ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΟΥ ΚΑΦΕΝΕ - ΕΛΛΑΣ ΦΟΡΕΒΑ

Μια κοπελιά γνωστή ως Αριστέα, αλλά ακόμα πιο γνωστή σε μας τους μπεκρήδες ως Άιρις (από τον Άιρις κόφι) παροτρύνει κόσμο να γράψει μια ιστορία με έναν καφενέ, μερικά τραπεζάκια, καλό καφέ και ένα πάτωμα σκακιέρα. Ας γράψω κι εγώ μιας και είμαι στη δουλειά (αυτό είναι λίγο οξύμωρο αλλά δε γαμιέται).

Κάθεται ο Μπάμπης στο γνωστό τραπεζάκι του καφενείου που συχνάζει με την πρωτότυπη ονομασία “Το καφενείο” και λίγα λεπτά αργότερα φτάνει και ο Νίκος. 45 χρονών ο Μπάμπης, 43 ο Νίκος, φίλοι από τότε που κάνανε μαζί στρατό.

- Πού 'σαι ρε Νι-ΚΩΛΑΡΑ; φωνάζει ο Μπάμπης μες την τρελή χαρά.

- Τι θες ρε γαμημένε πρωί πρωί; απαντάει ο Νίκος νευριασμένος.

- Νευράκια, νευράκια;

- Αφού ήταν πέτσινο το πέναλτι ρε μαλάκα! Πόσα δώσατε πάλι στο κοράκι;

- Έλα, έλα, άσε τις δικαιολογίες και ρούφα το τρομπόνι σαν καλός πελάτης.

- Τι σκατά ερχόμαστε εδώ τέλος πάντων; Έχει για πάτωμα μια σκακιέρα αντί για ξερω 'γω, καμιά ταβλιέρα.

- Ο πούτσος ήταν μακρύς και σου φταίνε όλα τώρα;

- Καλά, βούλωσέ το τώρα και πάρε καφέ.

- ΚΟΥΚΛΑΑΑΑΑΑΑΑΑ φέρε μας 2 καφέδες.

Η ΚΟΥΚΛΑΑΑΑΑΑΑΑ είναι η ανασφάλιστη φοιτήτρια που δουλεύει στο καφενείο και επειδή με κάποιους καθημερινούς πελάτες μιλάει λίγο παραπάνω, ορισμένοι μπουρτζόβλαχοι απ' αυτούς νομίζουν ότι τους γουστάρει και τη φωνάζουν με διάφορα ονόματα, όπως κούκλα, άγγελος, γοργόνα, μανάρι κτλ αλλά κανείς με το όνομά της, Βενεδίκτη. Αλλά τι όνομα είναι κι αυτό στην τελική; Τι Βενεδίκτη μωρή, σιγά μην είσαι και η πριγκίπισσα Σίσσυ, πόση ώρα σκέφτηκαν οι γονείς σου να σε ονομάσουν έτσι;

Η ΚΟΥΚΛΑΑΑΑΑΑΑΑ φέρνει ένα φραπέ σκέτο για το Μπάμπη και έναν ελληνικό μέτριο με 18 φουσκάλες για το Νίκο. Αρχίζουν οι δυο παράκμες να καπνίζουν διαβάζοντας παράλληλα τον Πρωταθλητή και την Πράσινη αντίστοιχα και μάλλον δε θα καταλάβουν ποτέ ότι αυτές οι κωλοφυλλάδες δεν είναι κατάλληλες ούτε για να σκουπίζεις τον κώλο σου μετά από κόψιμο. Χωρίς να υπάρχει και κάτι άλλο να σκουπιστείς.

Αφού στη συνέχεια μαλώνουν για κανα μισάωρο για τις ομαδάρες τους καπνίζοντας τις Μαλμπούρες τους αποφασίζουν να καταπιαστούν στο ένα θέμα που όλοι οι ΈΛληνες είναι άσοι, αλάνθαστοι και άσφαλτοι (που θα έλεγε και η γνωστή αηδός Αγγέλα), την πολιτική.

- Τι να γίνει πια ρε συ; Αφού για όλα φταίνε μόνο οι πολιτικοί. Αυτοί τα κάνανε σκατά.

- Μα ρε Νίκο Πασόκ δεν ήσουν μια ζωή; Μόνο αυτοί σου φταίνε;

- Ε, τι να είμαι; Γυμνάσιο έχω τελειώσει. Τι να έκανα δηλαδή; Να πήγαινα οικοδομή; Αφού όλες αυτές τις δουλειές μας τις φάγανε οι ξένοι. Μια χαρά είχα βολευτεί με το Πασόκ. Και τώρα.... γάμησέ τα!

- Ναι ρε συ, αυτοί οι βρωμιάρηδες, και αυτοί φταίνε για την κατάντια της χώρας μας. Ο Μέγας Αλέξανδρος και ο Κολοκοτρώνης θα ντρεπόντουσαν που μας άφησαν τέτοια κληρονομιά για να κατακλυζόμαστε από ξένους. Καλά έκανε ο Σαμαράς και έβαλε εκείνη την περίφραξη στον Έβρο, που διάολο την έβαλε.

- Ποια περίφραξη ρε Μπάμπη;

- Κάπου μωρέ το είχα διαβάσει στο ίντερνετ. Έχει περιφράξει μέρος της Ελλάδας για να μην μπαίνουν οι ξένοι. Και τώρα με αυτό το μαλακισμένο τον Τσίπρα θα περνάει όποιος γουστάρει. Σαμαράς και πάλι Σαμαράς σου λέω ρε.

- Περιφράξεις και μαλακίες. Για μένα πρέπει να τους βάλουμε όλους τους ξένους σε ένα πλοίο και να τους κάψουμε στη μέση της Μεσογείου. Αλλά πού; Ποιος έχει τα αρχίδια; Μόνο με τη Χρυσή Αυγή θα δούμε άσπρη μέρα αλλά τους έχουν φάει οι ανθέλληνες, θες τα κομμούνια; θες οι συριζαίοι; θες οι αναρχοάπλυτοι; άσε ρε, έχουμε πήξει από δαύτους. Απέλαση ρε!

- Τέλος πάντων, πρέπει να φύγω να πάω δουλειά.

- Από τώρα; 10.30 είναι. Τι; Πήρε κανείς συμβασιούχος άδεια;

- Όχι ρε, απλά τώρα σφίγγουν λίγο οι κώλοι και δεν πρέπει να το πολυγαμάω, πρέπει να πηγαίνω πιο νωρίς.

- Όπως θες. Το βράδυ τι θα κάνουμε τελικά;

- Δεν είπαμε να πάμε στον Καρρά να πετάξουμε κανα γαρύφαλλο;

- Α, ναι ρε.

- Έλα, κανόνισα και με εκείνες τις δυο τις πιτσιρίκιες, γαμάτα θα είναι. Τι θα πεις εσύ στη γυναίκα σου;

- Τι να της πω; Πρέπει να της πω κιόλας; Σιγά!

- Καλά, κι εγώ κάτι θα βρω.

- Άντε ρε, καλή δουλειά χαχαχαχαχαχαχα.

- Άι στο διάολο ρε. Τα λέμε το βράδυ. Γεια χαρά νταν!

Αυτή ήταν η σύντομη, για τα δεδομένα μου, ιστορία του καφενέ. Σας άρεσε δε σας άρεσε αυτή είναι μια πραγματικότητα και άμα πάτε σε καφενείο θα συναντήσετε πολλές τέτοιες ή παρόμοιες.

Υ.Γ.: Δεν είμαι ΣΥΡΙΖΑ, μη μου πρήζετε το Μπούτσο.