιατί άμα δεν ακούσω κάθε πότε χέζει ο σκύλος της τάδε λούγκρας, ε, πώς θα κοιμηθώ ήσυχος το βράδυ; Πώς θα κοιμηθώ ήσυχος αν δεν ακούσω εθνικές λούγκρες να στριγκλίζουν και αποτυχημένες ξανθιές να θάβουνε άλλες ακόμα πιο αποτυχημένες και να κράζουνε τα ρούχα που (δεν) φοράνε και το χρώμα κραγιόν που έχουνε βάλει. Κράζουν όλοι αριστερά, κράζουν όλοι δεξιά, κο κο κο οι κότες στα πλατό κακαρίζουν και σχολιάζουν ότι πιο ηλίθιο μπορούν να σκεφτούν.

ΦΑΓΑΜΕ ΠΑΚΕΤΟ

Εκπομπή: Στο σημερινό επεισόδιο έχουμε μαζί μας αυτήν την κυρία, αυτό το τραγικό πρόσωπο που έχασε τον αδερφό της στη χούντα και τώρα όντας ακόμα πάνω στο άνθος της ηλικίας της, στα 78, αποφάσισε ότι είναι καιρός να ξανασυνδεθεί μαζί του αν και αυτός έχει φύγει από τότε στην Ολλανδία όπου συζεί με τον γκέι σύντροφό του που είναι 45 χρόνια μικρότερος. Μια αληθινή ιστορία αγάπης. Μην την χάσετε. Θα κλαίει μέχρι και η γάτα του γείτονα.

Παρασκήνια: Άκου γριά, μιας και έχεις οικονομικά προβλήματα τώρα που σου μειώσανε τη σύνταξη και δεν έχεις πρόβλημα να γίνεις ρόμπα, σου δίνουμε 3 χιλιάρικα να κλαις, να οδύρεσαι και να χτυπιέσαι για τον άλλο τον πορνόγερο στην άλλη άκρη της τηλεόρασης. Θα του λες πόσο τον αγαπάς και πόσο χαίρεσαι που βρήκε σε τόσο μικρή ηλικία την αληθινή αγάπη της ζωής του. Θα πάρεις και μπόνους άλλο ένα χιλιάρικο αν στριγκλίζεις και πέφτεις όλη την ώρα στα γόνατα. Θα δώσουμε και στον άλλο το γέρο από 2 χιλιάρικα και άντε ο καθένας σπίτι του μετά…

ΜΠΙΓΚ ΜΠΡΑΔΕΡ ΟΦ ΑΝΑΔΕΡ ΦΑΔΕΡ

          Δε σχολιάζω. Δεν αξίζει. Όποιος το παρακολουθεί μπορεί να πάει να αυτοκτονήσει με τις ευχές μου.

ΜΑΣΑ

          Είναι η καινούρια μόδα φαίνεται να βγάζουμε ριάλιτι με μάγειρες και σεφ. Στο επόμενο που θα γίνει θα προσπαθήσω να πείσω και τη γιαγιά μου να πάει να τους φτιάξει λουκουμάδες. Η ειρωνία είναι ότι αυτές οι εκπομπές μαγειρικής βγήκαν σε περίοδο που ο κόσμος δεν έχει να φάει και αυτοί φτιάχνουν εξωτικά φαγητά του τύπου: «πάπια Πεκίνου γεμιστή με σιροπιαστά φιστίκια και σάλτσα από τροπικά φρούτα του δάσους του Αμαζονίου» ή «σολομός Νορβηγίας πασπαλισμένος με το χυμό εξωτικού ανανά και 10 μαρουλόφυλλα για ντεκόρ, σβησμένος σε κρασί του 1780 από τη Νότια Γαλλία». Τα φαγητά αυτά βέβαια μπορείς να τα δεις μόνο σε ακριβά εστιατόρια και πληρώνεις και 3 μισθούς για να φας ένα πιάτο που νόμιζες ότι ήταν το ορεκτικό. Δηλαδή θες πέντε ή έξι τέτοια πιάτα για να χορτάσεις. Τώρα θα μου πούνε κάποιοι ότι δεν πάνε για να χορτάσουνε αλλά για να φάνε καλό φαγητό. Και όντως το φαγητό είναι πολλές φορές καλό, αλλά όχι πάντα βέβαια. Εντάξει να το κάνεις μια άντε δύο φορές το χρόνο (εκτός και αν τα λεφτά τα έχεις χεσμένα), αλλά κατά τη γνώμη μου αν δεν πετάξεις μερικές μπριζολίτσες και μερικά κιλά παϊδάκια να λιγδώσει λίγο το αντεράκι σου, δεν κάνεις δουλειά. Θα φας με 50 ευρώ ένα πιατάκι μικρό και μετά θα πεταχτείς και στο σουβλατζίδικο απέναντι να χτυπήσεις δύο απ’ όλα με διπλή για να σε πιάσει. Το αστείο είναι όταν πηγαίνεις σε πολύ πολύ καλό εστιατόριο που έχεις μπάστακα το σερβιτόρο πάνω από το κεφάλι σου. Θες να πεις μερικές ρομαντικές μαλακίες ή προς το τέλος κάτι σεξουαλικό στο γομενάκι και έχεις τον άλλο σαν τον χάρο από πίσω σου. Φύγε ρε μαλάκα μπας και γαμήσω σήμερα! Σε τέτοια εστιατόρια καμιά φορά μόλις φας το μισό πιάτο έρχονται και στο παίρνουν. Με το ζόρι. Ρε άσε κάτω το πιάτο! Πάει, το πήρε… Φέρνει άλλο. Τρως μια μπουκιά, τσουπ, ορμάει πάλι ο μαλάκας ο σερβιτόρος και στο παίρνει. Έχεις πιεί και τα κρασάκια σου και εκνευρίζεσαι και αρχίζεις να τσακώνεσαι που δε σ’ αφήνει να βάλεις μια μπουκιά στο στόμα σου… Τέλος πάντων, οι σεφ αυτοί που λέτε πρέπει να είναι πολύ προσεκτικοί σε όλα. Τα μαρουλόφυλλα να απέχουν όλα 0,002 εκατοστά το ένα από το άλλο ή η σάλτσα να ρέει απαλά προς τα δεξιά μέχρι την άκρη του κρέατος. Θα μου πείτε βέβαια ότι αυτοί είναι επαγγελματίες και πρέπει να είναι άριστοι σε όλα αλλά εγώ το βρίσκω υπερβολικό. Και όπως είπα, αυτό που με ενοχλεί περισσότερο είναι η περίοδος στην οποία βγάλανε τα ριάλιτι αυτά.

ΤΟ DEAL, Ο ΤΡΑΠΕΖΙΤΗΣ ΚΑΙ Ο ΦΡΟΝΙΜΙΤΗΣ

          Δεν τα έχω με το παιχνίδι. Εκτός την όλη ιστορία με τον τραπεζίτη που όσο περνάνε τα χρόνια μου φαίνεται όλο και περισσότερο γελοία. Με το Φερεντίνο τα έχω. Γενικά κάνει πολύ καλά τη δουλειά του αλλά σε αυτό το τηλεπαιχνίδι το γαμάει το θέμα. «Σκέψου, σκέψου πολύ καλά πριν αποφασίσεις γιατί πρέπει να ανοίξεις το σωστό κουτί. Με προσοχή να μην κάνεις κάποιο λάθος!». Τι να σκεφτεί ρε; Πας καλά; Το παιχνίδι αυτό είναι ο ορισμός της κωλοφαρδίας. Αν είσαι τυχερός / κωλόφαρδος / ευρύπρωκτος θα κερδίσεις. Αν όχι… le poule!! Μαθηματική εξίσωση είναι και πρέπει να σκεφτεί; Είναι σα να παίζεις τάβλι και πριν ρίξεις τα ζάρια να σου φωνάξει κάποιος: «Πρόσεχε τι ζαριά θα ρίξεις. Πρέπει να φέρεις εξάρες ή πεντάρες. Ρίξε τα με προσοχή!». Και αυτή η ανταλλαγή κουτιών εντάσσεται εδώ. Όμως υπάρχουν και οι μαλάκες παίχτες. Όταν σου κάνει ο άλλος προσφορά πολλές χιλιάδες ευρώ παρ’ τα και πήγαινε σπίτι σου. Είναι τα πιο εύκολα λεφτά της ζωής σου. Και ας υπάρχει πιθανότητα να πάρεις περισσότερα. Δεν πειράζει. Τις 50.000 τις έχεις για καραμέλες εσύ και δε θες τόσα λίγα; Άπληστοι. Θέλουν να πάρουν όσα περισσότερα μπορούνε. Και όταν χάνουν κάποιο μεγάλο ποσό στεναχωριούνται και μυξοκλαίγονται. Ρε από την τσέπη σου τα πήρανε και κλαίγεσαι; Το πιο γελοίο σημείο του παιχνιδιού είναι η μουσική. Όταν ανοίγουν κουτιά με μικρό ποσό παίζουν τραγούδια ευτυχίας και σηκώνονται όλοι και χορεύουν σαν τους τρελούς σάμπα, μάμπο, τσιφτετέλια, κλαρίνα, ζεϊμπέκικα, τα πάντα. Και όταν ανοίγουν κουτιά με μεγάλο ποσό κάθονται όλοι σκεφτικοί και κοιτάζουν ο ένας τον άλλον. Πιάνουν τα πρόσωπά τους λες και προσπαθούνε να καταλάβουνε που κάνανε λάθος. Πού λες να έκανες λάθος ρε; Στη δεύτερη γραμμή της εξίσωσης σου ξέφυγε μία ρίζα!

ΚΛΑΨΟΣΕΙΡΕΣ

          Δε θα πω τίποτα για τις ελληνικές κλαψοσειρές γιατί είναι πολλές και βαριέμαι να γράφω για όλες. Δεν έχω δει και καμία βέβαια, τα βαριέμαι αυτά. Αλλά θα πω για τις ξένες κλαψοσειρές. Ρε δε μας φτάνουν οι δικές μας μαλακίες, φέρνουμε και τούρκικες τώρα; Παλιά είχαμε τα μεξικάνικα, τώρα τα τούρκικα. Κάθε φορά και από μία ήπειρο. Άντε και η επόμενη σειρά εύχομαι να είναι από την Αίγυπτο και η μεθεπόμενη από τη Νέα Ζηλανδία. Και μόλις τελειώσει η σειρά που γυρίζεται στην Ανταρκτική με το μάγκα πολικό αρκούδο και την πανέμορφη πιγκουίνα να το φέρουμε κι αυτό για να πιάσουμε όλες τις ηπείρους.

Υ.Γ.: Ήρθε λέει κάποτε στη χώρα μας και η Πάττυ……. ΣΤΑ ΠΑΠΑΡΙΑ ΜΑΣ!!!!