Ας
ξεκινήσουμε άλλο ένα ηλίθιο κείμενο, αυτή τη φορά ευχάριστα, μουσικά, με
τροποποιημένους τους στίχους για να ταιριάζουν στη σημερινή εποχή:
Για να σ’ εκδικηθώ
Σου κάνω untag τις
φωτογραφίες
Κι εσύ όπως κι εγώ
Κομμάτια από τα ξύδια στις
πλατείες
Τα sms σου
σβήνω
Μέσα στον πύρετό μου
Και σβήνω το όνομά σου
Απ’ τον κοινό facebook λογαριασμό μας
Για να σ’ εκδικηθώ
Πετάω τα αρκουδάκια και
τα λούτρινα σκυλάκια
Κι εσύ όπως κι εγώ
Θρύψαλα και σκουπίδια
τώρα
Τις καρδούλες στο Microsoft Paint σβήνω
Κάνω unfollow τις
σελίδες που αγαπούσες
Και ποστάρω στο
ίντσαγκραμ
Το τζατζίκι που
μισούσες
Για να γιατρέψω τις ατέλειωτες
πληγές
Μετά από 2 βδομάδες
σχέση
Για να γιατρέψω τις ατέλειωτες
εσωτερικές πληγές
Όπου κρατιόμουν για
ώρες που δεν είχα χέσει.
Για όσους δε γνωρίζουν, υπάρχει συγκρότημα που ονομάζεται «Ιμάμ
Μπαϊλντί» και αυτό που κάνουν είναι να κλέβουν παλιά τραγούδια και να τα κάνουν
ρεμίξ με «νέο ήχο». Τι ιμάμ μπαϊλντί ρε μαλάκες; Θα φτιάξω κι εγώ συγκρότημα.
Θα το ονομάσω «αρνί στη σούβλα σερβιρισμένο με τηγανιτές πατάτες και σαλάτα Άβε
Καίσαρα που υπάρχει μόνο για ντεκόρ».
Εν
τω μεταξύ, τα σαΐνια του δεύτερου προγράμματος της ΕΡΤ παίζουν ακόμα Θηβαίο.
Κατάντια!
Να
πω κάτι για τους τυπάδες που το παίζουν βαρύμαγκες και ότι βλέπουν μπάλα και
μπάσκετ γιατί είναι αντρικά αθλήματα και έτσι πρέπει να κάνει ο άντρας ο σωστός
που δεν είναι λουλού και φρουφρού κι αρώματα. Και πρέπει να βρίζει παράλληλα
ενώ κατεβάζει καφάσια με μπύρες. Αφαιρώντας λοιπόν το οπαδιλίκι και το θέαμα,
ουσιαστικά, βλέπετε κάμποσους άτριχους, τουμπανιασμένους άντρες με κοντά
σορτσάκια να τρέχουν ιδρωμένοι κυνηγώντας μπάλες. Μπορώ να σκεφτώ ελάχιστα πιο
γκέι πράματα από αυτό.
Μια
φορά στα 5-10 χρόνια υπάρχει περίπτωση να βγει κάτι καλό στην Τιβί. Και τώρα
βγήκε και λέγεται Cinέλθετε
με το Διονύση Ατζαράκη. Ο τυπάς είναι υπερβολικά γαμάτος (και σε προηγούμενες δουλειές
του), και αν υπάρχει ένας λόγος να ανοίξετε αυτό το πράμα που είναι κάτω από το
σεμεδάκι της μάνας σας και είχατε ξεχάσει τι είναι, είναι αυτός. Είναι τόσο
γαμάτος που θα πάω να αγοράσω τα προϊόντα που έχει σα χορηγούς και ας μην τα καταναλώσω
ποτέ. Και όπως και στις Λάθος Ταινίες, μηδαμινή σημασία έχει αν θα δεις τις ταινίες
που σχολιάζει.
Για
εσάς που κλαίτε και οδύρεστε κάθε φορά που μπαίνει ένας χορηγός στη μέση και
τον διαφημίζουν άμα ξέρει ο άλλος να το διαφημίσει σωστά, ας το κάνει. Έσοδα θέλουν
κι αυτοί, δε δουλεύουν τσάμπα. Πάρτε για παράδειγμα αυτήν εδώ τη διαφήμιση:
Κάνετε
σα μωρά παιδιά όταν βλέπετε μια διαφήμιση στο γιουτιούμπ. Μπουχουχουχουχου μα τους
πληρώνει το γιουτιούμπ μπουχουχουχουχου γιατί προμοτάρουν προϊόντα; Μήπως, λέω
μήπως για να βγάλουν κανα φράγκο παραπάνω να συνεχίζουν αυτό που κάνουν και να
τα βλέπετε εσείς ΤΣΑΜΠΑ; Διάολε, υπάρχουν ακόμα τύποι που δεν έχουν ανακαλύψει
το adblock
και παραπονιούνται για τις διαφημίσεις στην αρχή κάθε βίντεο. Σας έχω λύση.
Κλείστε τον υπολογιστή, δεν είναι για σας, λούστε τον με βενζίνη, βάλτε του
φωτιά, χορέψτε γύρω γύρω από τη φωτιά προσευχόμενοι στο θεό της μαλακίας που σας
δέρνει και ανοίξτε την τηλεόραση να δείτε μιάμιση ώρα ταινία και δυόμιση ώρες
διαφημίσεις.
Τι
να πω κι εγώ που ανά δυο κείμενα γράφω για την Προστ και δεν έχω πάρει ούτε ένα
κουτάκι δώρο. Αυτοί ρε δεν ξέρουν καν ότι υπάρχω. Και μπορεί να σκάσει μύτη
κάποιος μπαγλαμάς να μου πει ότι τα παίρνω από την Προστ.
Santa Run. Το Σάντα Ραν γίνεται κάθε χρόνο στις
27 Δεκέμβρη στα Χανιά και κάποιες χιλιάδες άτομα δίνουν 15 ευρώ τα οποία πάνε
σε ιδρύματα, ντύνονται Άι Μπίλιδες και τριγυρνάνε την πόλη πίνοντας μέχρι να καταλήξουν
σε ένα σχολείο που το έχουν μετατρέψει σε μπαρ για να συνεχίσουν να πίνουν. Οπότε
έχουμε και λέμε: Χιλάδες ευρώ σε ιδρύματα, μαγαζιά-χορηγοί που διαφημίζονται,
μαγαζιά-μπαρ που κερνάνε μπύρες στο δρόμο για να διαφημιστούνε, κόσμος που
περνάει καλά, ποτό μέχρι αναισθησίας. Όλα καλά; Προφανώς όχι, γιατί υπάρχουν
άτομα με μόνιμη περίοδο και τους κακοφαίνεται ότι και να γίνει. Και γιατί τους κακοφαίνεται
το σάντα ραν; Επειδή λέει γινόμαστε ρεζίλι για την πόζα και είμαστε πρόβατα που
κάνουμε κάτι τόσοι πολλοί μαζί. Και μετά φαντάζομαι ότι αυτοί θα πίνουν μόνοι τους
σε καταγώγια καταριόντας την πουτάνα την κενωνία. Μπράβο μαλάκες, σας εύχομαι
να κλείνεστε σπίτι μόνοι σας παρέα με ένα Σίβας.
«Μα
αν δεν ήταν αυτό το σάντα ραν κανείς δε θα έδινε λεφτά στα ιδρύματα, απλά
γίνεται επειδή είναι της μόδας και το κάνουν όλοι». Η αλήθεια είναι ότι αν δε
γινόταν μαζικά, αυτοί που θα δίνανε λεφτά στα ιδρύματα δε θα γεμίζανε ούτε
σμαρτ και ξέρεις κάτι; ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΖΗΤΟΥΜΕΝΟ. Να δώσουν λεφτά αυτοί που δε θα
δίνανε ούτε άμα τους έβαζες το πιστόλι στο πουλί τους. Είναι ανήθικο να βάζετε
το πιστόλι στο πουλί του άλλου. Μην το κάνετε! Όσο και να γκρινιάζετε, όσο κι
αν γίνεται επειδή είναι μόδα, τα λεφτά αυτά πάνε σε ιδρύματα, όχι σε ακαλαίσθητα
παπούτσια που θα φορεθούν για 2 εξόδους.
Εσείς
που γκρινιάζετε είστε η κατάντια του ανθρώπινου είδους. Είστε ο λόγος που ο
κόσμος είναι μίζερος. Είστε ο λόγος που κάποιοι δεν περνάνε καλά. Μείνετε μέσα
στο βαρέλι που είστε κλεισμένοι και μη βγείτε ούτε για χέσιμο. Για φαΐ να τρώτε
τα σκατά σας!
Ας μιλήσουμε τώρα για τους μπάτσους των άλλων. Οι μπάτσοι
των άλλων δεν είναι αυτοί οι καλοσυνάτοι κύριοι με κράνη στις κεφαλές τους που
ανοίγουν τις κεφαλές γέρων σε πορείες αλλά είναι αυτοί που θέλουν να κάνουν
κουμάντο στις επιλογές των άλλων.
Για παράδειγμα, υπάρχουν οι μπάτσοι των άλλων σε οικονομικό
επίπεδο. Αυτοί που σου λένε «πώς τολμάς να πετάς τα λεφτά σου στα μπαρ ενώ
υπάρχει κόσμος που ψάχνει στα σκουπίδια;». «Γιατί δίνεις τα λεφτά σου βλέποντας
το Σεφερλή στο θέατρο ενώ θα έπρεπε να τα δίνεις μόνο σε αρχαίες τραγωδίες;».
Καταρχάς αν βγεις έστω και μία φορά έξω και πιείς ποτό ή καφέ είσαι υποκριτής
του κερατά γιατί δεν έδωσες Ο,ΤΙ ΣΟΥ ΠΕΡΙΣΣΕΥΕΙ σε φτωχούς, ιδρύματα κτλ.
Δεύτερον, του άλλου μπορεί να του αρέσει να βλέπει μαλακίες, πού κολλάς εσύ; Άλλο
να κάνεις κριτική για το πόσο για τον πούτσο είναι ο Σεφερλής ή ο κάθε Σεφερλής
και άλλο να λες στον άλλον που πρέπει να δώσει τα λεφτά του. Και τέλος, ο καθένας
θα δώσει και πληρώσει ό,τι γουστάρει. Κάνε κουμάντο εσύ στα δικά σου λεφτά και
άσε τον καθένα να κάνει κουμάντο στα δικά του. Μήπως να σε ρωτήσουμε και τι
μάρκα κωλόχαρτα να αγοράσουμε;
Υπάρχουν επίσης και οι μπάτσοι των άλλων στη μουσική. Τώρα
θα πεταχτεί καμιά πορδή να μου πει πως λέω όλη την ώρα για τη μουσική. Ναι, λέω
μια άποψη για κάποιο είδος ή τραγουδιάρη αλλά δε θα στην επιβάλλω κιόλας ούτε
θα σε αναγκάσω να ακούς μόνο ότι αρέσει σε μένα. Εκτός αν είσαι σπίτι μου που 9
στις 10 θα ακούσεις μέταλ γιατί απλά είσαι σπίτι μου και είσαι στην έδρα μου. Άμα
έρθω στο δικό σου βάλε μου και ούλτρα προγκρέσιβ αιγυπτιακή χιπ χοπ. Το ότι
κοροϊδεύω κάποια είδη μουσικής που τα θεωρώ κατάπτυστα βδελύγματα όπως το
έντεχνο ή το σκυλοπόπ (είναι λεπτή η διαφορά ανάμεσα στο έντεχνο και στο
σκυλάδικο) το κάνω πιο πολύ για να εκφράσω τη γνώμη μου προσπαθώντας να κάνω
5-10 άτομα να πούνε «ΧΑ! Αυτός ο πρόεδρος είναι τόσο για τον πούτσο που γελάω
λίγο». Συγνώμη που δεν ακούμε όλοι την υπερθεάρεστη μουσική που έχεις επιλέξει
εσύ ο ίδιος να ψυχαγωγείσαι.
Τέλος, υπάρχουν και οι μπάτσοι των άλλων στο φαΐ.
Χωρίζονται σε χορτοφάγους και αντιχορτοφάγους. Θυμάμαι μια μαλακισμένη μια φορά
παλιά που είχαμε πάει σε σουβλατζίδικο παρέα και είχε αρχίσει τα γνωστά «Μα πώς
μπορείς και το τρως αυτό; Αυτό ήταν κάποτε ζωντανό και περπατούσε;» κτλ κτλ.
Άσε με μωρή να φάω το κρέας μου, τις μπουκιές μου μετράς; Λες και αυτά που τρως
εσύ δεν είχαν κάποτε ζωή, να, πάρε μια πέτρα να τη φας να χορτάσεις. Μην αγχώνεσαι,
οι πέτρες είναι ηλίθιες. Είναι πιο ηλίθιες και από τις ίδιες τις πέτρες. Λίγα πράματα
σ’ αυτόν τον πλανήτη είναι πιο ηλίθια από τον ίδιο τους τον εαυτό. Και αν σε
ξαναδώ ντυμένη αγελάδα και πασαλειμμένη στο αίμα θα ντυθώ ντομάτα, θα
πασαλειφτώ με κέτσαπ και θα κάτσω να σουβλίζω δίπλα σου. Και φυσικά, αντίστοιχα
είναι και οι αντιχορτοφάγοι που θέλουν να κάνουν τον άλλον με το ζόρι να φάει
κρέας. Τι σε κόφτει τι επιλέγει ο άλλος να περνάει από τον οισοφάγο του ρε; Φάε
εσύ το σάπιο πιτόγυρό σου, να φάει ο άλλος τη σάπια μπάμια του, να πάτε και οι
δυο μαζί να γαμηθείτε, να ησυχάσουμε κι εμείς.