Κυριακή 25 Ιανουαρίου 2015

ΕΝΑ ΤΑΨΙ ΠΑΣΤΙΤΣΙΟ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΑΓΙΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΪΣΙΟ



          Για όσους δε γνωρίζουν πριν λίγες ημέρες αγιοποιήθηκε ο γέροντας Παΐσιος (ή 3rd age Paisius) και……
- Ε…… εεεεεεε…… πσιτ! Ε!
- Τι θες ρε;
- Ξέρεις, είχαμε εκλογές σήμερα.
- Ναι……
- Ε, δε θα σχολιάσεις;
- Τι να σχολιάσω πάλι; Όλοι αυτό κάνουν, θα κάνω κάτι διαφορετικό.
- μα……
- Μαμούνια! Σκάσε!

 
         Όπως έλεγα αγιοποιήθηκε ο Παΐσιος (μάλλον με μέσον γιατί κανονικά για να αγιοποιηθεί κάποιος πρέπει να περάσουν πολλά περισσότερα χρόνια) και θα μας φαινόταν περίεργο αν η εκκλησία δεν αγιοποιούσε όποιον γουστάρει όπως το κλασσικό παράδειγμα με το «μέγα» Κωνσταντίνο, ο οποίος δολοφόνησε τη γυναίκα και το γιο του. Άγιος άνθρωπος! Μακάρι κάθε σπίτι να έχει από έναν τέτοιο! Γενικά είχα διαβάσει κατά καιρούς διάφορα τραγικά με τον Παΐσιο αλλά δεν πρόκειται τώρα να κάθομαι να ψάχνω 234.920 πηγές. Ότι γράφω προέρχεται από http://gero-paisios.blogspot.gr/ και http://gerontesmas.com/ οπότε για οποιοδήποτε λάθος ζητώ συγνώμη. Έτσι κι αλλιώς κι εγώ είμαι καλός χριστιανός σαν όλους τους νεοΕΛληνες (δηλαδή πηγαίνω στην εκκλησία 10 λεπτά πριν την ανάσταση κάθε χρόνο και στο γήπεδο κατεβάζω παναγίες). Ψέματα. Ας πάμε να δούμε όμως μερικά λεγόμενά του (κόκκινοι σχολιασμοί δικοί μου όπως πάντα κι ας μην είμαι γαύρος ή κομμούνι). Θα προσπαθήσω να αφήσω απ’ έξω υποτιθέμενα θαύματα μιας και για να τα αποδείξεις είναι πιο δύσκολο από το να αποδείξεις τα λεγόμενα του Λιακόπουλου. Καλά αυτό με τα θαύματα έχει καταντήσει γάμησέ τα. Ρε αυτός έκανε περισσότερα θαύματα από όλους τους αγίους και το Χριστό μαζί! Έξω θα μείνουν και αρκετές μαρτυρίες. Αν το γυρίσω που και που στο «φιλοσοφικό» ζητώ συγνώμη αλλά παρασέρνομαι κι εγώ σαν παιδί που είμαι.



Ένας άλλος μου είπε ότι η γυναίκα του έχει δαιμόνιο. Κάνει συνεχώς φασαρίες στο σπίτι. Σηκώνεται το βράδυ, τους ξυπνάει, τα κάνει όλα άνω-κάτω.
«Εσύ εξομολογείσαι;», του λέω.
«Όχι», μου λέει.
«Πρέπει να έχετε δώσει δικαιώματα στο διάβολο. Δεν έγινε αυτό στα καλά καθούμενα». Τελικά βρήκαμε ότι είχε πάει σε ένα Χότζα και του έδωσε κάτι να ραντίσει στο σπίτι για γούρι, για να πάει καλά η δουλειά του και ούτε καν έδινε σημασία σ’ αυτό. Αλώνιζε μετά ο διάολος στο σπίτι του.
(οπότε όποια από εσάς κορίτσα έχετε πάει σε μάγισσες, σε χαρτορίχτρες, σε κρυσταλλομάντισσες, σε ξεματιάστρες, όποιοι έχετε σπάσει ρόδι ή σαμπάνια στο σπίτι σας, όποιοι έχετε φέρει περίεργα μπιχλιμπίδια για γούρι όπως λαγοπόδαρα, πέταλα, τριφύλλια, δικέφαλους του βορρά κτλ κοιτάξτε στις γωνίες του σπιτιού σας γιατί μπορεί να αλωνίζει κανείς τράγος σε μορφή ανθρώπου).



(αυτά που ακολουθούνε τώρα δε θα μπω καν στον κόπο να αναρωτηθώ πώς τα ξέρει ή καλύτερα πώς του ήρθαν στο μυαλό – εκτός αν τα λέει στη βίβλο, σόρυ έχω διαβάσει πολύ μεγάλο μέρος της αλλά όχι ολόκληρη – απλά ας δούμε τα λεγόμενά του)
- Γέροντα, έφερα γλυκά να κεράσετε.
- Δες πως χαίρονται! Στην άλλη ζωή θα λέμε «Με τι χαζά χαιρόμασταν! Τι μας συγκινούσαν τότε!».
- Γέροντα, πώς θα το καταλάβουμε αυτό από τώρα;
- Άμα το καταλάβετε αυτό από τώρα, δεν θα το πείτε μεθαύριο στην άλλη ζωή. Πάντως, όσοι βρίσκονται εκεί επάνω, καλά περνούν. Ξέρεις τι εργόχειρο κάνουν εκεί στον ουρανό; Συνέχεια δοξολογούν το Θεό. (Μιλάμε τα σπάνε όλα. Τώρα βγαίνουν και τα καπνογόνα. Πουτάνα θα τα κάνουμε! Σοβαρά τώρα, δηλαδή θα πρέπει να δοξολογώ συνέχεια εδώ κάτω για να πάω κάπου που θα δοξολογώ κι εκεί συνέχεια; Και αυτό είναι καλοπέραση; Ρε θεέ, δεν αφήνουμε λίγο τους εγωισμούς να κοιτάξουμε και λίγο τον εαυτό μας; - που λέει και ο Αρκάς).
Στην άλλη ζωή όλοι θα έχουν το ίδιο σώμα, το ίδιο ανάστημα, την ίδια ηλικία, και οι γέροι και τα μωρά, αφού η ψυχή είναι ίδια. (όπα όπα όπα ψηλέ. Περίμενε. Ή κοντέ. Δεν ξέρω, τι ύψος θα έχουμε; Και θα είμαστε Μπραντ Πίτιδες ή Κουασιμόδοι; Και τι μπορεί να κάνει στην τελική η ψυχή ενός μωρού που δεν έχει μάθει ακόμα να τρώει φρουτόκρεμα μόνο του; Λοιπόν, πες ότι παντρεύομαι – φτου κακά! – με θρησκευτικό γάμο βέβαια αλλιώς δεν πάω στον παράδεισο – φτου κακά ξανά! – αυτό σημαίνει ότι κι εγώ και η γυναίκα μου θα έχουμε την ίδια ψυχή; Τι σκατά θα μας ξεχωρίζει; Θα είμαστε όμοιοι μεταξύ μας; Δηλαδή σα να έχω παντρευτεί τον εαυτό μου; Και θα είναι και όλος ο υπόλοιπος κόσμος το ίδιο; Δηλαδή άμα κάνω γκανγκ μπανγκ με 5-6 γυναίκες εκεί είναι σα να πήγα με τη γυναίκα μου 5-6 φορές; Και στην τελική οι ψυχές κάνουν σεξ; Και αν ναι, τι βγαίνει; Ψυχοπαίδι; που λέει και ο Διονυσίου;).
[……]
Όπως πάλι όσοι την νύχτα είναι στο φως, δεν βλέπουν αυτούς που είναι έξω στο σκοτάδι, έτσι και αυτοί που θα βρίσκονται στον Παράδεισο δεν θα βλέπουν αυτούς που θα είναι στην κόλαση. Γιατί, αν έβλεπαν τους κολασμένους, θα πονούσαν, θα θλίβονταν για την ταλαιπωρία τους, και δεν θα απολάμβαναν τον Παράδεισο, αλλά εκεί «ουκ έστι πόνος...». (κάτσε τώρα, δηλαδή δεν υπάρχει πόνος ΜΕ ΤΟ ΖΟΡΙ, επειδή δε θέλει ο θεός να βλέπουν τους κολασμένους. Οκ, και γιατί δεν το έκανε και επί της γης παρακαλώ; Όποιος μου απαντήσει κάτι σχετικά με το προπατορικό αμάρτημα θα φάει μπουνιά στη μούρη). Και όχι μόνο δεν θα τους βλέπουν, αλλά ούτε θα θυμούνται αν είχαν αδελφό ή πατέρα ή μητέρα, αν δεν είναι κι εκείνοι στον Παράδεισο. (α, μάλιστα, χειροτερεύει η κατάσταση. Επειδή ο αδερφός σου ας πούμε είναι αμαρτωλός εσύ ΜΕ ΤΟ ΖΟΡΙ δε θα τον θυμάσαι. Όποιος το παρομοιάσει αυτό με το φασισμό θα τον κάνω ντα! Δηλαδή αν πέρασα γαμάτα με τον πατέρα μου και έχω μόνο θετικές αναμνήσεις δε θα τον θυμάμαι επειδή δεν εξομολογήθηκε πριν πεθάνει; Συγχαρητήρια!). Αυτοί μάλιστα που θα είναι στον Παράδεισο, θα νομίζουν ότι δεν θα υπάρχουν άλλοι άνθρωποι, ούτε θα θυμούνται τις αμαρτίες που είχαν κάνει. (δε θα θυμάμαι τα αλκοόλια και τις σούρες; Τα γκομενάκια; Αν έχω γυναίκα και πέρασα τέλεια δε θα τη θυμάμαι επειδή πήγε στην κόλαση; Κάτσε να μαζέψω τα κοντομάνικα γιατί μάλλον θα κατέβω προς τα κάτω…). Γιατί, αν θυμούνται τις αμαρτίες τους, δεν θα αντέχουν από φιλότιμο στην σκέψη ότι λύπησαν τον Θεό. (πού το ξέρεις; Εγώ πάντως μια χαρά θα άντεχα και επίσης επειδή είσαι μαρτυριάρης και μας αποκάλυψεςχαχαχαχα κάποια μυστικά για τότε που θα πεθάνουμε, δε θέλω να πάω κάπου που δε θα θυμάμαι τους δικούς μου αν για κάποιο λόγο έχουν πάρει την «κάτω βόλτα»).
[……]
Όταν κάποιος έχει τύψεις συνειδήσεως και νιώθει φόβο, ταραχή, άγχος,
απελπισία, ή είναι κυριευμένος από μίσος, από φθόνο κ.λπ., τότε ζει την κόλαση. Ενώ, όταν μέσα του υπάρχει αγάπη, χαρά, ειρήνη, πραότητα, καλοσύνη κ.λπ., τότε ζει τον Παράδεισο.
(αν είναι χριστιανός βέβαια, οι αλλόθρησκοι να πα να πνιγούνε, να τα λέμε όλα έτσι;).




Είναι μερικοί γονείς που, αν μάθουν ότι το παιδί τους
θα γεννηθεί μογγολάκι, πάνε και το σκοτώνουν. Κάνουν έκτρωση. Λες και δεν είναι άνθρωπος ή δεν έχει ψυχή. Λες και δεν μπορεί να κερδίσει τον Παράδεισο... Και ξέρεις τί καλοσύνη έχουν τα καημένα. Να, ένα που γνωρίζω κάνει και καλή προσευχή. Κάνει και πολλές μετάνοιες με κομποσκίνι. Μούσκεμα στον ιδρώτα γίνεται. Τέτοιο φιλότιμο έχει. Ξέρεις τι καλοσύνη έχει; Να, μια φορά το κορόιδευαν κάτι παιδιά στην γειτονιά και έπιασαν να το σκουντάνε... σχεδόν το δέρνανε το καημένο.  Το βλέπει ο πατέρας... ορμάει... Πιάνει ένα παλιόπαιδο και, πάνω στον θυμό του, ήταν έτοιμος να το δείρει. Μπαίνει στη μέση το μογγολάκι, πιάνει τα χέρια του πατέρα να τον εμποδίσει, τον κοίτα στα μάτια και του λέει: «ΧΡΙΣΤΟΥΛΗΣ, ΧΡΙΣΤΟΥΛΗΣ», (δηλαδή ήθελε να πει ότι δεν μας λέει έτσι ο Χριστός)... Τον πήραν μετά τα δάκρυα τον πατέρα...
(ΟΠΑ ΟΠΑ ΟΠΑ ΠΑΛΙ! ΕΝΣΤΑΣΕΙΣ! Πρώτον, το μογγολάκι δεν πρόκειται να κάνει μετάνοιες και να γίνεται μούσκεμα στον ιδρώτα, είτε με είτε χωρίς κομποσκίνι. Δεύτερον, κανένα μογγολάκι δε συμπεριφέρεται έτσι – αλήθεια πού ζεις; – Τρίτον, είναι ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΑΜΑΡΤΙΑ να φέρεις στον κόσμο ένα παιδί που θα ταλαιπωρηθεί και το ίδιο και οι γονείς του και οι γύρω του από το να κάνεις έκτρωση γιατί δε σκοτώνεις κανέναν. Δεν έχει γεννηθεί ακόμα. ΤΟ ΠΙΑΣΕΣ;).





(σε μια επιστολή του σχετικά με έναν πατριάρχη που πήγε να κάνει φιλίες με το πάπα): […]Ας γνωρίζωμεν οτι δεν υπάρχουν μόνον φυσικοί νόμοι, αλλά και πνευματικοί. Επομένως, η μέλλουσα οργή του Θεού δεν μπορεί να αντιμετωπισθή με συνεταιρισμόν αμαρτωλών (διότι διπλήν οργήν θα λάβωμεν), αλλά με μετάνοιαν και τήρησιν των εντολών του Κυρίου. (θεωρεί δηλαδή τους χριστιανούς – απλά μη ορθόδοξους – αμαρτωλούς, μάλιστα). […] Η Εκκλησία είναι Εκκλησία του Χριστού και Αυτός την κυβερνάει. Δεν είναι Ναός, που κτίζεται από πέτρες, άμμο και ασβέστη από ευσεβείς και καταστρέφεται με φωτιά βαρβάρων, αλλά είναι ο ίδιος ο Χριστός. (σοβαρά τώρα; Για την τεράστια εκκλησιαστική περιουσία τι έχεις να πεις τότε; Για τη μη φορολόγησή της; Και αυτό που λες «καταστρέφεται με φωτιά βαρβάρων» σκέψου πόσοι και πόσοι αρχαίοι ναοί έχουν καταστραφεί από χέρια χριστιανών. Ποιος είναι ο βάρβαρος τώρα;). και κατόπιν ας γίνη σκέψις δια την ένωσιν μετά των άλλων «Όμολογιών», εάν και εφ όσον ειλικρινώς επιθυμούν να ασπασθούν τό Ορθόδοξον Δόγμα. (όπα ρε συ, γιατί οι άλλοι να ασπασθούν το ορθόδοξον δόγμα και να μην ασπαστούμε εμείς το καθολικό; Όπως εσύ είσαι τόσο σίγουρος ότι το ορθόδοξο είναι το σωστό έτσι κι αυτοί λένε ότι το καθολικό είναι το σωστό και άκρη δεν πρόκειται να βρεθεί ποτέ).





Μια δαιμονισμένη πολύ την πόνεσε η ψυχή μου. Έκανε μια συγκατάβαση η καημένη, είπε ένα ναι στον διάβολο, και την ταλαιπωρεί φοβερά το δαιμόνιο χρόνια ολόκληρα. Καίει τις σάρκες  της.  Γυρίζουν με τον άνδρα της στα μοναστήρια και κουβαλούν μαζί τους και το δεκαεξάχρονο κορίτσι  τους.  Κάθονται όλη νύχτα στην εκκλησία και κάνουν αγρυπνία. Αν ήταν άνδρας, θα τον έσφιγγα στην αγκαλιά μου. Το δαιμόνιο πολύ υποφέρει, όταν σφίξης τον δαιμονισμένο με θεϊκή αγάπη. (εγώ εδώ τώρα βγάζω δυο εκδοχές και πείτε ότι θέλετε, δε με νοιάζει. Ή ο Παΐσιος ήταν γκέι και του άρεσε να σφίγγει μόνο άνδρες στην αγκαλιά του ή θεωρούσε τη γυναίκα σαν κάτι υποδεέστερο και δεν ήθελε να την αγκαλιάσει. Γιατί δεν ήθελες Παΐσιε να σφίξεις τη δαιμονισμένη και να φύγει το δαιμόνιο ενώ αν ήταν άντρας θα το έκανες;).





Μια φορά με ρώτησε ένας πατέρας που το παιδί του είχε δαιμόνιο: Πότε θα γίνει καλά το παιδί μου; Όταν εσύ σταθεροποίησεις  πνευματική  κατάσταση, του λέω, θα βοηθηθεί και αυτό. Τό ταλαίπωρο, ενώ  ζούσε  πνευματικά,  ο πατέρας του αντιδρούσε και του έλεγε  ότι θά τρελλαθεί, αν δεν αλλάξει ζωή. Άρχισε να το πηγαίνει ο ίδιος σε οίκο ανοχής, οπότε το παιδί παρασύρθηκε και  δαιμονίσθηκε. Όταν το κυρίευε το  δαιμόνιο, ορμούσε πάνω στην μάνα του με άσχημες διαθέσεις. Ή καημένη η μάνα του αναγκάσθηκε να φύγει σ’ ένα νησί, για να γλιτώσει. (συγχαρητήρια που βγαίνουν τέτοιες ασυνάρτητες ιστορίες στη φόρα. Το παιδί ήταν οκ, αλλά επειδή ο πατέρας ξενοπηδούσε το παιδί δαιμονίστηκε, η μάνα του έφυγε, ωραία πράματα. Και πες ότι πέθαινε το παιδί τότε, προφανώς θα πήγαινε στην κόλαση, θα τον έβλεπε ο Βελζεβούλης και αφού θα τον ρωτούσε τι αμαρτίες έκανε το παιδί θα απαντούσε «ο πατέρας μου γαμούσε πόρνες και με έπαιρνε και εμένα παρέα». Μπράβο!).






Έλα να προσευχηθούμε, είπε, γιατί την Μαρία την θέλει η Παναγία και θα την πάρει. Εγώ έμεινα άφωνος. Με δυσκολία πήγα να πω "μα οι γιατροί..." και ο Γέροντας με διέκοψε: "άσε τους γιατρούς"...» (κάτι τέτοιες μαλακίες ακούγονται και είναι πολύ οι καθυστερημένοι που αντί να πάνε σε γιατρό για το παιδί τους ας πούμε κάθονται και προσεύχονται και ρίχνουν αγιασμούς).





- Γέροντα, πότε πιάνει η κατάρα;
- Η κατάρα πιάνει, όταν υπάρχη στη μέση αδικία. Αν λ.χ. κάποια κοροϊδέψη μια πονεμένη ή της κάνει ένα κακό και η πονεμένη την καταρασθή ,πάει, χάνεται το σόι της. Όταν δηλαδή κάνω κακό σε κάποιον και εκείνος με καταριέται , πιάνουν οι κατάρες του. Επιτρέπει ο Θεός και πιάνουν , όπως επιτρέπει λ.χ. να σκοτώση ένας κάποιον άλλον. Όταν όμως δεν υπάρχη αδικία, τότε η κατάρα γυρνά πίσω σε αυτόν που την έδωσε. (ναι, υπάρχει αδικία, αδικία του θεού και δε νομίζω να χρειάζεται να εξηγήσω παραπέρα). Μετά λέει κάτι άλλες παπαριές για τις κατάρες, αλλά εγώ αυτό που θέλω να ρωτήσω είναι «Γιατί τότε δεν έχουν πεθάνει βάναυσα ΟΛΟΙ οι πολιτικοί που είναι μέσα στη βουλή; Τόσα εκατομμύρια τους καταριούνται, ούτε σε έναν δεν πιάνει η κατάρα;».





- Και τα παιδάκια, Γέροντα, που έχουν λευχαιμία πολύ υποφέρουν.
- Αυτά πολύ τα βοηθάει η Θεία Κοινωνία. Πολλά παιδάκια ξεπέρασαν την αρρώστια τους με την Θεία Κοινωνία. Όταν διαβάζουμε τον 145ο Ψαλμό, με τον οποίο παρακαλούμε τον Θεό να σταματήσουν οι αιμορραγίες, να προσευχώμασε να βοηθήση ο Θεός τα παιδάκια που έχουν λευχαιμία, αλλά και να υπάρχη αίμα στα νοσοκομεία για τα παιδιά που έχουν μεσογειακή αναιμία
(τελικά θέλουμε να τα βοηθήσει ο θεός ή οι γιατροί. Θα τα κάνει καλά ο θεός ή χρειάζονται αίμα;). Τα παιδιά αυτά περνούν μαρτύριο μεγαλύτερο και από το μαρτύριο των παιδιών που έσφαξε ο Ηρώδης. Τα παιδάκια έχουν καθαρό μισθό από την ταλαιπωρία της αρρώστιας, γιατί δεν έχουν αμαρτίες. Πόσα μικρούτσικα παιδιά θα δούμε στην άλλη ζωή να είναι με το μαρτυρικό, το αγγελικό, τάγμα εκείνων των νηπίων! Μωρά δύο μηνών, να τα εγχειρήζουν, να τους βάζουν ενέσεις, ορούς! Που να βρουν φλέβα στα καημένα! Τα τρυπούν από ‘δώ – από ‘κεί... Να βλέπης παιδάκι να έχη όγκο στο κεφάλι και να του κάνουν ακτίνες, να βάζουν κάτι καλώδια σε ένα τόσο δα κεφαλάκι. Εδώ ένας μεγάλος δεν μπορεί να αντέξη, που να αντέξουν τα παιδάκια! (ναι ρε σεις, μην εμπιστεύεστε τους κομπογιαννίτες τους γιατρούς, να πα να γαμηθούν αυτοί, να βάλουν τα πτυχία στον πάτο τους, αν ξεπεράσεις κάποια αρρώστια θα είναι μόνο με τη θεία κοινωνία και φυσικά είναι random όλο αυτό. Α ρε πούστη, κάποια στιγμή στο μέλλον θα το θεραπεύσουμε κι αυτό, και όποιος δολοφόνος θέλει μπορεί να πηγαίνει το παιδί του να κοινωνεί).
[…]- Γέροντα, αξίζει τον κόπο οι παιδίατροι να προσπαθούν να διατηρήσουν στην ζωή τα πρόωρα βρέφη;
- Οι γιατροί πρέπει να κάνουν ό,τι μπορούν και παράλληλα να προσεύχωνται γι’ αυτά. «Θεέ μου, να λένε, αν είναι αυτό το παιδί να ζήση και να υποφέρη σε όλη του την ζωή, τότε, Σε παρακαλώ, να το πάρης». Να φροντίζουν όμως να βαπτίζωνται τα βρέφη, και τότε θα τους προϋπαντήσουν στον Παράδεισο με αναμμένη λαμπάδα. (κάτσε, γιατί αυτά τα δυο δε στέκουν. Ή θα κάνουν οι γιατροί ότι μπορούνε ή θα βγάλουνε τις άσπρες ρόμπες τους και θα αρχίσουν να προσεύχονται. Και αν δε βαφτιστεί ένα βρέθος θα βρεθεί στην κόλαση; Έτσι; Χωρίς λόγο;)







Κάποιος επισκέπτης του Γέροντα πίστευε ότι στην εποχή μας δε γίνονται θαύματα. Ό Γέροντας διέγνωσε τη δυσπιστία του και του είπε: 
- Πάρε αυτό το κουτί και κέρασε τους επισκέπτες.
(Οι επισκέπτες ήσαν περίπου 12 και το κουτί είχε τρία γλυκά). 
- Μα, Γέροντα... 
- Κάνε όπως σου λέω και πάρε και εσύ κέρασμα. 
(Πράγματι αφού τους κέρασε όλους πήρε και ό ίδιος. Στο τέλος διαπίστωσε ότι στο κουτί υπήρχαν ακόμη τρία γλυκά). 
- Τίποτα δεν είναι αδύνατο για το Θεό.
(γαμώτο, δεν το ήξερα νωρίτερα, θα του πήγαινα 3 ευρώ να για να τα κάνει 300δις, όχι για μένα, για ένα φίλο μου για να ξεχρεώσουμε και να μην ταλαιπωρούνται τόσοι και τόσοι Έλληνες. Ωπ, γέροντα, γιατί δεν το έκανες, σ’ αρέσει να βλέπεις ανθρώπους να υποφέρουν; Και γιατί δεν έκανες τα λουκουμάκια 57 δις να δώσουμε στις τρίτες χώρες;)





Τις δοκιμασίες να τις δεχόμαστε με υπομονή, χωρίς στενοχώρια, σαν ευλογία του Θεού. Όταν κάποιος μας αδικεί, πρέπει να χαιρόμαστε και να θεωρούμε αυτόν που μας αδικεί μεγάλο ευεργέτη. Διότι γίνεται αιτία αποταμιεύσεως μας στην άλλη ζωή. Με τις δοκιμασίες που επιτρέπει ό Θεός μας κάνει να ετοιμαζόμαστε για την ουράνια βασιλεία Του, έχοντας στο χέρι του το διαβατήριο των δοκιμασιών. (Ω, Σαμαρά μεγάλε ευεργέτη, σε ευχαριστούμε που μας ετοιμάζεις για την ουράνια βασιλεία!).





Δεν παίρνω φάρμακα, όχι γιατί τα περιφρονώ, αλλά γιατί έχω καταλάβει καλά ότι με ένα φάρμακο μπαλώνεις μια τρύπα, αυτό όμως σου ανοίγει μία άλλη. Έτσι έχεις συνέχεια δουλειά χωρίς τελειωμό. (να τον ακούτε το γέροντα, να μην παίρνετε ποτέ φάρμακα και αν ψοφήσετε δεν πειράζει, θα γλυτώσει η ανθρωπότητα από σας).





Η Τουρκία είναι σαν την αλεπού. Όλο πονηριές κάνει. Όταν καταλάβει ότι έχουν στήσει δόκανα για να την πιάσουν, αρχίζει να πηδάει και με τα τέσσερα πόδια κι έτσι πιάνεται και με τα τέσσερα. Αυτό θα πάθει και η Τουρκία. (ενώ εμείς είμαστε καλύτεροι ε; μόνο και μόνο όπως μπήκαμε στην ευρωζώνη μας φτάνει!).





Την εξάρτηση του παιδιού από τη μάνα του έβλεπε σαν ευλογία. Έλεγε: «Όταν το παιδί θηλάζει μητρικό γάλα, θηλάζει αγάπη καί σιγουριά. Από το μπουκάλι του γάλακτος πού θηλάζει θα περάσει αργότερα στο μπουκάλι του ποτού». (ναι, γιατί τα παιδιά που πίνουν γάλα από μπουκάλι μετά το βυζοθηλασμό – δηλαδή ΟΛΑ – γίνονται όλα αλκοολικά!).





Υ.Γ.: Αυτά ήταν πολύ λάιτ σε σχέση με αυτά που ακολουθούν αλλά αρκετά σας κούρασα σήμερα. Άλλη φορά η συνέχεια.

Υ.Γ.2: Το ταψί παστίτσιο δεν αγιοποιήθηκε ποτέ γιατί το έφαγα. Το παστίτσιο, όχι το ταψί!

Υ.Γ.3: Οι του Charlie βγάλανε εξώφυλλο με το Μωάμεθ μετά τα τραγικά γεγονότα. Αρχίδια ΝΑ έχουν οι τύποι, όχι μαλακίες. Το δικό μου σκίτσο μάλλον θα το βάλω στην επόμενη ανάρτηση.

Παρασκευή 9 Ιανουαρίου 2015

JE SUIS CHARLIE

          Για όσους ζούνε σε σπηλιά τις τελευταίες μέρες / ώρες, μόλις βάλανε wi-fi στη σπηλιά τους και δεν έχουν δει τι γίνεται στον υπόλοιπο κόσμο να σας ενημερώσω ότι κάποιοι μουσουλμάνοι δολοφόνησαν 12 άτομα. Επειδή κάποιοι από αυτούς τόλμησαν ΤΟΛΜΗΣΑΝ να σατιρίσουν το Μωάμεθ. Η εφημερίδα Charlie Hedbo το έκανε συχνά, όχι μόνο με το Μωάμεθ αλλά με τους πάντες. Και κάποια ορκ μπήκαν με καλάσνικοφ και άρχισαν να καθαρίζουν κόσμο, σχετικό και άσχετο.

          Και δεν είναι ότι σκότωσαν 12 άτομα. Μέσω αυτών σκότωσαν ένα μέρος της ανθρωπότητας. Τα γαμημένα και κατακρεουργημένα στο μυαλό ορκ σκοτώνουν την ελευθερία της έκφρασης, είναι κάτι που έχει πεθάνει πολύς, πάρα πολύς κόσμος στο όνομά της. Και ξέρετε ποιο είναι το χειρότερο; Ότι νίκησαν. Ναι, νίκησαν. Μερικοί λοβοτομημένοι νίκησαν δισεκατομμύρια κόσμο, νίκησαν ακόμα και χρόνια ιστορίας. Νίκησαν την ελευθερία έκφρασης.

           Θα επιστρέψω σε λίγο εδώ για να πω και κάτι άλλο πρώτα. Δεν είναι ότι τους σκότωσαν μουσουλμάνοι άρα όλοι οι μουσουλμάνοι είναι ζώα κτλ κτλ. Ξέρω μουσουλμάνους γαμώ τα άτομα. Ούτε ότι ο χριστιανισμός είναι η καλή θρησκεία που τα αποτρέπει αυτά. Γιατί έχω διαβάσει από σχόλια ότι διάολο φανταστείτε. Άμα όντως είχατε διαβάσει κι εσείς τη βίβλο ή θα την πετούσατε στα σκουπίδια ή αν συμφωνούσατε θα ήσασταν στην καλύτερη ένα ρατσιστικό και μισανθρωπικό ον. Εξάλλου μην ξεχνάτε ότι κάποτε και οι χριστιανοί τα κάνανε αυτά. Μην ξεχνάτε ότι σε μικρότερο βαθμό ακόμα γίνεται, τουλάχιστον στην Ελλάδα. Η ιστορία με τον Παστίτσιο είναι πολύ πρόσφατη ή μήπως την ξεχάσατε ήδη; Οι άλλοι σε γενικές γραμμές είναι πολύ πιο αμόρφωτοι από εμάς τους απλά αμόρφωτους (ω ναι, ακόμα αμόρφωτοι είμαστε). Αυτοί παίρνουν καλάσνικοφ και θερίζουν κόσμο, εμείς τους κλείνουμε στη φυλακή. Και είμαι σίγουρος ότι αν μπορούσαν στο δικό μας να του παίξουν με καλάσνικοφ στη μούρη θα το κάνανε. Αλλά προοδεύσαμε κάπως.

          Για όσους νομίζουν ότι πρέπει να σατιρίζεται ο Μωάμεθ, μην ξεχνάτε ότι το ίδιο πρέπει να ισχύει και για το Χριστό, το Βούδα, τον οποιοδήποτε. Δηλαδή αυτό εδώ το σκίτσο:



δεν πρέπει να προκαλεί μια φούντωση, μια φλόγα στην καρδιά και να μετατρέπεται σε μίσος. Δε σ’ αρέσει; Οκ. Κάνε την κριτική σου άμα θες και μετά βούλωσέ το! Τι; Σου προσβάλλουν τη θρησκεία; Πάρε τον ανεπίσημο χορηγό μας:




Τα έχουμε ξαναπεί. Ο ένας προσβάλλεται όταν του θίγουν τα θεία, ο άλλος όταν κοροϊδεύουν τους χοντρούς, ο άλλος για τα πολιτικά του πιστεύω, ο καθένας μπορεί να ενοχλείται από κάτι. ΣΤ’ ΑΡΧΙΔΙΑ ΜΑΣ! Άμα είσαι μπούλης και δεν μπορείς να αντιμετωπίσεις λίγο χιούμορ τράβα σε κανα δέντρο να κάνεις παρέα με τους πρόγονούς σου.

          Επίσης, με τέτοια σκίτσα είναι εύκολο να ξεχωρίσεις τους μαλάκες. Προσβάλλεσαι από αυτό; Ωραία, έλα να σε στείλουμε σε ένα νησί εσένα και όσους προσβάλλονται από οτιδήποτε σατιρικό να παίξετε μπουνιές ή να πετάτε πέτρες ο ένας στον άλλο να δούμε ποιος θα νικήσει. Και όποιος νικήσει, να μας το πει, να έρθουμε να τον βομβαρδίσουμε να καθαρίσουμε και απ’ αυτόν.


          Επιστρέφω στα προηγούμενα. Είπαμε, μερικοί λοβοτομημένοι νίκησαν. Πάλι! Γιατί έχει ξαναγίνει στο πρόσφατο παρελθόν. Και γιατί νίκησαν; Μα γιατί δε θα κάνουμε τίποτα. Πες ότι τους πιάνουμε, ωραία; Μετά τι; Θα κάνουμε πορεία διαμαρτυρίας; Ποιος θα σε ακούσει; Ο φανατισμένος μουσουλμάνος; Αυτός θέλει να σκοτώσει άπιστους για να γαμάει παρθένες στην επόμενη ζωή του. Ο ΜΑΛΑΚΑΣ! ΤΟ ΖΩΟ! Και σε μερικά χρόνια που θα ξεχαστεί το θέμα και κάποιος θα ξανασατιρίσει το Μωάμεθ ή τη θρησκεία τους ή τον άπλυτο κώλο τους να πάλι ξαναμανανεκρούς που θα έχουμε. Και θα ξανακάνουμε πορεία διαμαρτυρίας λες και θα κερδίσουμε κάτι έτσι.

Ρε, πάρτε το χαμπάρι, όλη η ανθρωπότητα κινδυνεύει με αυτές τις μαλακίες. Εγώ προτείνω πιο δραστικά μέτρα. Όλοι, μα όλοι αρχίζουμε τα σκίτσα με το Μωάμεθ και τα διαδίδουμε παντού, δεξιά αριστερά. Ρε, πανό να τα κάνουμε σας λέω. Γιγαντοαφίσες! Να θες να πας στη Γαλλία να δεις τον πύργο του Άιφελ και πάνω του κρεμασμένο να δεις μια γιγαντοαφίσα με το Μωάμεθ να πηδάει μια γίδα. Ή να πηδιέται από μια γίδα, δε με νοιάζει. Τα πλοία πάνω στα φουγάρα να έχουν το Μωάμεθ να καπνίζει τσιγαριλίκι ενώ τον παίζει. Παντού ρε σας λέω, παντού. Και να συμφωνήσουν και οι κυβερνήσεις. Όλες. Να βάζουνε τη στρογγυλή σφραγίδα και από κάτω να υπογράφουν με ένα κωλοδάχτυλο ή ένα troll face. Στην ανάγκη πετάμε 2-3 αεροπλάνα πάνω από ισλαμικές χώρες και σκορπάμε φυλλάδια με το κάμα σούτρα με πρωταγωνιστή το Μωάμεθ.

Αλλά να δώσουν όλες οι χώρες το παρών. Αν το αφήσουμε να περάσει έτσι στο ντούκου σε λίγα χρόνια να δείτε που θα ξαναέχουμε τα ίδια. Και όποια χώρα δε συμφωνήσει την αποκλείουμε από τον υπόλοιπο κόσμο. Δε θέλει π.χ. η Ινδία να συμμετέχει; Αποκλείουμε όλες τις επαφές με αυτήν. Δεν αφήνουμε κανέναν να μπει ή να βγει να πάει σε άλλη χώρα. Δεν τους προμηθεύουμε τίποτα. Τι παράγουν στην Ινδία; Ας πούμε βρύα και λειχήνες. Ε, ας μείνουν να τρώνε βρύα και λειχήνες και να προσκυνάνε τις ιερές τους αγελάδες γιατί άλλο πολιτισμό δε βλέπουν. Μα τίποτα όμως λέμε. Πώς είναι μια πόλη στην ταινίες με τα ζόμπι που έχει μπει σε καραντίνα; Ένα τέτοιο πράμα.


Ορίστε και το δικό μου σκίτσο με το Μωάμεθ με την εξαιρετική ζωγραφική (των windows) που ξέρω:



Ήθελα να το ζωγραφίσω στο κωλομέρι μου και να το βγάλω φωτογραφία αλλά έχω τρίχες και δε θα φαίνεται :S Θα έρθουν μουσουλμάνοι να με αποκεφαλίσουν; Ε, ας έρθουν. Αλήθεια. Δεν πρέπει να περάσει πάλι το δικό τους. Δεν πρέπει να τους φοβόμαστε πλέον.

Όποιος θέλει ας κάνει το δικό του σκίτσο. Να το πείτε και σε άλλους να κάνουν κι αυτοί. Ας γεμίσουμε τον τόπο. Ας τους δείξουμε ότι τόσα και τόσα χρόνια που κούτσα κούτσα προοδεύει η ανθρωπότητα δε θα κωλώσουμε εδώ. Ας μην αφήσουμε μερικά ανεγκέφαλα κτήνη να νικήσουν. Ας τους πούμε ένα παγκόσμιο


ΑΝΤΕ ΓΑΜΗΘΕΙΤΕ ΖΩΑ!