Δευτέρα 23 Μαρτίου 2015

ΤΑΜΠΕΛΕΣ

Ταμπέλες υπάρχουν.

Είναι αυτές:








          Αλλά είναι και αυτές που βάζουμε σε ανθρώπους. Εμείς θα μιλήσουμε για τις τελευταίες. Τις latter που θα λέγανε και στο χωριό μου και αυτό το αγγλικό το έγραψα μόνο και μόνο για να σας πληροφορήσω ότι όταν είχα ακούσει για πρώτη φορά αυτή τη λέξη νόμιζα ότι ήταν ένα είδος καφέ. Αλλά προσπερνάμε το πόσο καθυστερημένος ήμουν και είμαι και πάμε στο ζουμί. Και η γριά η κότα μπορεί να έχει το ζουμί αλλά μόνο για το πιλάφι. Εσείς που χρησιμοποιείτε αυτή την έκφραση επειδή πηδάτε σάπιες εξηντάρες με κυτταρίτιδα ακόμα και στα ματόκλαδα δίχως να είστε ζιγκολό επειδή δε σας κάθεται ούτε η εξάτμιση ενός καγκουράμαξου είστε προφυλακτικά. Για τον πούτσο.

          Σύμφωνα με τους περισσότερους Έλληνες ο κόσμος χωρίζεται πάντα σε δυο κατηγορίες. Σε μας και στους άλλους. Αν συμφωνείς μαζί μας ΠΡΕΠΕΙ να συμφωνείς σε όλα όσα λέμε ενώ αν διαφωνείς έστω και για ένα πράμα είσαι με τους άλλους.

- Μα, ξέρεις, εγώ απλά διαφωνώ στο σημείο που.......

- Απ! Προδότης! Αποστάτης! Αιρετικός! Στην πυρά! Στον προκρούστη! Στην κρεμάλα! Στην τρίλιζα! Στο τάβλι!

          Για κάποιο λόγο που δεν έχω καταλάβει (ψέμματα σας λέω, έχω καταλάβει, ο κόσμος είναι ηλίθιος, αλλά το κρατάω μυστικό) πρέπει να είμαστε πάντα των άκρων. Μέση λύση δεν υπάρχει ποτέ και αν υπάρξει ποτέ στο μυαλό κάποιου είναι απλώς μια ουτοπία. Το πιο κλασσικό παράδειγμα είναι η πολιτική. Αν π.χ. έχεις ψηφίσει ΤΣΙΠΡΙΖΑ πρέπει να συμφωνείς σε όλα όσα λέει ο σύριζας, να προσκυνάς τον Τσίπρα και να αρχίζεις να τον παίζεις μπροστά στην οθόνη μόλις δεις άρθρο για το Βαρουφάκη. Αντίστοιχα αν ψήφισες χρυσαύγουλα πρέπει να συμφωνείς στα όσα λέει ο Μιχαλολιάκος και να χαιρετάς ναζιστικά απαγγέλλοντας τον εθνικό ύμνο ταυτόχρονα (οξύμωρο αυτό) όταν βλέπεις τη σκατόφατσα του Κασσιδιάρη. Αντιστοίχως αντίστοιχα αντιστοιχιζόμενα αν ψήφισες Νέα Δικτατορία πρέπει να είσαι πεπεισμένος για την έλευση του αντίχριστου επειδή ο σύριζας είναι στην εξουσία, να θεωρείς το Σαμαρά τον καταλληλότερο πορθυπουργό που έχει περάσει και θα περάσει ποτέ από την Ελλάδα, να μην τον θεωρείς σε καμία περίπτωση ακροδεξιό και να θεωρείς τον Άδωνι ως πρότυπο άντρα και βουλευτή.

          Και εκεί που ήταν όλα ωραία και ρόδινα με λουλουδάκια και σκατουλάκια και είχες μόνο τους ΚουΚουΈδες να διαφωνούν με οποιαδήποτε άποψη βγήκε μετά τη βύθιση του Τιτανικού ακόμα και αν ήταν δικές τους οι απόψεις και να σε κατηγορούν ως γρανάζι του συστήματος και φιλοαμερικάνο για κάποιον απροσδιόριστο λόγο, ενώ κάποιος πρέπει να τους ενημερώσει ότι ο κόσμος προχωράει και εξελίσσεται, και τους γράφαμε κι εμείς στα καλαμπαλίκια μας και ήμασταν όλοι ευτυχισμένοι σε ευτυχισμένα πελάγη ευτυχίας, τώρα βλέπεις τους πάντες να βάζουν ταμπέλες στους πάντες. Ρε, αυτοί μπορούν να καταλάβουν από τον τρόπο που καπνίζεις αν είσαι αριστερός, δεξιός, κεντρώος, μπροστάς ή όπισθενς.




Μουσικό διάλειμμα. Τραγουδήστε μαζί μου:

All the money flowers
In her own hug
She is a doll
And she deserves them
Ouch!
She doesn't look like anyone.




Επιστρέφουμε μετά το ευχάριστο μουσικό διάλειμμα.

          Έχω σταματήσει εδώ και καιρό να μιλάω για «σοβαρά» θέματα στο ίντερνετ επειδή ο κόσμος δεν ξέρει τι σημαίνει διάλογος και ανταλλαγή απόψεων και απλά σου κολλάνε μια ταμπέλα ύστερα από ένα πόρισμα που βγάλανε απευθείας από τον πάτο τους.





          Σας έχω νέα. Κανείς δεν μπορεί να συμφωνεί με όλες τις απόψεις κάποιου. Κανείς. Εκτός αν είστε κομματόσκυλα και συμφωνείτε πιστά με τη γλώσσα έξω την κάθε άποψη του Άδωνι ή του Τσίπρα. Αλλά όπως έχω ξαναπεί η κομματικοποίηση τυφλώνει περισσότερο και από τη μαλακία που για κάποιο λόγο που δε γνωρίζω είχε γίνει της μόδας παλιότερα να στο λένε όταν τον έπαιζες στα κρυφά σκεφτόμενος τον κώλο της Μιμίκας ενώ τώρα λένε μόνο ότι απλά γεμίζεις καυλόσπυρα, μάλλον επειδή δεν υπάρχουν πολλοί τυφλοί ενώ όλος ο κόσμος τον έκανε σφεντόνα. Και όπως όλοι γνωρίζουμε από το Μάστερ Τζι όποιος δεν τον παίζει τακτικά κλαίει με τις διαφημίσεις της Λάκτα.

          Τι λέγαμε πριν αρχίσουμε τις μαλακίες; Α, ναι. Στην Ελλάδα δεν υπάρχει ανταλλαγή απόψεων και φυσικά δεν υπάρχει περίπτωση κάποιος να αλλάξει γνώμη γιατί ο ίδιος γνωρίζει την απόλυτη αλήθεια. Συνήθως για τα πάντα. Δε πα να είναι αριστερός, δεξιός, αναρχικός ή ο Χατζηστεφάνου, δεν έχει σημασία. Γνωρίζεις πάντα την απόλυτη αλήθεια και δεν δέχεσαι καμία κριτική για τίποτα αλλιώς αυτομάτως ο άλλος είναι φασίστας ή συριζαίος, ανάλογα την περίπτωση.



Ακολουθεί χειροκρότημα, αργό και ειρωνικό...

***** κλαπ κλαπ κλαπ κλαπ *****



          Και έτσι επειδή κανείς δε δέχεται αρνητική κριτική για τα λεγόμενά του αυτομάτως βάζει μια ταμπέλα στον άλλον ακόμα και αν διαφωνεί σε ένα συγκεκριμένο σημείο από όλα αυτά που είπες. Και θα σε κρίνει. Θα σε κρίνει σκληρά. Θα σε έκρινε πιο σκληρά και από το θεό τη Δευτέρα Παρουσία αν γινόταν ποτέ Δευτέρα Παρούσια. Ναι, οκ, συμφωνώ ότι όλοι έχουμε τα κολλήματά μας σε κάποια θέματα και πολύ δύσκολα μπορεί να αλλάξουμε γνώμη για κάτι αλλά σε όλα ρε πούστη μου; Σε όλα; Δηλαδή όταν ο άλλος προσπαθεί με επιχειρήματα να σου αποδείξει κάτι εσύ αντί να τον ακούσεις, να προβληματιστείς, να ανταλλάξεις 5-6 κουβέντες χωρίς να χρειαστεί να συμπεριλάβεις βρισιές μέσα, τον κρίνεις μόνο; Και άντε, αυτό να το καταλάβω από ακροδεξιά άτομα, γιατί σε γενικές γραμμές οι ακροδεξιοί είναι αμόρφωτοι (που δεν ξέρουν Χριστό από ιστορία για παράδειγμα και γι’ αυτό ακούνε Λιακόπουλο) ή Σαμαρικοί. Αλλά να το βλέπεις τόσο έντονα και από αριστερούς που υποτίθεται ότι είναι λίγο πιο «μορφωμένοι»; Να τη χέσω τη μόρφωσή σας όταν με την παραμικρή διαφωνία με ανεβάζετε φασίστα και με κατεβάζετε δεξιό. Σε κάτι τέτοιες περιπτώσεις ίδια είναι τα σκατά, δεξιά και αριστερά.




          Πάμε σε ακόμα ένα διάλειμμα. Άνοιξε κι εδώ Μικέλ σαν ένδειξη μιας ακόμα πόλης που δε σέβεται τον εαυτό της. Και άνοιξε στο χειρότερο δυνατό σημείο. Σχετικά μακριά από το κέντρο, χωρίς θέα, σε ένα πολυσύχναστο δρόμο που γίνεται της πουτάνας από φασαρία, ακριβώς δίπλα σε βενζινάδικο, απέναντι από μαγαζί που πουλάει χρώματα. Και ναι, όπως θα μαντέψατε μαζεύει πολύ κόσμο, δεν ξέρω γιατί (ψέματα σας λέω πάλι, ξέρω, ο κόσμος είναι ηλίθιος αλλά σσσσσςςςςςς, μην το πείτε πουθενά). Αν βέβαια άνοιγα εγώ μαγαζί σε αυτό το σημείο, μοίραζα τσάμπα καφέ και προσέφερα τσάμπα και λαπ ντανς το μαγαζί θα ήταν άδειο. Γιατί ποιος λογικός άνθρωπος θα ερχόταν σε μέρος που έχει μια ανάμικτη μυρωδιά βενζινίλας και καυσαερίου με τα αμάξια να τρέχουν στο μισό μέτρο δίπλα σου παίζοντας ντάπα ντούπα στο φουλ για να πιεί κάτι που μοιάζει με καφέ αλλά δεν είναι καφές; Απόδειξη είναι το απέναντι μαγαζί που ήταν κάποτε σουβλατζίδικο και έκλεισε γιατί δεν πατούσε άνθρωπος, μετά έγινε μεζεδάδικο και έκλεισε γιατί δεν πατούσε άνθρωπος και τώρα είναι κεφετέρια-μεζεδάδικο και ναι, ακόμα δεν πατάει άνθρωπος. Αλλά άμα ο κόσμος είναι ηλίθιος και τρέχει σα σκυλί πίσω από την κάθε φίρμα κάτι τέτοια μαγαζιά όχι μόνο μένουν ανοιχτά, αλλά γεμίζουν κιόλας. Α, και η μία μεριά του μαγαζιού έχει αντί για τοίχο μια γκαραζόπορτα. Μα τη μπαναγία, γκαραζόπορτα!




          Τέλος και με το δεύτερο ηλίθιο διάλειμμα και επιστρέφουμε.
         
          Πιστεύω ότι είμαι (περίπου) κανονικός άνθρωπος. Μπορώ να κάνω μια κουβέντα, να συμμετέχω σε μια συζήτηση με οποιονδήποτε δεν είναι μισάνθρωπος. Γιατί, αλήθεια, αν μισείς τους ανθρώπους πήγαινε πέσε από κανα γκρεμό να γλυτώσουμε κι εμείς αλλά κι εσύ που δεν μπορείς να βλέπεις κάτι που μισείς. Μπορώ και έχω κάνει συζητήσεις με νεοδημοκράτες, με συριζαίους, με κουκουέδες, με αναρχικούς, με πολλούς. Και έχω διαπιστώσει ότι οι περισσότεροι, από όποια «κατηγορία» κι αν προέρχονται, όποια ιδεολογία και να υποστηρίζουν δε γουστάρουν να ακούσουν αντίθετη άποψη. Μιλάω με κουκουέδες και μόλις διαφωνήσω σε κάτι είμαι αυτόματα είτε φασίστας είτε γρανάζι του συστήματος. Μιλάω με δαπίτες και μόλις διαφωνήσω μεταμορφώνομαι σε συριζαίο. Μιλάω με συριζαίο και μόλις διαφωνήσω ξαναγίνομαι είτε φασίστας είτε νεοδημοκράτης. Ρε παπάρες, χαλαρώστε λίγο! Πότε θα καταλάβετε ότι υπάρχουν διαφορετικές απόψεις και ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ να τις ακούμε ακόμα κι αν δε συμφωνούμε; Στο ίντερνετ γίνεται του Μηδενιστή της πουτάνας. Γι’ αυτό και έχω σταματήσει να ασχολούμαι. Μας πειράζει όταν κάποιοι δεν μπορούν να πουν τις απόψεις τους ελεύθερα και ζε σουί σαρλί και άλλα τέτοια αλλά άμα ειπωθεί άποψη διαφορετική από αυτή που εμείς ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ γουστάρουμε, αμέσως να πέσουμε να τους φάμε. Αν διαφωνήσουμε μαζί του τότε αμέσως βάζουμε ταμπέλα στον άλλον και δεν ξανασχολούμαστε μαζί του δε πα αυτός ο άλλος να έχει πει 150 σωστά πράματα και μία μόνο μαλακία.

          Και φυσικά σα σωστοί ΕΛληνάρες που είμαστε, όταν κάνουμε κάποιο λάθος ή πούμε μαλακία δεν το παραδεχόμαστε ΠΟΤΕ αλλά αντιθέτως συνεχίζουμε να υποστηρίζουμε τη μαλακία μας με σθένος και το μόνο που καταφέρνουμε είναι να γελοιοποιούμαστε περισσότερο. Επίσης, σας έχω πάλι νέα. Οι απόψεις κάποιου μπορεί να αλλάξουν με τον καιρό. Κάποιες δικές μου έχουν αλλάξει με τον καιρό, θέλω να πιστεύω προς το καλύτερο. Αν το κάνανε όλοι αυτό θα βλέπαμε τελείως διαφορετικά τα πράματα. Δε λέω πως εγώ είμαι τέλειος, ένας παπάρας είμαι αν και θα έπρεπε να το λέω σαν ο μέγας απεσταλμένος του ενός και μοναδικού Θεού, του Κόναν.

          Δυο πράγματα:




Αυτά είναι δυο τελείως άσχετα πράγματα.


- Κόψε τις μαλακίες!
- Καλά, συγνώμη!


          Δυο πράγματα λοιπόν, δυο λέξεις που έχουν γίνει της μόδας τελευταία λόγω της ανόδου της «αριστεράς». Φασισμός και ρατσισμός.

          Φασισμός. Άπαξ και διαφωνήσεις με κάποιον συριζαίο ή τις επιλογές της κυβέρνησης είσαι φασίστας. Δεν έχει σημασία τι πιστεύεις ή ποιες είναι οι απόψεις σου, αν είναι σωστές ή όχι. Είσαι φασίστας, it goes and its finished! Και μάλιστα, κάποιοι δε δέχονται και κουβέντα. Και αν είσαι στα ίντερνετς σε διαγράφουν, σε κάνουν μπαν, πλοκ και τέθοια γιατί μόνο όποιοι συμφωνούν με μας είναι σωστοί άνθρωποι και ουχί ζώα. Εγώ διακρίνω σε σας μια φασιστική συμπεριφορά. Και ας μην παραβλέψουμε το γεγονός ότι φασίστες δεν είναι μόνο δεξιοί αλλά και αριστεροί, όπως οι μαλάκες του ΠΑΜΕ όταν κλείνουν τα λιμάνια και ανεβάζουν πανά στον Παρθενώνα. Φασιστικές συμπεριφορές έχουν και αναρχικοί της πούτσας που κλείνουν και άμα λάχει ναούμ τραυματίζουν ανθρώπους σε σχολές και μετά πάνε και ζωγραφίζουν με σπρέι σε αγάλματα. Φασιστικές συμπεριφορές μπορείς να διακρίνεις και στους αγρότες όταν κλείνουν τους δρόμους με το έτσι θέλω ή ακόμα και ο Δαβίδ Αβραμίδης. Και φυσικά η δεξιά βία είναι πάντα κακή ενώ η αριστερή ή η αναρχική είναι καλή και αναγκαστική. Επίσης αποφασίσαμε ότι τη δικαιοσύνη πλέον πρέπει να την καθορίζουμε μόνο εμείς. Αναφέρομαι στα τελευταία γεγονότα με το Γιακουμάκη που σύμφωνα με τους περισσότερους αυτοί που κάνανε ότι κάνανε στο παιδί πρέπει να ευνουχιστούν, να κρεμαστούν ανάποδα και να τους υποβάλλουμε σε αργά βασανιστήρια. Και μετά φυσικά κάνουμε πορείες για αντι-bullying.



****κλαπ κλαπ κλαπ****



Ακόμα ένα ειρωνικό χειροκρότημα. Όσο και αν δε με πειράξει καθόλου αν αυτοί που κάνανε ότι κάνανε στο Γιακουμάκη ψοφήσουμε και τους φάνε τα σκουλήκια (θα χαρώ κιόλας) αυτό δε σημαίνει ότι παίρνουμε δάδα και τσουγκράνα και τρέχουμε να τους σφάξουμε.



Η νέα αντι-bullying πορεία. BURN THEM, BURN THEM!


- Ναι, καλά, αν ήταν παιδί σου να δούμε τι θα έλεγες τότε.

Δεν είναι. Ούτε δικό σας είναι. Και από πότε οι τιμωρίες καθορίζονται με βάση τους γονείς ή τον όχλο; Ευτυχώς η δικαιοσύνη δε λειτουργεί έτσι. Δε λειτουργεί συναισθηματικά. Αλλιώς κλέβεις; Σου κόβουμε το χέρι απ’ τη ρίζα. Βρίζεις; Σου κόβουμε τη γλώσσα. Σκότωσες; Έστω και εν βρασμώ ψυχής; Σε σκοτώνουμε κι εμείς τελετουργικά, κατά προτίμηση αφού σε βασανίσουμε πρώτα. Έδειρες το γιο μου; Να δείρουμε εσένα και το γιο σου μαζί. Και θα φτάσουμε σε ένα σημείο όπου κάποιος θα σκοτώνει κάποιον και θα έχει κάποια δικαιολογία όπως ότι τον κεράτωσε ή του πείραξε το παιδί ή οτιδήποτε. Άντε ρε, και μετά όποια γυναίκα δε συμπαθεί κάποια άλλη επειδή είναι ομορφότερη να την καίει με τη δικαιολογία ότι είναι μάγισσα και κουνώντας το ραβδάκι της και τον κώλο της μαζί της έκλεψε τον άντρα. Γιατί όπως έχουμε διαπιστώσει τόσες χιλιάδες χρόνια όταν τη δικαιοσύνη την αποφάσιζε ο κάθε μπαραμπάκος όλα ήταν καλά, δεν υπήρχαν δολοφονίες, βιασμοί και σκατά στην κεφαλή μας.


Πάμε στο επόμενο γιατί συγχύζομαι και δεν κάνει γιατί όταν συγχύζομαι κλάνω προς όλες τις κατευθύνσεις σαν ένδειξη διαμαρτυρίας.




Ας κάνουμε πρώτα ακόμα ένα διάλειμμα γιατί αποφάσισα να γίνω Σταρ Τσάννελ από τις πολλές διακοπές. Στη δουλειά παίζει συνέχεια ερτόπεν και ακούω τόσες πολλές ατάκες που άμα τις θυμόμουν και τις έγραφα όλες θα μπορούσαν άνετα να γίνουν η νέα εξαλογία του Άρχοντα των Δαχτυλιδιών. Όπως μια καλεσμένη σε μια εκπομπή που είχε πει ότι ο Tus ήταν γαμάτος όταν πρωτοξεκίνησε και μετά τον φάγανε οι πίστες και τα κλάμπια. Μάλιστα…… Αλλά το άλλο που άκουσα το τερμάτισε νομίζω. Ένας ραδιοφωνοαπαυτός προσπαθούσε να εξηγήσει τι είναι η έντεχνη μουσική και επειδή δεν μπορούσε και είπε καμιά 20αριά φορές κάμποσα μακρόσυρτα εεεεεεεεεεεεεεεε, τελικά είπε «για μένα η έντεχνη μουσική είναι η διαχρονική». Χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα γεια σου ρε Μπαχ έντεχνε! Γεια σου κι εσένα Μότσαρτ έντεχνε! Έχω ξαναπεί ότι για τη μουσική περί ορέξεως…… Αλλά μου τη σπάνε αυτοί που ακούνε το συγκεκριμένο είδος γιατί το παίζουν συνέχεια πχιοτικοί και σπουδαίοι γι’ αυτό κι εγώ αναγκάζομαι να κράζω. Λοιπόν, ας δώσουμε έναν ορισμό να ξεμπερδεύουμε. Έντεχνη μουσική: Είναι το ελληνικό είδος μουσικής που δεν έχει ΚΑΝΕΝΑ απολύτως ιδιαίτερο χαρακτηριστικό, την ακούνε και καλά ψαγμένα άτομα, στην πλειοψηφία τους γυναίκες που περιμένουν τον πρίγκιπα με τ’ άσπρο άλογο να τις παντρευτεί και να τρέχει σα σκυλάκι πίσω τους ή ακόμα χειρότερα περιμένουν κάποιον άντρα από αμερικάνικη ασπρόμαυρη ταινία ο οποίος θα είναι ο άντρας που θα τις φροντίζει και θα τις προσέχει και σε καμία περίπτωση δε θα τις δέρνει και θα τις έχει χεσμένες όπως ήταν πάρα πολλοί όταν γυρνούσαν εκείνες τις ταινίες, και επειδή αυτό το είδος μουσικής, κατά προτίμηση κλαψομουνίασης, δεν έχει που να μπει λόγω έλλειψης χαρακτηριστικών του κοτσάρουν τον όρο έντεχνο, ειδικά αν είναι κάποιος τραγουδιάρης που τους αρέσει, μπας και ακουστεί λίγο ψαγμένο ή λίγο καλλιτεχνικό, κάτι που συνήθως δεν είναι τίποτα από τα δυο. Αυτός πρέπει να είναι ο μεγαλύτερος ορισμός που έχει δοθεί ποτέ.




Χαίρομαι που ξεμπερδέψαμε και μ’ αυτό το θέμα και συνεχίζουμε. Ρατσισμός. Οκ, τα ‘χω ξαναπεί πάνω κάτω γι’ αυτό τώρα θα σταθώ στο ρατσισμό και στο χιούμορ. Το χιούμορ δεν κάνει διακρίσεις, δεν κοιτάει ηλικίες, φύλα, σεξουαλικές προτιμήσεις, προβλήματα, ζωντανούς, νεκρούς, είδη ζώων και είδη υγιεινής. Τρανή απόδειξη είναι ο Αρκάς. Το αν σ’ αρέσει κάτι και γελάς μ’ αυτό ή όχι και αν είναι καλό χιούμορ ή όχι είναι συνήθως κάτι το υποκειμενικό. Αλλά κάποιοι «προσβάλλονται» αν κάνεις χιούμορ για γκέι, για μετανάστες, για μαύρους ή οποιαδήποτε άλλη «ευαίσθητη» ομάδα ανθρώπων και σου γκαρίζουν με ντουντούκα μέσα στο αυτί ότι είσαι ρατσιστής, σεξιστής, τα κέρατά σου τα τράγια. Γαμώ τις ταμπέλες σας γαμώ! Plot twist: Σ’ αυτήν την περίπτωση οι ρατσιστές είστε ΕΣΕΙΣ ΟΙ ΙΔΙΟΙ! Όου γες, καλά ακούσατε. Στο χιούμορ θεωρούνται όλοι ίσοι και το αστείο είναι πολλές φορές ανάλογα την περίπτωση του καθενός και δεν υπάρχουν διακρίσεις. Εσείς δημιουργείτε αυτές τις διακρίσεις. Θεωρείτε αυτά τα άτομα διαφορετικά, ειδικές περιπτώσεις, μειοψηφία, οτιδήποτε που πρέπει να προστατευτεί για κάποιο λόγο από τα πάντα. Οπότε εσείς τους βάζετε σε καλούπια και σε ομάδες και αυτό σας κάνει εσάς ρατσιστές. Λυπάμαι που το ακούτε από ένα μαλάκα σαν κι εμένα αλλά έτσι είναι. Αν θέλετε να βελτιωθείτε μην παρεξηγείτε με το οτιδήποτε.

- Μα πρόεδρε, αυτοί οι [προσθέστε μια ομάδα ανθρώπων της αρεσκείας σας εδώ] έχουν υποφέρει, έχουν υποστεί τα όσα, έχουν, έχουν, έχουν.

          Ακριβώς! Και για να μην συνεχιστεί αυτή η κατάσταση να μην τους βάζετε σε ειδικά καλούπια αλλιώς εξακολουθούν να είναι ειδικές περιπτώσεις. Όπως ζητάνε ισονομία (και καλά κάνουνε), έτσι θα «υποστούν» και το χιούμορ όπως όλοι οι υπόλοιποι. Αν το χιούμορ περιορίζεται μόνο σε στρέιτ, ημεδαπούς, άσπρους άντρες αυτό δεν είναι ρατσισμός;


          Ακούστε τώρα για τι άλλο με λένε ρατσιστή. Λέω ότι δεν πρέπει να δεχτούμε άλλους μετανάστες για κάποια χρόνια γιατί έχουμε πολλούς, παραπάνω απ’ όσους μπορούμε να θρέψουμε / προσέξουμε. Και πέφτουν κάποιοι που περιμένουν πως και πως το κάθε «θύμα» τους ,να με φάνε ζωντανό και να βγάλουνε όλη τη χολή και την αγαμία τους πάνω μου. Και ενώ εξηγώ ότι δεν πρέπει να δεχτούμε άλλους γιατί τώρα ούτε όλους τους Έλληνες μπορούμε να βοηθήσουμε να ζήσουν ανθρωπινά ούτε τους μετανάστες που ήδη έχουμε. Και αν δεν μπορείς να βοηθήσεις αυτούς που ήδη έχεις και φέρνεις κι άλλους λογικό είναι να υπάρχουν ακόμα περισσότεροι σε άθλια κατάσταση, λογικό είναι να αυξηθεί η εγκληματικότητα γιατί αυτός που δεν έχει να φάει θα κλέψει, μπορεί ακόμα και να σκοτώσει για λίγα χρήματα. Και θέλετε να διογκωθεί αυτό το πρόβλημα; Και πάλι όμως ακούω παπαριές του τύπου «ναι, αλλά κι αυτοί άνθρωποι είναι», «και πού θα πάνε;», «άμα ζούσες στη χώρα τους δε θα τα έλεγες αυτά» κτλ κτλ. Δε λέω πουθενά ότι δεν είναι άνθρωποι, δε λέω πουθενά ότι δεν πρέπει να ζήσουν, καλά κάνανε και φύγανε από τη χώρα τους σε περίπτωση ας πούμε πολέμου, αλλά μπορούν να πάνε αλλού αλλιώς και αυτοί ακόμα κι εδώ θα είναι σκατά αλλά κι αυτοί που είναι ήδη εδώ με τον καιρό θα είναι χειρότερα. Μπορεί σε κάποιους να ακούγεται σκληρό και απάνθρωπο αλλά είναι ακριβώς τ’ αντίθετο. Αν πάνε αλλού που μπορεί να τους προσέξουν καλύτερα και αυτοί θα ζήσουν καλύτερα αλλά και εμείς γιατί θα προσπαθούμε να φτιάξουμε τη ζωή αυτών που είναι ήδη εδώ. Αν παίρνουμε και παίρνουμε συνέχεια χωρίς να μπορούμε να προσφέρουμε κάπου χάνεται η μπάλα. Ας ομαλοποιηθεί η κατάσταση εδώ και μετά οκ, όσους μπορούμε κάθε φορά να παίρνουμε. Γιατί είναι τόσο δύσκολο να το καταλάβετε;


          Και ένα τελευταίο γιατί σας κούρασα και κουράστηκα κι εγώ και αυτό φαίνεται που έχω να πω κάτι αστείο τουλάχιστον 2-3 παραγράφους. Αν κάποιος μιλήσει για την αρχαία Ελλάδα, πει ότι θαυμάζει τους αρχαίους Έλληνες ή τον τάδε αρχαίο πάντα θα υπάρξουν αυτοί που βάζουν κάρβουνα στο φραπέ τους αντί για ζάχαρη και έχει γίνει το μυαλό τους πιο αργό και απ’ τον καρβουνιάρη και σου πετάνε ένα «είσαι χρυσαυγίτης» ή κάτι παρόμοιο και νομίζουν ότι καθάρισαν μαζί σου και οποιαδήποτε άλλη κουβέντα μαζί τους απαγορεύεται μέχρι να κάνεις λοβοτομή. Καταρχάς απ’ αυτό μαθαίνουμε ότι όσοι διδάσκουν ιστορία σε σχολεία ή όσοι ιστορικοί ασχολούνται με την αρχαία Ελλάδα είναι χρυσαυγίτες γιατί για κάποιο λόγο όλοι αυτοί θέλουν να πάρουμε πίσω τη Μπόλη, να επεκταθούμε μέχρι την Ινδία και να έχουμε τον Άνθιμο πρόεδρο της δημοκρατίας μέχρι να κρυώσει ο ήλιος. ΟΧΙ ΗΛΙΘΙΕ! Επειδή εσύ έχεις κουκούτσια από καρπούζι μέσα στο κεφάλι σου αντί για μυαλό και είσαι ανίκανος να καταλάβεις το πόσο σπουδαίους αρχαίους είχαμε οι οποίοι, όσο και να κωλοχτυπιούνται μερικοί από την άλλη πλευρά, δεν έχουν καμία σχέση με τους σημερινούς ΕΛληναράδες, καλύτερα να ράψεις το στόμα σου με μια σακοράφα για να μην ξεστομίζεις τέτοιες μαλακίες γιατί ορισμένοι δε φοράμε περικεφαλαίες και τρώμε τα τούβλα σου στο κεφάλι. Όταν λέμε ότι θα ήταν καλό να μαθαίναμε πώς να σκεφτόμαστε όπως οι αρχαίοι, επειδή σε αντίθεση με μας, βάζανε τη λογική τους, άσχετα αν κατέληγαν σε σωστά ή λάθος συμπεράσματα λόγω έλλειψης τεχνολογίας δεν είναι επειδή ονειρευόμαστε να γίνουμε Σπαρτιάτες ούτε επειδή τα βράδια έχουμε ονειρώξεις με σάρισες. Αν συνδέεις την αρχαία Ελλάδα με τους σημερινούς κοτοφασίστες είσαι το ίδιο ηλίθιος με αυτούς που συνδέουν την αρχαία Ελλάδα με την εκκλησία. Τόσο απλό!




Υ.Γ.: Παγίδα για τους Νεοδημοκράτες: Αν ο σύριζα κάνει κωλοτούμπες και χούλα χούπα που μας έχετε πρήξει τα τσιμπιρδόνια τόσο καιρό αυτό δε σημαίνει ότι είμαστε στο ίδιο σημείο με πριν που φιλάμε κατουρημένες ποδιές και ρουφάμε τα φλόκια των Γερμανών; Άρα δε συνεχίζεται η πολιτική της ΝουΔου; Άρα εσείς δε θα έπρεπε να χαιρόσασταν αν ο Αλεξάκης συνέχιζε το πρόγραμμα του Αντωνάκη του πιτσαδώρου;

Τρίτη 10 Μαρτίου 2015

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΟΥ ΚΑΦΕΝΕ - ΕΛΛΑΣ ΦΟΡΕΒΑ

Μια κοπελιά γνωστή ως Αριστέα, αλλά ακόμα πιο γνωστή σε μας τους μπεκρήδες ως Άιρις (από τον Άιρις κόφι) παροτρύνει κόσμο να γράψει μια ιστορία με έναν καφενέ, μερικά τραπεζάκια, καλό καφέ και ένα πάτωμα σκακιέρα. Ας γράψω κι εγώ μιας και είμαι στη δουλειά (αυτό είναι λίγο οξύμωρο αλλά δε γαμιέται).




Κάθεται ο Μπάμπης στο γνωστό τραπεζάκι του καφενείου που συχνάζει με την πρωτότυπη ονομασία “Το καφενείο” και λίγα λεπτά αργότερα φτάνει και ο Νίκος. 45 χρονών ο Μπάμπης, 43 ο Νίκος, φίλοι από τότε που κάνανε μαζί στρατό.




- Πού 'σαι ρε Νι-ΚΩΛΑΡΑ; φωνάζει ο Μπάμπης μες την τρελή χαρά.

- Τι θες ρε γαμημένε πρωί πρωί; απαντάει ο Νίκος νευριασμένος.

- Νευράκια, νευράκια;

- Αφού ήταν πέτσινο το πέναλτι ρε μαλάκα! Πόσα δώσατε πάλι στο κοράκι;

- Έλα, έλα, άσε τις δικαιολογίες και ρούφα το τρομπόνι σαν καλός πελάτης.

- Τι σκατά ερχόμαστε εδώ τέλος πάντων; Έχει για πάτωμα μια σκακιέρα αντί για ξερω 'γω, καμιά ταβλιέρα.

- Ο πούτσος ήταν μακρύς και σου φταίνε όλα τώρα;

- Καλά, βούλωσέ το τώρα και πάρε καφέ.

- ΚΟΥΚΛΑΑΑΑΑΑΑΑΑ φέρε μας 2 καφέδες.



Η ΚΟΥΚΛΑΑΑΑΑΑΑΑ είναι η ανασφάλιστη φοιτήτρια που δουλεύει στο καφενείο και επειδή με κάποιους καθημερινούς πελάτες μιλάει λίγο παραπάνω, ορισμένοι μπουρτζόβλαχοι απ' αυτούς νομίζουν ότι τους γουστάρει και τη φωνάζουν με διάφορα ονόματα, όπως κούκλα, άγγελος, γοργόνα, μανάρι κτλ αλλά κανείς με το όνομά της, Βενεδίκτη. Αλλά τι όνομα είναι κι αυτό στην τελική; Τι Βενεδίκτη μωρή, σιγά μην είσαι και η πριγκίπισσα Σίσσυ, πόση ώρα σκέφτηκαν οι γονείς σου να σε ονομάσουν έτσι;


Η ΚΟΥΚΛΑΑΑΑΑΑΑΑ φέρνει ένα φραπέ σκέτο για το Μπάμπη και έναν ελληνικό μέτριο με 18 φουσκάλες για το Νίκο. Αρχίζουν οι δυο παράκμες να καπνίζουν διαβάζοντας παράλληλα τον Πρωταθλητή και την Πράσινη αντίστοιχα και μάλλον δε θα καταλάβουν ποτέ ότι αυτές οι κωλοφυλλάδες δεν είναι κατάλληλες ούτε για να σκουπίζεις τον κώλο σου μετά από κόψιμο. Χωρίς να υπάρχει και κάτι άλλο να σκουπιστείς.


Αφού στη συνέχεια μαλώνουν για κανα μισάωρο για τις ομαδάρες τους καπνίζοντας τις Μαλμπούρες τους αποφασίζουν να καταπιαστούν στο ένα θέμα που όλοι οι ΈΛληνες είναι άσοι, αλάνθαστοι και άσφαλτοι (που θα έλεγε και η γνωστή αηδός Αγγέλα), την πολιτική.



- Τι να γίνει πια ρε συ; Αφού για όλα φταίνε μόνο οι πολιτικοί. Αυτοί τα κάνανε σκατά.

- Μα ρε Νίκο Πασόκ δεν ήσουν μια ζωή; Μόνο αυτοί σου φταίνε;

- Ε, τι να είμαι; Γυμνάσιο έχω τελειώσει. Τι να έκανα δηλαδή; Να πήγαινα οικοδομή; Αφού όλες αυτές τις δουλειές μας τις φάγανε οι ξένοι. Μια χαρά είχα βολευτεί με το Πασόκ. Και τώρα.... γάμησέ τα!

- Ναι ρε συ, αυτοί οι βρωμιάρηδες, και αυτοί φταίνε για την κατάντια της χώρας μας. Ο Μέγας Αλέξανδρος και ο Κολοκοτρώνης θα ντρεπόντουσαν που μας άφησαν τέτοια κληρονομιά για να κατακλυζόμαστε από ξένους. Καλά έκανε ο Σαμαράς και έβαλε εκείνη την περίφραξη στον Έβρο, που διάολο την έβαλε.

- Ποια περίφραξη ρε Μπάμπη;

- Κάπου μωρέ το είχα διαβάσει στο ίντερνετ. Έχει περιφράξει μέρος της Ελλάδας για να μην μπαίνουν οι ξένοι. Και τώρα με αυτό το μαλακισμένο τον Τσίπρα θα περνάει όποιος γουστάρει. Σαμαράς και πάλι Σαμαράς σου λέω ρε.

- Περιφράξεις και μαλακίες. Για μένα πρέπει να τους βάλουμε όλους τους ξένους σε ένα πλοίο και να τους κάψουμε στη μέση της Μεσογείου. Αλλά πού; Ποιος έχει τα αρχίδια; Μόνο με τη Χρυσή Αυγή θα δούμε άσπρη μέρα αλλά τους έχουν φάει οι ανθέλληνες, θες τα κομμούνια; θες οι συριζαίοι; θες οι αναρχοάπλυτοι; άσε ρε, έχουμε πήξει από δαύτους. Απέλαση ρε!

- Τέλος πάντων, πρέπει να φύγω να πάω δουλειά.

- Από τώρα; 10.30 είναι. Τι; Πήρε κανείς συμβασιούχος άδεια;

- Όχι ρε, απλά τώρα σφίγγουν λίγο οι κώλοι και δεν πρέπει να το πολυγαμάω, πρέπει να πηγαίνω πιο νωρίς.

- Όπως θες. Το βράδυ τι θα κάνουμε τελικά;

- Δεν είπαμε να πάμε στον Καρρά να πετάξουμε κανα γαρύφαλλο;

- Α, ναι ρε.

- Έλα, κανόνισα και με εκείνες τις δυο τις πιτσιρίκιες, γαμάτα θα είναι. Τι θα πεις εσύ στη γυναίκα σου;

- Τι να της πω; Πρέπει να της πω κιόλας; Σιγά!

- Καλά, κι εγώ κάτι θα βρω.

- Άντε ρε, καλή δουλειά χαχαχαχαχαχαχα.

- Άι στο διάολο ρε. Τα λέμε το βράδυ. Γεια χαρά νταν!





Αυτή ήταν η σύντομη, για τα δεδομένα μου, ιστορία του καφενέ. Σας άρεσε δε σας άρεσε αυτή είναι μια πραγματικότητα και άμα πάτε σε καφενείο θα συναντήσετε πολλές τέτοιες ή παρόμοιες.





Υ.Γ.: Δεν είμαι ΣΥΡΙΖΑ, μη μου πρήζετε το Μπούτσο.