ΜΟΔΑ ΕΙΝΑΙ, ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ (ΚΑΙ ΘΑ ΡΘΕΙ ΑΛΛΗ)

Μικροί, αφελείς και κατσικολάγνοι αναγνώστες μου, αν νομίζατε ότι η μόδα περιορίζεται απλά στα απαίσια παπούτσια που φοράνε οι κλαρινογκόμενες και σου είναι αδύνατον να σου σηκωθεί και στα απαισιότατα V που φοράνε οι κλαρινογαμπροί για να δείξουν το αποτριχωμένο στήθος τους, είστε πιο λάθος και από τις επιλογές στις σχολές που δηλώνουν οι μαθητές στο μηχανογραφικό.

Παρεμπιπτόντως, οι πρώτοι κλαρινογαμπροί ήταν οι Κρητικοί που είχαν ανοιχτό μαύρο πουκάμισο μέχρι τον αφαλό, ένα τεράστιο χρυσό σταυρό να κρέμεται στο λαιμό σαν των ράπερ της Αμερικής και γένια περισσότερα και από αυτόν το γεροδάσκαλο στο Κιλλ Μπιλ. Αποτριχωμένο στήθος δεν είχανε βέβαια γιατί άντε ξύρισε εσύ το μπέτι σου με τη λεπίδα του British Steel.

Είδα πρόσφατα αυτό. Και επειδή ξέρω ότι είστε κοπρόσκυλα και βαριέστε να ανοίγετε συνδέσμους, περιληπτικά σας λέω ότι θέλουν να κάνουν μόδα τα μέταλ μπλουζάκια. Σας παρακαλώ παιδιά, μην. Απλά μην. Θα σας ρωτάμε αν θα πάτε στο Chania Rock Festival (Νικόλα, κοίτα, κάνω διαφήμιση!) και θα μας κοιτάτε αποσβολωμένοι σαν αδιάβαστος μαθητής στις πανελλήνιες που παίρνει τα θέματα στα χέρια του. Και στο τέλος θα μας λέτε ότι θα πάτε σε λάιβ του Τσαλίκη. Έστω πάντως ότι γίνεται μόδα. Εμείς που παίρνουμε αυθεντική μπλούζα συγκροτήματος με ένα 20ρικο το πολύ να δείτε που θα τις πουλάνε στα μαγαζιά 50 και 60 ευρώ και εσείς σαν καθυστερημένα ζαβά που είστε θα τις αγοράζετε. Θα έχει πλάκα πάντως να βλέπεις μαλακισμένες να ξεβιδώνονται πάνω στις μπάρες ακούγοντας τσιφτετέλια και φορώντας μπλουζάκι άιρο μέιντε και γελοίους κλαρινογαμπρούς με μπλούζα βλακ σάββαθ με V να ουρλιάζουν ΜΥΚΟΝΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΣ! Στην Αράχωβα. Χορεύοντας ζεϊμπέκικο.

Ήμουνα που λέτε προχτές (πριν κανα μήνα) και έβλεπα σε καφετέρια τον τελικό του τσάμπιο του λιγκ. Πλέον βλέπω μπάλα μια φορά το μηνά και εννοείται όχι ελληνικό πορδάθλημα γιατί μπάλα θέλω να δω και ουχί κλωτσοσκούφι. Για όσους δεν ξέρουν στον τελικό ήτο η Ρεάλ Μαδρίτης και η Ατλέτικο Μαδρίτης (ή Αθλέτικο, ποιος χέστηκε) και στ’ αρχίδια μου αν μου λέτε στ’ αρχίδια μας κι εμάς, αλλού θέλω να καταλήξω. Καθώς εξελισσόταν το ματς έβλεπα άτομα να πανηγυρίζουν σε κάθε φάση που έκανε η Ατλέτικο, ορισμένες φορές με μεγαλύτερη ένταση από φάσεις σε ντέρμπι ελληνικού πρωταθλήματος. «Τι διάολο», σκέφτομαι με το δαιμόνιο, φιλοσοφικό, επιστημονικό, αλλά κυρίως φαντασιόπληκτο μυαλό μου, «τόσοι πολλοί παίξανε στοίχημα να το σηκώσει η Ατλέτικο;». Αλλά έσφαλα. Αρχίδια παίξανε. Φλώροι! Καρανίκες! Ποντάρετε 2 ευρώ για να πάρετε 6. Και δεν είναι ότι υποστήριζε κάποιος την Ατλέτικο χρόνια τώρα και του άρεσε η ομάδα.

«Αλλά τι είναι σοφέ και τρισμέγιστε πρόεδρα; Διαφώτισέ μας, δείξε μας το δρόμο γιατί έχουμε φάει τα νύχια από την αγωνία μας και θα μας ντουμπλάρουν τα χέρια στην επόμενη ταινία του The ring».

Βλαμμένε αναγνώστη μου που δεν μπορείς να διαβάσεις τον τίτλο, είναι απλά της μόδας. Είναι οι ίδιοι τύποι που υποστήριζαν με σθένος την Μπαρτσελόνα τα προηγούμενα χρόνια, οι ίδιοι που υποστήριζαν παλαιότερα Μπάγιερν, Μάντσεστερ, Ρεάλ, πάντα ανάλογα τη χρονιά και πόσο πολύ τους έσπρωχναν την κάθε ομάδα βαθιά στο λαρύγγι τους μέχρι η ideepthroat να μοιάζει παρθένα. Οι ίδιοι καίγανε τα καλσόν τους για τους Μπουλς επί εποχής Τζόρνταν, και μετά φυσικά τους ξεχάσανε, οι ίδιοι φιλούσαν τις ρόδες που κατούρησε ο Σουμάχερ στη Φόρμουλα 1 και μόλις κάποιος άλλος πήγαινε να αναδειχθεί αμέσως αλλάξανε στρατόπεδο γιατί έτσι τους είπανε.

Είστε κάτι παρόμοιο με τους χιπστεράδες, πρώην ίμο, πρώην ότι στο πούτσο ήταν το «διαφορετικό» παλιότερα. Νομίζετε ότι κάνετε κάτι σπουδαίο διαλέγοντας ένα «διαφορετικό» στιλ ή μια «διαφορετική» άποψη αλλά στην πραγματικότητα είστε περισσότερο πρόβατα από πολλούς. Θα έλεγα και για την πολιτική που ακολουθεί κάποιες μόδες αλλά ας μη βαρύνουμε το κλίμα και ας ακούσουμε Diviner παρέα με ένα Jameson.

Ακόμα και το δεύτερο καλύτερο πράγμα στο σύμπαν ολόκληρο ακολουθεί μόδες. Το πρώτο φυσικά είναι το κρέας γιατί χωρίς το κρέας πεθαίνεις ή ακόμα χειρότερα γίνεσαι χορτοφάγος. Το δεύτερο είναι το μέταλ. Η μέταλ. Ζμπούτσαμ. Άιρο Μέιδε, Άις Ντέρθ, Μετάλλικα (από Βλακ Άλβου εποχή), Ναϊτγουίς, Ραμστάι, Δράκονφορς και τώρα Σάβατον. Και άλλοι που δεν τους θυμάμαι καθώς βλέπω το ουίσκι να γεμίζει το ποτήρι μου και να ανακατεύει τις σκέψεις μου όπως ανακατεύουν οι μάγειρες το γαμοπίλαφο στα κέντρα. Φυσικά πολλά από τα συγκροτήματα δεν είναι κακά, τουναντίον μάλιστα. Αλλά είναι πολλά βλαχαδερά που λένε ότι ακούνε μέταλ. Μετάλλικα ασούμε. Ύστερα από λίγη συζήτηση μαθαίνεις ότι ακούνε τις μπαλάντες τους, 2-3 ακόμα τραγούδια και σου πετάνε και στο ενδιάμεσο «μα καλά, σ’ αρέσει το μάστε οφ παπε;».

Νταξ’

ΨΟΦΟΣ!

Καλά είναι και κάποιοι για τον πέοντα *γκχουχ* δρακον *γκουχ* φορς *γκουχ γκουχ*. Υπάρχουν και οι Ναϊτγουίς, που βγάλανε το Oceanborn που σκίζει πάτους, κάτι διάσπαρτα τραγούδια και τώρα παίζουνε ποπ. Νομίζω. Όχι, είμαι σίγουρος. Ίσως.

Ηλίθιοι, ανοίγει ένα Μικέλ στη μίζερη και άθλια σκουπιδόπολή σας, αμέσως να το επισκεφτείτε. Ανοίγει ο τάδε μεγάλος μεγαλοκαφετεριάς ακόμα μια κακόγουστη αρχιδιά γιατί αγόρασε καινούριο τζιν και πρέπει να γεμίσει τις τσέπες του και πηγαίνετε εσείς και του σκάτε 10ευρα για να πιείτε μισή γουλιά ουίσκι και 238 δάχτυλα κόα κόα από μάνικα.

Εδώ έγινε μόδα η κανάτα μπύρας. Παίρνεις μια κανάτα με ένα ή δυο λίτρα μπύρα και πίνετε. Ωραία μέχρι εδώ; Εξαίσια, θα μου λέγατε αν διαβάζατε ακόμα τις μαλακίες μου και χαίρομαι που με παρακολουθείτε, θα σας έλεγα αν δεν κατέβαζα ακόμα μια γουλιά ουίσκι. Ασούμε ότι η μισόλιτρη μπύρα έχει 5 ευρώ. Η κανάτα του ενός λίτρου πόσο θα έπρεπε να είχε; Για τους χρυσαυγίτες που δεν ξέρουν μαθηματικά δημοτικού και δε με διαβάζουν να σας πω ότι θα έπρεπε να έχει 10 ευρώ. Έλα μου όμως που επειδή φεύγει τόσο πολύ η κανάτα έχουν  αυξήσει την τιμή της κανάτας στα 15 ευρώ. ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΝ ΝΑ ΤΗΝ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΣΑΝ ΤΡΕΛΟΙ! Στο επόμενό μας μάθημα: Πόσα μνημόνια χρειαζόμαστε για να ξεχρεώσουμε;

Βετζετέριαν

Γλούτεϊν Φρι άτομα

Πολίτικαλι κορρέκτ παπάρες

Επαναστάτες της κατσαρόλας

Καλλιτέχνες του πρωκτού

Σκουπίδια που διαβάζετε τα σκουπίδια της Δημουλίδου

Είστε κι άλλοι. Και είστε πολλοί. Και βαριέμαι να σας καταγράφω όλους. Γαμώ τη φραπελιά σας! Σταδιάλα με αναγκάζετε να πιω!